|
Santiago Lanzuela Marina
Santiago Lanzuela Marina naixiu de Teruel[1][2] o 27 de setiembre de 1948 y muerto en Madrit o 16 d'abril de 2020, estió un politico aragonés, que estió president d'Aragón dende o 7 de chulio de 1995 dica o 2 d'agosto de 1999. BiografíaSantiago Lanzuela residió en a localidad teruelana de Cella[nota 1][3][4][5] [6], a on prencipió a suya formación academica en a escuela publica, tresladando-se ta Zaragoza pa ingresar en o internau d'o colegio del Salvador d'os Chesuitas, a on fació Bachillerato. Con posterioridat marchó ta Valencia pa licenciar-se en Ciencias Economicas y Empresarials y fer-se funcionario d'o Estau (adscrito a o Consello d'Administración d'o Patrimonio Nacional). Enampló estudios en a Universidat de Harvard (Estaus Unius). Estió profesor adchunto de 1971 a 1973 en a Facultat de Ciencias Economicas d'a Universidat de Valencia. En 1989 ye nombrau Consellero d'Economía d'o Gubierno d'Aragón. Dende agosto de 1991 dica setiembre de 1993 estió o Consellero d'Economía y Hicienda en o Gubierno d'Emilio Eiroa.[7] Entre 1974 y 1976 estió chefe d'a Misión espanyola de cooperación tecnica en Nicaragua. Entre 1976 y 1981 fue destinau en a Subsecretaría d'o Ministerio de Treballo como Asesor de Cooperación Internacional y posteriorment fue nombrau Director de Programas de Cooperación Tecnica Internacional. Fació misions de cooperación pa o desarrollo en más de 20 países d'America y Africa. En 1982 estió chefe d'o Gabinet d'a Vicepresidencia de l'Instituto de Cooperación Iberoamericana y, posteriorment, asesor d'o president de dito instituto. En 1987 le'n nombró chefe d'o Servicio d'Inspección d'o Patrimonio Nacional. Estió fundador de l'Instituto Aragonés de Fomento (en chunio de 1990), d'o que estió tamién o suyo primer president. Tamién estió creyador y president d'o Centro Europeu d'Interpresas y Innovación d'Aragón. Estió impulsor y primer president d'a Fundación Santa María d'Albarracín. Fillo adoptivo d'Albarracín (Teruel), yera en posesión d'a Orden d'o Merito Civil (Encomienda de numero, 2009), d'a Orden de Rubén Darío de Nicaragua (Encomienda, 1974) y d'a Cruz de Caballero d'a Orden d'o Merito Civil (1980). President d'a Deputación Cheneral d'Aragón (1995-1999) Dimpués d'as elecciones autonomicas d'o 28 de mayo de 1995, o Partido Popular pasó a estar o prencipal grupo parlamentario d'Aragón en lograr o 37,5 % d'os votos y 27 d'os 67 escanyos.[8] O PP y o PAR subscribioron por tercera lechislatura consecutiva un pacto que permitió a Lanzuela convertir-se en o sexto president d'a Deputación Cheneral d'Aragón (DGA) en periodo democratico. O gubierno de Lanzuela reyalizó a-saber-las chestions que desembocoron en importants infraestructuras como a nueva gara de Delicias (Zaragoza), a ubertura de l'autovía entre Zaragoza y Uesca, o prencipio d'as obras de connexión por autovía de Teruel a Zaragoza y de Teruel a Valencia y l'ampliación de l'aeropuerto de Zaragoza dimpués de recibir 70 hectarias d'o Ministerio d'Esfensa. Tocant a la provincia de Teruel proposó y consiguió o Fundo Especial d'Inversions, asinas como un ambicioso Plan d'a Minería. O 13 de chunio de 1999 ganó nuevament as eleccions,[9] encara que no fue eslechiu president porque os suyos anteriors socios rechionalistas d'o PAR facioron coalición con o Partido Socialista. Trayectoria posteriorFue designau Senador por as Corz d'Aragón en setiembre de 1999, etapa en la que estió president d'a Comisión d'Economía y Hicienda d'o Senau. En l'anyo 2000 fue eslechiu como Deputau a o Congreso por Teruel y reelechiu deputau en 2004, 2008 y 2011. En febrero de 2001, le sustituyó en a presidencia d'o Partido Popular de Aragón, Manuel Giménez Abad a qui convenció de dentrar en a politica, afiliar-lo a o PP y estar consellero de Presidencia d'o primer gubierno aragonés de coalición PAR-PP, pero o 6 de mayo d'ixe mesmo anyo, fue asasinau por a banda terrorista ETA en Zaragoza. Meses dimpués se supo que o comando Zaragoza d'ETA —que teneba como prencipal obchectivo, a l'alavez alcalde de Zaragoza, José Atarés— reyalizó seguimientos a Lanzuela. Istos feitos y l'asasinato de Giménez Abad marcoron a suya vida, ya que dende alavez no tornó a residir en Aragón.[10] En octubre de 2012, o deputau d'o PP fue eslechiu nuevo president d'a Comisión d'Economía en o Congreso en substitución d'Elvira Rodríguez, qui heba estau designada presidenta d'a Comisión Nacional d'o Mercau de Valors. O 28 de chulio de 2014 presenta a suya renuncia a l'acta de deputau y ye nombrau o 29 de chulio d'ixe mesmo anyo consellero dominical de Red Eléctrica de España, en representación d'a Sociedat Estatal de Participacions Industrials (SEPI), cubrindo asinas a vacant en l'organo rector d'a companyía dimpués d'a dimisión de José Ángel Partearroyo Martín. Feneixió o 16 d'abril de 2020 por a malotía COVID-19 entre a pandemia de 2020 en un hospital de Madrit, ciudat a on heba residiu en as dos zagueras decadas d'a suya vida.[11] Yera casau y teneba dos fillos. Notas
Referencias
Se veiga tamién
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
_Jos%C3%A9_Mar%C3%ADa_Aznar_recibe_al_presidente_de_la_Diputaci%C3%B3n_General_de_Arag%C3%B3n._Pool_Moncloa._16_de_mayo_de_1996_(cropped).jpg)
_Logo_(1993-2000).svg){kind=logo}
.svg){kind=small}
