Aad van den Hoek
Aad van den Hoek (Dirksland, 14 oktober 1951) is een Nederlands voormalig wielrenner. Hij was beroepsrenner tussen 1974 en 1983 en was goed bevriend met Gerrie Knetemann. Zijn grootste successen boekte hij als amateur en in ploegentijdritten. In 1976 werd Van den Hoek laatste in het eindklassement van de Ronde van Frankrijk en trad zo toe tot het gezelschap van Dragers van de Rode Lantaarn. PloegentijdrittenOp de Wereldkampioenschappen wielrennen 1971 won Van den Hoek het zilver op de ploegentijdrit voor amateurs over 100 kilometer, samen met Fedor den Hertog, Adri Duyker en Frits Schür. Met zijn professionele ploeg TI-Raleigh won hij vier ploegentijdritten in de Rondes van Frankrijk van 1976, 1978 en 1981. Olympisch brons geschraptIn 1972 werd hij derde in de ploegentijdrit op de Olympische Spelen. Op het tussenpunt na 25 kilometer had de ploeg nipt de snelste tijd. Na iets meer dan veertig kilometer sprong een spaak bij Van den Hoek, trok zijn achterwiel krom en liep het aan. Het wisselen van het wiel zou zo'n anderhalve minuut kosten en dat vond bondscoach Joop Middelink een te groot risico. Hennie Kuiper, Cees Priem en Fedor den Hertog reden met z'n drieën door en kwamen met slechts een minuut en tien seconden achterstand binnen.[1] De bronzen medaille werd naderhand geschrapt, omdat Van den Hoek betrapt werd op het gebruik van coramine. Dit middel was wel toegestaan door de UCI, maar niet door het IOC.[2] Belangrijkste overwinningen1971 1972
1973
1974
1975
1976
1977
1978
1979
1981
1983
Resultaten in voornaamste wedstrijden
Bronnen, noten en/of referenties
Zie de categorie Aad van den Hoek van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
|
Portal di Ensiklopedia Dunia