|
Ilesia de Sant Salvador d'Agüero
A ilesia de Sant Salvador d'Agüero ye una ilesia aragonesa d'estilo romanico que se troba en a localidat d'Agüero, en a comarca d'a Plana de Uesca y provincia de Uesca. Dende lo punto d'anvista d'a suya adscripción administrativa en a Ilesia Catolica, pende de l'arcipestrau d'Erla-Uncastiello en a diocesi de Chaca y de l'archidiocesi de Pamplona y Tudela. Adedicada a lo Salvador, ye l'actual ilesia parroquial d'o lugar.[1] Ye un edificio d'o sieglo XI a on destaca la suya frontera septentrional, con o suyo timpano y los suyos capitels,[2] y ye protechida legalment dende 2001 con a suya declaración como Bien d'Intrés Cultural.[3] HistoriaEn os suyos oríchens yera una ilesia vinclada a un monesterio que bi heba en o lugar, y que fue obchecto d'una donación por o rei Sancho Remíriz d'Aragón en 1082 a lo monesterio de Sant Pero de Ciresa. Tanimientres, ya en 1138 lo princeps Aragonum Remón Berenguer IV, conte de Barcelona, donó 3.000 sueldos a la ilesia con a condición de que dixasen de depender d'o monesterio de Siresa. Anyos dimpués, cuan a población d'Agüero dixó d'estar situada a lo canto d'o castiello y se tresladó enta la plana, l'antiga ilesia monastica se convertió en a ilesia parroquial d'o lugar, condición que ha manteniu dende alavez. A ilesiaA nauA primitiva ilesia de construyó mientres o sieglo XI en estilo romanico, estando la suya decoración escultorica obra d'o clamau mayestro d'Agüero. Se tractaba d'un edificio con nomás que una unica nau dividida en dos trampos y cubierta con vuelta de canyón apunchau y con un abside semicircular. Ista ilesia s'esvielló en o sieglo XVI adibindo-le elementos renaixentistas: se rendrezó la nau orichinal y a ista nau se li adhibioron dos trampos mas enta l'ueste, amás de cuatre capiellas laterals que conforman dos falsas naus, una a cada canto d'a nau orichinal, que poseyen una galería de chicoz arquillos ta dotar de luminosidat a l'interior d'o templo. Amás, as dos capiellas d'o canto sud poseyen una cambra-cripta subterrania. As fronterasA ilesia de Sant Salvador d'Agüero tien a peculiaridat de poseyer dos fronteras romanicas, encara que una d'ellas no yera pensada en un primer momento ta montar-se en ella. A frontera septentrionalEn a frontera norte de l'edificio se conservan as restas d'un portegau que cubriba d'antes mas toda la frontera y que la protechiba, y aculle un timpano inicialment concebiu ta instalar-se en l'amanadaa ilesia de sant Chaime pero que en interrumpir-se la suya construcción se recicló ta fer parte d'ista ilesia. Poseye un arco apunchau con cuatre arquivoltas rematadas con un escacau chawués, tipico d'o romanico aragonés, que reposan sobre cuatre columnas adosadas, con capitels ornamentaus con motivos vechetals y figurativos. O suyo timpano amuestra lo Pantocrator endintro d'una mandorla y rodiau por os cuatre evanchelistas, o clamau tetramorfos, que encara conserva bellas restas d'os pigmentos policromaus con os que yera cubierto. A frontera meridionalEn a duya frontera meridional se conserva un vestibulo realzau que aculle una puerta simpla, con un arco de meyo punto. A torreA torre-campanal d'a ilesia se troba adosada a lo canto d'o Evanchelio d'o templo, con una planta rectangular y una altaria de cinco cuerpos. Galería d'imáchensReferencias
Vinclos externos
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
_Iglesia_de_San_Salvador_1.jpg)
_Iglesia_de_San_Salvador_3.jpg)
Portal di Ensiklopedia Dunia
