tt %D0%9C%D0%B8%D1%85%D0%B0%D0%B8%D0%BB %D0%9B%D0%BE%D0%BC%D0%BE%D0%BD%D0%BE%D1%81%D0%BE%D0%B2

Михаил Ломоносов
Михаил Ломоносов
Туган	19 ноябрь 1711; Мишанинская[d], Архангелогородская губерния[d], Рус дәүләте
Үлгән	15 апрель 1765 (53 яшь); Санкт-Петербург, Россия империясе
Җефет	Елизавета-Христина Цильх[d]
Әни	Елена Ивановна Сивкова[d]
Әти	Василий Дорофеевич Ломоносов[d]
Белем	Славән-юнан-латыйн академиясе[d], Марбург үнивирситите[d], Питырбур ФА академия университеты һәм Фрайберг тау академиясе[d]

Михаи́л Васи́льевич Ломоно́сов — рус табигать өйрәнүче галим, рус әдәби теленә нигез салучы, шагыйрь, рәссам, тарихчы.

Тәрҗемәи хәл

Мәскәүдә, Киевта (1734), соңрак Петербург академия университында укыган (1735). 1736 елдан Германиянең Марбург һәм Фрайбург университетларында химия һәм металлургия фәннәреннән тәгълим алган. Петербург фәннәр академиясенең беренче академигы (1745). 1748 елда Россия ФА каршында беренче химия лабораториясенә нигез салган. 1755 елда Ломоносовның инициативасы белән Мәскәү университеты булдырылган. Матдәләрнең атом-молекуляр төзелеше хакындагы төшенчәләрне эшкәрткән, химик реакцияләрдә массаның сакланыш канунын тапкан (1756), корпускуляр (атом-молекуляр) тәгълиматы нигезләрен тәкъдим иткән (1741 — 50). Венера планетасының атмосфера барлыгын ачыклаган (1761). Фәлсәфи һәм гражданлик рухындагы рус одасының иҗаткяре. Шигырьләр, трагедияләр һәм һөҗүи (сатирик) әсәрләр, фундаменталь филологик тәдкыйкатьләр һәм рус теленең гыйльми грамматикасы авторы. Төсләр хакындагы теориясен алга сөргән. Берничә оптик әсбаплар ясаган. Мозаика сәнгате үсешенә, смальталар эшләп чыгаруга зур өлеш керткән, шәкертләре белән бергә изразец нәкышләрнең яңа төрләрен тәкъдим иткән.

Швеция ФА (1760), Болонья ФА (1764)ларның фәхри әгъзасы.