Río Yangtze
O Yangtze (en chinés 扬子江, en pinyin ) ye un río de l'Asia oriental, actualment conoixito tamién como Chang Jiang (en chinés 长江, en pinyin ), que quiere decir "o Gran Río". En tibetano se diz Drichu (འབྲི་ཆུ་), u río d'o yak fembra. Atros nombres que recibe en o suyo recorrito son os siguients: Dangqu (当曲), Tuotuo (沱沱河), Tongtian (通天河), Jinsha (金沙江) y, a la fin, Yangzi (扬子江), que ye como se'n diz en o trampo final entre Yangzhou y Zhenjiang en a provincia de Jiangsu, amán d'a desembocadura. Como iste zaguer estió lo primer nombre que sintioron os misioners y comerciants occidentals, estió lo que s'aplicó a tot o río en as luengas europeas. En chinés, Yangzi Jiang se considera o nombre historico u poetico d'o río. Amás, en os países castellanoparlants, en Francia y Italia, se'n diz tamién Río Azul, probablement iste nombre lo inventoron en Francia ta diferenciar-lo de l'atro gran río de China: o río Amariello. Ye o tercer río mas largo d'o mundo dimpués de l'Amazonas y d'o Nilo y o segundo de mas cabal dimpués de l'Amazonas. Naixe en l'altiplán d'o Tibet, trescruza China d'ueste enta l'este y desemboca en un gran delta en a mar de China Oriental, a lo norte d'a ciudat de Xangai. A suya cuenca hidrolochica ye un 18% d'a superficie d'iste amplo país en os que bi ha mas de 200 especies de peixes. Ye navegable en mils de kilometros; como eixemplo, permite que a ciudat mas gran de China, Chongqing, que ye amás de 1.000 km d'a mar, i tienga un puerto. Tien una gran importancia economica, como vía de comunicación, como fuent de recursos naturals (pesca, menería) y como fuent d'augua potable ta os reganos y a población. Mugant a la ciudat de Sandouping, en o distrito de Yiling, bi ha presa d'as Tres Foces, una d'as obras d'incheniería mas grans que s'han feito nunca y a mayor productora de electricidat d'o mundo, que ye tenendo un gran impacto tan negatigament como positivament en os aspectos economico, social, ecolochico y politico. Ciudaz mas importantsA cuenca d'o río Yangtze pasa por istas grans ciudaz: Se veiga tamién
Bibliografía
Vinclos externos
|
Portal di Ensiklopedia Dunia