Batalla de Brunete
A batalla de Brunete estió una batalla d'a Guerra Civil espanyola, entre as tropas de l'Exercito Popular Republicano d'os republicanos y os militars sublevatos de l'Exercito espanyol. A batalla prencipió o 6 de chulio de 1937 y remató o 27 de chulio, sin que denguno d'os dos bandos tenese una victoria clara. Ista batalla, en a parte oriental d'a provincia de Madrit, prene o suyo nombre d'a localidat de Brunete, y estió una ofensiva republicana ta aliviar a presión que feban os sublevatos sobre a ciudat de Madrit, a capital d'a Segunda Republica, a mas de ta desbiar recursos d'os sublevatos en os suyos ataques ta Asturias y Cantabria. Fue a primera operación militar republicana dimpués d'estar Francisco Largo Caballero substituyiu como chefe d'o Gubierno por Juan Negrín. AntecedentsDende chunio de 1937, os sublevatos dedican os suyos esfuerzos a la conquiesta d'os territorios republicanos en o norte, en a mar Cantabrica. Asinas, o 16 de chunio cayó a ciudat de Bilbau en mans d'os sublevatos, sin que o clamato Cinturón de Fierro construito ta esfender a ciudat sirva ta parar o suyo abance. Dimpués, as tropas partioron ta Bizcaya y Cantabria, con l'obchectivo de conquerir luego Asturias y rematar a presencia d'as tropas lleials en o norte. Antiparte, dimpués d'os Feitos de Mayo en Barcelona, cayó o Gubierno de Francisco Largo Caballero, que fue substituyiu en a Presidencia d'o Gubierno por o tamién militant d'o Partido Socialista Obrero Español Juan Negrín, que contaba con o soporte d'o Partido Comunista de España. Tanto o Estato Mayor de l'Exercito Popular Republicano (EPR) como o nuevo Gubierno deseyaban una victoria en o frent u, a o menos, una estabilización d'as linias en o norte. Asinas, se preparó una ofensiva d'o EPR, ta que os sublevatos hesen de retirar parte d'as suyas tropas ta embiar-las ta o sud, encara que tamién ta millorar a situación de Madrit, con o frent de batalla en os propios arrabals d'a ciudat. Por ixo tamién se descartó una ofensiva en Extremadura, a on tamién s'heba estudiato un ataque. Antiparte, tamién heba un obchectivo de tipo de politica forana: si o EPR podeba demostrar a suya capacidat militar en combate yera mas fácil que o Gubierno francés ubrise a muga con Francia, a on en ixas calendatas bi heba muitos suministros militars ta l'EPR detenitos por a indecisión d'as potencias europeas en o Comité de No Intervención. Sindembargo, os concellers sovieticos de l'EPR no creyeban pas que una ofensiva fuese aconsellable. Por ixo, a planificación d'as operacions militars la facioron nomás dos militars espanyols: Vicente Rojo Lluch y Manuel Matallana. A rechión prevista ta l'ataque yera Brunete, arredol de 28 km a l'ueste de Madrit, ta que o treslato d'as tropas republicanas antis d'a batalla no fese periglar as esfensas d'a ciudat. Plan d'operacions d'o EPR![]() O Estato Mayor de l'Exercito Popular Republicano, dirichito por José Miaja pretendeba atacar con o V Cuerpo y o XVIII Cuerpo dende o sector norte d'a carretera Majadahonda-Villanueva del Pardillo-Valdemorillo-El Escorial ta dimpués penetrar t'o sud dica Móstoles y Navalcarnero. Antiparte, un segundo ataque d'o II Cuerpo partiría dende o sud, dende Caravanchel y Usera, ta trobar-se con o XVIII Cuerpo en Alcorcón. Con iste plan d'operacions, as tropas d'os sublevatos que setiaban a ciudat de Madrit serían aislatas d'as suyas linias de comunicacions, y podrían rendir-se. Antiparte, un ataque de diversión se faría en a zona d'Aranjuez, a o sud d'a operación principal, ta lograr absorber reservas d'os sublevatos y privar que plegasen refuerzos a o sector principal d'o ataque. Orden de batallaExercito Popular Republicano
Sublevatos
A batallaConsecuencias d'a batalla |
Portal di Ensiklopedia Dunia