Станислав Филиппов
Станислав Кириллович Филиппов (26.09.1945; Надёжная, Краснодар крае, Отраднено районы, РСФСР, СССР) - рус һәм совет журналисты, язучы һәм туган якны өйрәнүче. Кубаньның атказанган мәдәният хезмәткәре.[2] Ике тапкыр «Кубаньның Алтын каләм» журналистлар премиясе лауреаты, СКВО гаскәрләре белән идарә итүче махсус грамота иясе, «Хәтер, хәтер, безне балачакка чакырма» документаль хикәяләре өчен Артем Боровикның журналистлар премиясе лауреаты.[3] БиографиясеСтанислав Филиппов 1945 елның 26 сентябрендә Краснодар краеның Отраднено районы Надёжная станицасында туган. Аннары гаилә Карелиягә, Надвоицы алюминчылар бистәсенә күчеп китә. Ленинград тау институтында укый. Аны тәмамлаганнан соң проект оешмасында, Петрозаводск дәүләт университетында, комсомолның республика комитетында инженер булып эшли, район газетасының бүлек мөдире, аннары район башлыгы урынбасары була. 1972 елдан журналист һәм редакция-нәшрият эшендә Филипповның мәкаләләре, очерклары һәм хикәяләре «Кубань», «Москва» журналларында дөнья күрә.[2] Кубан язучысы Гарий Немченко повесте буенча «Брат, найди брата» нәфис фильмын осетин студиясендә берничә документаль фильм төшерүдә катнаша. Бөек Ватан сугышының иң нәтиҗәле танкисты Дмитрий Лавриненконы мәңгеләштерү һәм аңа үлгәннән соң Советлар Союзы Герое исемен бирү өчен күп эш башкара, аның турында «Беркайчан да үлмәс» повесте авторы. Шулай ук очучы, кубанец-отрадненец Борис Капустин турында «Үлемсезлеккә 30 секунд кала», Марух кичүен яклаучылар турында «Анда, чал таулар ягында», Ленинград блокадасыннан эвакуацияләнгән Отраднено һәм Удобна балалар йортларында тәрбияләнүчеләрнең фаҗигале язмышы турында да «Тәмуг аша үткән» повестьларын яза. Россия Журналистлар берлеге әгъзасы. Отрадненоның «Авыл тормышы» газетасы баш мөхәррире була. Искәрмәләр
Чыганаклар
|
Portal di Ensiklopedia Dunia