|
盧齊卿卢齐卿（?—?），唐朝幽州涿县人，隋朝散骑侍郎卢思道曾孙，太子率更令、范陽郡公卢赤松之孙，齐州长史卢承泰之子[1]，卢承庆、卢承业的侄子。 生平武周长安初年，卢齐卿为雍州录事参军。武则天令雍州长史薛季旭推荐僚属中可以担任御史之人，薛季旭询问卢齐卿，卢齐卿推荐长安县尉卢怀慎、李休光、万年县尉李乂、崔湜、咸阳县丞倪若水、盩厔县尉田崇辟（田崇壁）、新丰县尉崔日用，后来他们都位至显官。卢齐卿开元初年为豳州刺史。张守珪为果毅，卢齐卿礼遇他，说不出十年，你当节度幽、凉，为国家重将，愿以子孙相托[2][3]。果如其言，时人称卢齐卿有识人之鉴。卢齐卿年幼时，孙思邈对他说，你五十年后官至方伯，我孙子当为你的属吏，愿自爱。当时孙思邈之孙孙溥尚未出生。后来卢齐卿为徐州刺史，孙溥为徐州萧县县丞[4][5]。徐州刺史卢齐卿去谒见隐士王希夷，王希夷说：“孔子称‘己所不欲，勿施于人’，可以终身行之矣。”[6]卢齐卿喜饮酒，喝到一斗多也不乱性，宽厚可亲，士友以此亲善他。官至太子詹事，封广阳县公，去世。 子孙注释参考文献 |
Index:
pl ar de en es fr it arz nl ja pt ceb sv uk vi war zh ru af ast az bg zh-min-nan bn be ca cs cy da et el eo eu fa gl ko hi hr id he ka la lv lt hu mk ms min no nn ce uz kk ro simple sk sl sr sh fi ta tt th tg azb tr ur zh-yue hy my ace als am an hyw ban bjn map-bms ba be-tarask bcl bpy bar bs br cv nv eml hif fo fy ga gd gu hak ha hsb io ig ilo ia ie os is jv kn ht ku ckb ky mrj lb lij li lmo mai mg ml zh-classical mr xmf mzn cdo mn nap new ne frr oc mhr or as pa pnb ps pms nds crh qu sa sah sco sq scn si sd szl su sw tl shn te bug vec vo wa wuu yi yo diq bat-smg zu lad kbd ang smn ab roa-rup frp arc gn av ay bh bi bo bxr cbk-zam co za dag ary se pdc dv dsb myv ext fur gv gag inh ki glk gan guw xal haw rw kbp pam csb kw km kv koi kg gom ks gcr lo lbe ltg lez nia ln jbo lg mt mi tw mwl mdf mnw nqo fj nah na nds-nl nrm nov om pi pag pap pfl pcd krc kaa ksh rm rue sm sat sc trv stq nso sn cu so srn kab roa-tara tet tpi to chr tum tk tyv udm ug vep fiu-vro vls wo xh zea ty ak bm ch ny ee ff got iu ik kl mad cr pih ami pwn pnt dz rmy rn sg st tn ss ti din chy ts kcg ve
Portal di Ensiklopedia Dunia
