|
李襲吉李襲吉（9世纪？—906年），唐朝末年晋王李克用（五代十国后唐的太祖）著名幕僚。父親李圖，洛陽人，有人说他是唐朝宰相李林甫的後裔。 生平唐僖宗乾符年间，李襲吉舉進士，為河中節度使李都搉鹽判官。後去投奔晉王李克用以為榆次县令，后為掌書記。转任節度副使，官至諫議大夫。李襲吉為人恬淡，以文辭自娛，天祐三年去世。以盧汝弼代為副使。莊宗即位，贈李襲吉为礼部尚书、盧汝弼为兵部尚书。[1] 唐末幕僚唐末至五代之初，方鎮非常重视掌書記之官，群雄割據，都专力爭勝，即使書檄往來，也恥居人下。[2] 書檄冠於一時李襲吉為李克用書記，李克用討伐王行瑜而不得入覲，李襲吉為他写表章道：「穴禽有羽，聽舜樂以猶來；天路無梯，望尧雲而不到。」昭宗见到后赞嘆欣賞。晉王李克用與梁王朱温有仇，交兵多年，後晉王多次被困，想要與梁通和，派李襲吉致書梁王，想要和朱溫修好，文辭辨麗。朱溫让人给他讀，读到「毒手尊拳，交相於暮夜，金戈鐵馬，蹂踐於明時」，嘆道：「李公僻處一隅，有士如此。若吾之智算，得襲吉之筆才，虎傅翼矣！」看着他属下德從事敬翔说：「善為我答之。」敬翔的回信，書辭不工。李襲吉的書信，多傳於世。[1][2] 參見註釋外部連結 |
Index:
pl ar de en es fr it arz nl ja pt ceb sv uk vi war zh ru af ast az bg zh-min-nan bn be ca cs cy da et el eo eu fa gl ko hi hr id he ka la lv lt hu mk ms min no nn ce uz kk ro simple sk sl sr sh fi ta tt th tg azb tr ur zh-yue hy my ace als am an hyw ban bjn map-bms ba be-tarask bcl bpy bar bs br cv nv eml hif fo fy ga gd gu hak ha hsb io ig ilo ia ie os is jv kn ht ku ckb ky mrj lb lij li lmo mai mg ml zh-classical mr xmf mzn cdo mn nap new ne frr oc mhr or as pa pnb ps pms nds crh qu sa sah sco sq scn si sd szl su sw tl shn te bug vec vo wa wuu yi yo diq bat-smg zu lad kbd ang smn ab roa-rup frp arc gn av ay bh bi bo bxr cbk-zam co za dag ary se pdc dv dsb myv ext fur gv gag inh ki glk gan guw xal haw rw kbp pam csb kw km kv koi kg gom ks gcr lo lbe ltg lez nia ln jbo lg mt mi tw mwl mdf mnw nqo fj nah na nds-nl nrm nov om pi pag pap pfl pcd krc kaa ksh rm rue sm sat sc trv stq nso sn cu so srn kab roa-tara tet tpi to chr tum tk tyv udm ug vep fiu-vro vls wo xh zea ty ak bm ch ny ee ff got iu ik kl mad cr pih ami pwn pnt dz rmy rn sg st tn ss ti din chy ts kcg ve
Portal di Ensiklopedia Dunia
