حِح او حُح او حُواح او حاحوح او حِحو , كان تجسيد فى الديانه المصريه القديمه للانهايه او الخلود و هوا من بين آلهه الثامون المقدس و اسمه نفسه بيعنى «اللانهائيه» و كان ليه مقابل مؤنث زى كل آلهه الثامون و كانت معروفه بـ «ححيت» , و اسمها هوا الصيغه المؤنثه من اسمه.
لينكات
مصادر
الصفحه دى فيها تقاوى مقاله, و انت ممكن تساعد ويكيپيديا مصرى علشان
تكبرها.
