Imala
Imala u imela (de l'arabe imāla = inflexión), ye un fenomeno fonetico que fa que o soniu [a] cuan ye luengo se pronuncie en determinadas circumstancias como ē u ī. A imela se produce en variants actuals de l'arabe y tamién se produció en variants antigas. A imela estió frecuent en l'arabe hispano u algarabía, en especial en l'arabe d'o Reino de Granada. Se'n conoixe muitos eixemplos d'imala en os arabismos presents en as luengas iberorromanicas y en a toponimia arabe d'a peninsula iberica. A Imala en a toponimia d'a Peninsula IbericaO fenomeno fonetico arabe d'a imala explica o cambio fonetico que fació pasar dende -ana ta -ena[1], que mesmo estió capable d'ir mes luent y plegar ta -ina en uns cuantos toponimos d'Andalucía (Grañina, Montañina). Atros toponimos destacables que amuestran o fenomeno d'imala son:
Referencias
|