|
萧遘蕭遘（？—887年4月6日），字得圣，唐代兰陵人，唐朝官员。 簡介蕭遘是萧珣八世孙。唐德宗宰相蕭復之曾孙。咸通五年（865年）乙巳科狀元，[1][2]主考官是尚書右丞賈至，以及禮部侍郎楊綰，授秘書省校書郎、太原（今山西太原）从事。累遷考功員外。歷官右史，咸通十一年贬黔南。[3]召為禮部員外郎。乾符年間，累擢戶部侍郎、翰林學士承旨。隨僖宗幸蜀，以兵部判度支驻绵州（今四川绵阳东），拜同中書門下平章事。宰相王铎年事高，不慎失足跌倒，萧遘赶忙前去搀扶。僖宗喜道：“辅弼大臣如此相和，此乃我之福也！”中和四年十月，任司空。封楚國公。光啟二年初，静难节度使朱玫主張另立襄王李煴為帝，蕭遘反對，稱病婉拒草擬文告。朱玫改請鄭昌圖起草，并对萧遘不满。田令孜挾僖宗倉皇出奔寶雞，蕭遘不滿田令孜專權，未及跟隨。當時蕭遘弟蕭蘧為永樂縣令，前往依弟。光啟三年，朱玫被殺，宰相孔緯與蕭遘不合，誣陷萧遘從逆，拒絕隨駕寶雞，被賜死於永樂。時人哀之。 注釋延伸阅读[在维基数据编辑] 參考書目
|
Index:
pl ar de en es fr it arz nl ja pt ceb sv uk vi war zh ru af ast az bg zh-min-nan bn be ca cs cy da et el eo eu fa gl ko hi hr id he ka la lv lt hu mk ms min no nn ce uz kk ro simple sk sl sr sh fi ta tt th tg azb tr ur zh-yue hy my ace als am an hyw ban bjn map-bms ba be-tarask bcl bpy bar bs br cv nv eml hif fo fy ga gd gu hak ha hsb io ig ilo ia ie os is jv kn ht ku ckb ky mrj lb lij li lmo mai mg ml zh-classical mr xmf mzn cdo mn nap new ne frr oc mhr or as pa pnb ps pms nds crh qu sa sah sco sq scn si sd szl su sw tl shn te bug vec vo wa wuu yi yo diq bat-smg zu lad kbd ang smn ab roa-rup frp arc gn av ay bh bi bo bxr cbk-zam co za dag ary se pdc dv dsb myv ext fur gv gag inh ki glk gan guw xal haw rw kbp pam csb kw km kv koi kg gom ks gcr lo lbe ltg lez nia ln jbo lg mt mi tw mwl mdf mnw nqo fj nah na nds-nl nrm nov om pi pag pap pfl pcd krc kaa ksh rm rue sm sat sc trv stq nso sn cu so srn kab roa-tara tet tpi to chr tum tk tyv udm ug vep fiu-vro vls wo xh zea ty ak bm ch ny ee ff got iu ik kl mad cr pih ami pwn pnt dz rmy rn sg st tn ss ti din chy ts kcg ve
Portal di Ensiklopedia Dunia
