Ilesia d'o Perpetuo Socorro de Zaragoza
A ilesia d'o Perpetuo Socorro de Zaragoza ye una ilesia que se troba en Zaragoza (Comarca Central, Aragón).[1] Ye una ilesia d'estilo neomedieval construyida en o 1947. HistoriaA ilesia parroquial de Nuestra Sinyora d'o Perpetuo Socorro fa parti d'un conchunto convento–parroquial perteneixient a la Congregación d'o Santismo Redemptor, estableixida en Zaragoza en l'anyo 1945 pa levar ista parroquia. A construcción de l'edificio d'a iglesia y a residencia fue dirichida por l'arquitecto Joaquín Maggioni en 1947. Se tracta d'un complexo formau por dos nuclios d'edificación que fan anglo y que tienen dentrada por l'avenida Goya y o paseyo de Sagasta. A construcción d'o templo propiament dito prencipió en 1950, seguindo o prochecto de mosén Otero, alavez provincial d'a orden, y de mosén José Morán, rector. D'ista etapa ye a suya polida estructura de basilica bizantina. Dende 1953 y dica 1959 mosén Jesús Faus exerce como rector, fendo-se en istos anyos o recubrimiento y pintura d'as columnas imita o marbre vetiau, o sobrebuen retablo, que ye obra d'os famosos chirmans Albareda, as vidreras y a pintura de l'artesonau. Tamién se construyen en ixos anyos a torre campanal, a on s'instalan cuatre campanas, y os dos altars laterals d'o Santismo redemptor y de Sant Chusé, obra tamién d'os chirmans Albareda. Ista ilesia ye a seu actual d'a Cofradía de la Institución de la Sagrada Eucaristía. Referencias
Vinclos externos |
Portal di Ensiklopedia Dunia