|
Palacio de Schönbrunn
O Palacio de Schönbrunn, tamién conoixito como o Versailles vienés, ye un d'os prencipals edificios historicos y culturals d'Austria. Dende o sieglo XIX ha estato una d'as prencipals atracciones turisticas d'a ciudat de Viena y ha apareixito en postals, documentals y cuantas cintas.   TransportesSe puet plegar dica o Palacio de Schönbrunn con a linia U4 d'o Metro de Viena. A parada d'o Palacio ye "Schönbrunn" y a d'o suyo zoo Tiergarten (o mas antigo y mas gran d'o mundo) ye "Hietzing". En Hietzing se troba tamién a gara de tramvías.  Historia arquitectonicaEn 1559 l'emperador Maximilián II fació construyir un chicot palacio de caza que sería destruyito de raso en o segundo setio de Viena (1683). Debito a iste feito, l'emperador Leopoldo I encarga a Johann Bernhard Fischer von Erlach a construcción d'un palacio ta o suyo fillo Chusé (futuro Chusé I). L'arquitecto presenta un plan que prencipia a fer-se, d'una traza muit reducita respecto a la suya ideya inicial, en l'anyo 1696 y que remataría entre os anyos 1699 y 1701,[1] encara que no bi ha guaire consenso en iste punto. D'ista primera construcción nomás i queda a Capiilla de Palacio (Schlosskapelle) y a Escalera Azul (Blaue Stiege) con un fresco de Sebastiano Ricci. Carlos VI no amostró especial intrés en Schönbrunn, pero será a suya filla, María Tresa qui convertiría o palacio en residencia de verano d'os Habsburgo; status que mantendría dica a fin d'a monarquía en 1918. Mientres o gubierno de María Tresa se procede amás a enamplar o palacio baixo a batuta de Nikolaus von Pacassi, qui ya heba treballato tamién ta a familia imperial en Hofburg. A mayor parti d'a decoración interior tien o suyo orichen en ista epoca y ye una d'as pocas muestras existents d'o dito rococó austríaco Enta 1765 Johann Ferdinand Hetzendorf von Hohenberg, que ye considerato ya un representant d'a primera etapa d'o clasicismo, prene a dirección d'os treballos de construcción d'o palacio. A suya obra mas significativa ye a Glorieta que remata opticament o gran parque d'o palacio. Entre 1817 y 1819 Johann Aman fa una unificación y simplificación d'a frontera seguindo ya clarament os dictatos d'o clasicismo. D'ista epoca ye tamién a color amariella tan caracteristica d'a frontera, que dica o sieglo XX sería un d'os "sinyals d'identidat" d'a monarquía habsburga, pues toz os edificios oficials yeran pintatos con a mesma color. Referencias
Vinclos externos
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
