Ils participèrent à la défense de cette région lors de l'invasion mongole (1241/42)[6] et ils détenaient la totalité du fief de Zielenzig (Sulęcin) à partir de 1244 ainsi que cinq villages aux alentours[7]. On constate que vers la fin du XIIIe siècle, La marche de Brandebourg s'étendait jusque là puisque c'est Othon V de Brandebourg qui leur confirme leurs droits sur ce territoire dans une charte d'[1],[8].
(de) Gerhard Volfing, Die Templer : ihr Einsatz an den Grenzen Mitteleuropas gegen die Mongolen 1241/42, Weishaupt Verlag, , 133 p. (ISBN978-3-7059-0320-3, présentation en ligne)
(pl) Przemysław Kołosowski, « Stan badań archeologycznych nad siedzibami templariuszy na ziemiach polskich », Templariusze, historia i mit, Toruń, Musée Okręgowe, , p. 47-69
(en) Paul Vincent Smith, Crusade and society in eastern Europe : The Hospital and the Temple in Poland and Pomerania (1145-1370), Université de Londres, (lire en ligne)
(la)(de) Adolph Friedrich Riedel, Codex diplomaticus Brandenburgensis : Sammlung der Urkunden, Chroniken und sonstigen Quellenschriften für die Geschichte der Mark Brandenburg und ihrer Regenten, Berlin, F.H. Morin, , 504 p. (lire en ligne), p. 1-65