王練王練(?—?),字洪明,琅琊郡临沂县(今山东临沂)人,中国南北朝南朝宋人物,东晋名相王导曾孙,中书令王珉之子[1]。 王珉早逝,年少丧父的王练,由伯父王珣抚养。王練是王弘堂弟。宋文帝时历任侍中、度支尚书。在晋安帝义熙中后期,王练曾短暂地与晋陵公主结为夫妇。宋武帝刘裕永初元年,二人离绝[2]。 王练有子王钊。宋孝武帝大明年间,官至黄门郎,临海王刘子顼晋安王刘子勋征虏、前军长史,左民尚书。宋明帝初,为司徒左长史。被宋明帝赐死[3]。 《太平广记》卷110《报应九》(观音经)和卷387《冥祥记》有王练出生的故事。鲁迅《古小说钩沉》辑录。中书令王珉认识了一个西域和尚。这位和尚,每次看到王珉的仪容风采,都非常喜欢。于是经常对他的同伙说,如果我下世能给王珉当儿子。和尚死后,王珉之妻怀孕,生而能言,能解西域十六国梵音,聪明有器度,王練王洪明,小名阿练,叙述前生,事事应验。 参考文献 |
Index:
pl ar de en es fr it arz nl ja pt ceb sv uk vi war zh ru af ast az bg zh-min-nan bn be ca cs cy da et el eo eu fa gl ko hi hr id he ka la lv lt hu mk ms min no nn ce uz kk ro simple sk sl sr sh fi ta tt th tg azb tr ur zh-yue hy my ace als am an hyw ban bjn map-bms ba be-tarask bcl bpy bar bs br cv nv eml hif fo fy ga gd gu hak ha hsb io ig ilo ia ie os is jv kn ht ku ckb ky mrj lb lij li lmo mai mg ml zh-classical mr xmf mzn cdo mn nap new ne frr oc mhr or as pa pnb ps pms nds crh qu sa sah sco sq scn si sd szl su sw tl shn te bug vec vo wa wuu yi yo diq bat-smg zu lad kbd ang smn ab roa-rup frp arc gn av ay bh bi bo bxr cbk-zam co za dag ary se pdc dv dsb myv ext fur gv gag inh ki glk gan guw xal haw rw kbp pam csb kw km kv koi kg gom ks gcr lo lbe ltg lez nia ln jbo lg mt mi tw mwl mdf mnw nqo fj nah na nds-nl nrm nov om pi pag pap pfl pcd krc kaa ksh rm rue sm sat sc trv stq nso sn cu so srn kab roa-tara tet tpi to chr tum tk tyv udm ug vep fiu-vro vls wo xh zea ty ak bm ch ny ee ff got iu ik kl mad cr pih ami pwn pnt dz rmy rn sg st tn ss ti din chy ts kcg ve
Portal di Ensiklopedia Dunia