อีริคที่ 1 ดยุกแห่งชเลสวิก
เจ้าชายอีริคที่ 1 อเบลเซน (เดนมาร์ก: Erik 1. Abelsøn af Danmark) (ราว ค.ศ. 1241 - 27 พฤษภาคม ค.ศ. 1272) เป็นเจ้าชายและขุนนางเดนมาร์ก พระองค์เป็นดยุกแห่งชเลสวิก ตั้งแต่ ค.ศ. 1260 จนกระทั่งสิ้นพระชนม์ในค.ศ. 1272 ทรงเป็นพระโอรสองค์ที่สองในพระเจ้าอเบลแห่งเดนมาร์กกับเม็ชทิลท์แห่งฮ็อลชไตน์ ช่วงต้นพระชนม์ชีพหลังจากการสิ้นพระชนม์ของพระเชษฐาคือ วัลเดมาร์ที่ 3 ดยุกแห่งชเลสวิก ในค.ศ. 1257 เจ้าชายอีริคทรงอ้างสิทธิในดัชชีชเลสวิก แต่พระเจ้าคริสตอฟเฟอร์ที่ 1 แห่งเดนมาร์ก สมเด็จอาของพระองค์ในฐานะเจ้าศักดินาเหนือศักดินาอื่นในเดนมาร์กทรงปฏิเสธที่จะแต่งตั้งพระองค์เป็นดยุก ดังนั้นเจ้าชายอีริคทรงเป็นพันธมิตรกับบิชอปเปเดอ แบงแห่งสังฆมณฑลรอสคิลด์และยาโรมาร์ที่ 2 เจ้าชายแห่งรือเกินต่อต้านกษัตริย์คริสตอฟเฟอร์ พระองค์ระดมกองทัพและสามารถพิชิตเมืองโคเปนเฮเกนได้ ดยุกแห่งชเลสวิกหลังการสวรรคตของกษัตริย์คริสตอฟเฟอร์ ในค.ศ. 1259 พระองค์จึงได้รับการสถาปนาให้เป็นดยุกในรัชกาลของยุวกษัตริย์ พระเจ้าอีริคที่ 5 แห่งเดนมาร์ก ผู้เป็นพระญาติในค.ศ. 1260 ในปีถัดมาพระองค์ทรงต่อสู้กับกษัตริย์อีกครั้ง ซึ่งสมเด็จพระพันปีหลวงมาร์เกเรเธ ซัมบีเรีย เป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ของพระราชโอรสที่ทรงพระเยาว์ พระนางทรงหวาดหวั่นในอำนาจที่มีมากขึ้นของดยุก แต่ถึงกระนั้นดยุกอีริคก็ทรงได้รับชัยชนะเหนือสมเด็จพระพันปีหลวงและกษัตริย์ในยุทธการโลเฮอเดอและทรงจับกุมทั้งสองพระองค์ไว้ เป็นผลให้ทรงได้รับผลประโยชน์อย่างมหาศาลแก่ดัชชีของพระองค์ตามสนธิสัญญาในปี 1264 ค.ศ. 1268 พระองค์ได้รับปราสาทก็อตทร็อปจากบิชอปบอนเดอแห่งชเลสวิช และทรงย้ายไปประทับที่ชวับสเต็ดท์ ดยุกอีริคสิ้นพระชนม์ในวันที่ 27 พฤษภาคม ค.ศ. 1272 เสกสมรสและโอรสธิดาดยุกอีริคเสกสมรสกับมาร์เกเรเธแห่งรือเกิน ธิดาในยาโรมาร์ที่ 2 เจ้าชายแห่งรือเกินในค.ศ. 1259 หรือ 1260 ทรงมีโอรสธิดาร่วมกันได้แก่
พงศาวลี
อ้างอิง
|
Portal di Ensiklopedia Dunia