Batalla de Trafalgar
A batalla de Trafagalgar estió una batalla naval escaicita o 21 d'octubre de 1805 en Cabo Trafalgar (Oceano Atlantico, en as costas d'Andalucía), mientres as Guerras napoleonicas, en a cual luitoron as armatas d'una man d'o Reino Uniu (mandata por Horatio Nelson) y d'atra man d'o Primer Imperio Francés (mandata por Pierre Charles Silvestre de Villeneuve, que mandaba también o conchunto) y d'Espanya (mandata por Federico Gravina). A batalla remató con una victoria decisiva de l'Armata britanica, que disipó o periglo d'una invasión francesa d'a isla de Gran Bretanya trescuzando a Canal d'A Manga, en continar a superioridat naval britanica (que en realidat continó mientres tot o sieglo XIX). En a batalla morioron 449 britanicos (incluyindo-ie a o suyo chefe, l'almirant Horatio Nelson) y mas de 3.000 franco-espanyols, incluyindo-ie destacatos marins espanyols como Dionisio Alcalá Galiano, Cosme de Churruca u Francisco Alcedo y Bustamante. L'almirant francés, Pierre Charles Silvestre de Villeneuve, se convertió en presonero d'os britanicos, recuperando a suya libertat en 1806, ta suicidar-se antis de tornar a París. Vinclos externos
|
Portal di Ensiklopedia Dunia