ไคผิง

ไคผิง 开平市 ฮ้อยเผ่ง, ฮ้อยเผิ่น
นครระดับอำเภอ
ถ่งเหล่าในไคผิง
ใจกลางนครไคผิง (แดง), ไคผิง (ชมพู) ในมณฑลกวางตุ้ง
ไคผิง Location of the Kaiping city centre in Guangdong
พิกัด: 22°22′38″N 112°41′54″E
ประเทศ	ประเทศจีน
มณฑล	มณฑลกวางตุ้ง
เมืองระดับเทศมณฑล	เจียงเหมิน
ศูนย์กลาง	Changsha Subdistrict (长沙街道)
พื้นที่
• ทั้งหมด	1,659 ตร.กม. (641 ตร.ไมล์)
ประชากร  (สำมะโนปี 2020)
• ทั้งหมด	748,777 คน
• ความหนาแน่น	450 คน/ตร.กม. (1,200 คน/ตร.ไมล์)
เขตเวลา	UTC+8 (เวลากลางจีน)
รหัสไปรษณีย์	529300
รหัสพื้นที่	0750
เว็บไซต์	www.kaiping.gov.cn

ไคผิง
อักษรจีนตัวย่อ	开平
อักษรจีนตัวเต็ม	開平
Taishanese	Hoi3-pen6 (พื้นถิ่น)
ฮั่นยฺหวี่พินอิน	Kāipíng
ไปรษณีย์	Hoiping
การถอดเสียง ภาษาจีนกลางมาตรฐาน ฮั่นยฺหวี่พินอิน Kāipíng เวด-ไจลส์ K'ai^1-p'ing^2 IPA [kʰáipʰǐŋ] ภาษากวางตุ้งมาตรฐาน IPA [hɔ́ːy pʰȅŋ] ยฺหวิดเพ็ง Hoi^1-ping^4 ภาษากวางตุ้งอื่น ๆ ยฺหวิดเพ็งภาษาไถชาน Hoi3-pen6 (พื้นถิ่น)

ไคผิง (ภาษาจีนกลาง, จีนตัวย่อ: 开平; จีนตัวเต็ม: 開平) หรือ ฮ้อยเผ่ง (ภาษากวางตุ้ง) หรือ ฮ้อยเผิ่น (สำเนียงพื้นถิ่น) เป็นนครระดับอำเภอในมณฑลกวางตุ้ง ประเทศจีน ตั้งอยู่บนฝั่งปากแม่น้ำจู ฮ้อยเผ่งเป็นส่วนหนึ่งของเซยับซึ่งเป็นบ้านเกิดของชาวจีนโพ้นทะเลจำนวนมาก โดยเฉพาะในสหรัฐอเมริกา[1] ประชากรของไคผิง ณ ปี 2020 อยู่ที่ 748,777 คน และมีขนาดพื้นที่รวม 1,659 ตารางกิโลเมตร (641 ตารางไมล์)[2][3] คนท้องถิ่นพูดภาษาสำเนียงพื้นถิ่นหนึ่งของกลุ่มสำเนียงเซยับ

ในปลายศตวรรษที่ 19 ถึงต้นศตวรรษที่ 20 ไคผิงเป็นบ้านเกิดของชาวจีนจำนวนมากที่อพยพไปต่างประเทศ ชาวจีนโพ้นทะเลเหล่านี้ยังนำวัฒนธรรมจากต่างแดนกลับมายังบ้านเกิดที่ไคผิงด้วย ซึ่งนำไปสู่การสร้างหอสังเกตหารณ์หรือติ๊วเหล่าจำนวนมากขึ้นที่นำเอาสถาปัตยกรรมแบบยุโรปมาผสมผสาน[4] ในปี 2007 หมู่บ้านและติ๊วเหล่าแห่งไคผิง ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นแหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก ซึ่งประกอบด้วยสี่หมู่บ้านในไคผิง[5]

อ้างอิง

1. Woon, Yuen-fong (1984). Social organization in South China, 1911-1949: the case of the Kuan lineage in K'ai-p'ing county. Ann Arbor, MI: Center for Chinese Studies, University of Michigan. ISBN 0-89264-051-0.
2. "China: Guăngdōng (Prefectures, Cities, Districts and Counties) - Population Statistics, Charts and Map". www.citypopulation.de. สืบค้นเมื่อ 2024-10-30.
3. "Profile of Kaiping" (ภาษาจีนตัวย่อ). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 18, 2010. สืบค้นเมื่อ 2008-07-12.
4. Pan, Lynn (1999). The Encyclopedia of the Chinese Overseas. Cambridge, MA: Harvard University Press. pp. 28–29. ISBN 0674252101.
5. "Kaiping Diaolou and Villages" (PDF). UNESCO World Heritage Convention. 2007. สืบค้นเมื่อ 25 May 2017.