|
Ilesia de Sant Tomás d'Aquino de Zaragoza
A ilesia de Sant Tomás d'Aquino u d'os Escolapios de Zaragoza ye una ilesia barroca d'o sieglo XVIII ubicada en a ciudat de Zaragoza (Aragón), perteneixient a las Escuelas Pías y situada en l'avenida de César Augusto, numero 37. A livel eclesiastico ye adintro d'as mugas d'a parroquia de Sant Pavlo d'a que dista bels cientos de metros. Fa parti d'os Biens d'intrés cultural d'a provincia de Zaragoza, y fue declarada molimento historico artistico o 29 d'aviento de 1978 con o identificador RI-51-0004324. Ista ilesia presenta una planta parellana a l'amanada ilesia de Santiago, encara que a suya grandaria ye muito mas chicota, seguntes as normas dadas por Sant Chusep de Calasanz, que recomendaba pa a suya orden templos chicoz y modestos. Fa parti d'o Colechio d'as Escuelas Pías, a on o pintor Francisco de Goya aprendió as suyas primeras letras. D'o conchunto orichinal nomás i son a ilesia, o patio y parti d'o claustro, ya que a resta d'edificacions de l'actual colechio corresponden a reformas posteriors, de meyaus d'o sieglo XIX y primerías d'o sieglo XX.[1] HistoriaOs Pais Escolapios son plegaus ta Zaragoza o 27 d'octubre de 1731. O 19 de febrero de 1740 ubrió as suyas puertas o colechio d'as Escuelas Pías con o patrocinio d'o prelau Tomás Crespo Agüero. Eclesiasticament perteneixe a la parroquia de Sant Pavlo A ilesia se construyió entre 1736 y 1740. Fue prochectada y dirichida a suya execución por Francisco de Velasco. En facioron parti os canters Juan Bautista Erizmendi y Juan López de Insausti. A planta ye de cruz latina con una sola nau. Tien o crucero poco acusau y capiellas entre os contrafuertes. As cubiertas son por trampos de canyón con lunetos. A nau se cubre con bovedas vaídas. O conchunto ye una obra barroca con retablos entre os que destaca o retablo mayor d'o escultor José Ramírez de Arellano.[1] As escuelas pías fuoron instituyidas baixo o patronache de l'arcebispe de Zaragoza, Tomás Crespo Agüero, en 1733. D'iste antigo edificio, a on que estudioron Francisco de Goya y José de Palafox, nomás se conserva a ilesia y o patio, dimpués d'a reforma feita en os sieglos XIX y XX. A nueva frontera fue disenyada por José de Yarza Echenique. A ilesia de Sant Tomás d'Aquino fue construyida entre 1736 y 1740 por Francisco Velasco. A sencilla frontera, flanquiada por dos chicoz campanars, ye adornada con tres feguras que rodian a puerta. A dreita y ezquierda as imáchens de Sant Agostín y Sant Tomás de Villanueva y en a parti superior, tamién en una capilleta, Sant Tomás d'Aquino, representau como doctor anchelico con alas. En l'interior, ye d'intrés o retablo rococó con imáchens de José Ramírez de Arellano. Baixo l'altar adedicau a la Virchen d'o Pilar se troba apedecau o Pai Pedro, Siervo de Dios, qui estió maestro de parvulos mientres 45 anyos en iste colechio y que tien ubierta causa de canonización. Actualment a ilesia ye seu canonica d'a Real y Calasancia Cofradía del Prendimiento del Señor y el Dolor de la Madre de Dios. Bibliografía
Referencias
Vinclos externos
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
