โคกู

โคกู (ญี่ปุ่น: 石) เป็นหน่วยปริมาตรญี่ปุ่นที่ใช้ภาษาจีนซึ่งเทียบเท่ากับ 10 โตะ (斗) หรือประมาณ 180 ลิตร (40 imp gal; 48 US gal)[1], หรือประมาณ 5 บุชเชล.[a] แปลงเป็น 100 โช และ 1,000 โกะ[2]. หนึ่งโกะคือปริมาตรของ "ถ้วยข้าว" ถ้วยตวงพลาสติกที่มาพร้อมกับหม้อหุงข้าวญี่ปุ่นเชิงพาณิชย์.[3]

โดยปกติแล้วโคกูในญี่ปุ่นจะใช้เป็นตัวชี้วัดแบบแห้ง. ปริมาณการผลิตข้าวที่วัดในโคกูเป็นตัวชี้วัดการประเมินขนาดของ แคว้นศักดินา (ฮัน).[4] ขุนนางศักดินาได้รับการพิจารณาเพียงระดับ ไดเมียว เมื่อแคว้นของเขามีจำนวนอย่างน้อย 10,000 โคกู.[4]ตาม rule of thumb หนึ่งโคกูถือว่าปริมาณเพียงพอที่จะเลี้ยงคนหนึ่งคนเป็นเวลาหนึ่งปี.[5][b][c]

หน่วยเทียบเท่าหรือแหล่งกำเนิดของจีนคือ ฉือ หรือ ต้าน (จีน: 石; พินอิน: shí, dàn;เวด-ไจลส์:ฉือ,ตัน) ยังเป็นที่รู้จักกันในนาม หู (斛; hú; hu) ปัจจุบันประมาณ 103 ลิตรแต่ในประวัติศาสตร์ประมาณ 59.44 ลิตร (13.07 imp gal; 15.70 US gal).

บันทึก

1. 180 ลิตร (4.9 imperial bushel; 5.1 US bushel)
2. A koku of brown rice (unpolished rice) weighs about 150 กิโลกรัม (330 ปอนด์).[6][5] White rice (milled rice, polished rice) weighs about the same (150g per 1 gō).[7] But 1 koku of brown rice would only 0.91 koku of milled rice (white rice)[6] after processing (ญี่ปุ่น: 精米; โรมาจิ: seimai), i.e., removing the rice bran).
3. Apparently 1.8 koku (1 koku and 8 to) was actually required for nourishment by a man each year, according to the conventional wisdom documented in a "home code" (kakun [ja]) of a certain merchant family in the Edo Period.[8]

อ้างอิง

1. Hayek, Matthias; Horiuchi, Annick, บ.ก. (2014). Listen, Copy, Read: Popular Learning in Early Modern Japan. BRILL. p. 195, note 39. ISBN 978-9-00427-972-8.
2. Cardarelli, François (2003). "3.5.2.4.13.3 Old Japanese Units of Capacity". Encyclopaedia of Scientific Units, Weights and Measure. แปลโดย M.J. Shields. Springer Science & Business Media. p. 151. ISBN 1-85233-682-X.
3. Andoh, Elizabeth (2012). Washoku: Recipes from the Japanese Home Kitchen: A Cookbook. Ten Speed Press. p. 136. ISBN 978-0-307-81355-8.
4. Curtin, Philip D. (2002) [2000]. The World and the West: The European Challenge and the Overseas Response in the Age of Empire (revised ed.). Cambridge University Press. p. 159. ISBN 0-52189-054-3.
5. Francks, Penelope (2006). Rural Economic Development in Japan: From the Nineteenth Century to the Pacific War. Routledge. p. xvii. ISBN 1-134-20786-7.
6. Rose, Beth (2016) [1985]. Appendix to the Rice Economy of Asia. Routledge. p. 84. ISBN 978-1-31733-947-2.
7. Yamaguchi, Tomoko 山口智子 (2017). "Mushi kamado de taita beihan no bussei to oishisa no hyōka" 蒸しかまどで炊いた米飯の物性とおいしさの評価 [Evaluation of physical properties and taste of rice cooked by steamed rice cooker, Mushikamado] (PDF). Bulletin of the Faculty of Education. Natural Sciences. Niigata University. 34 (2): 224.
8. Ramseyer, Mark J. (1979). "Thrift and Diligence; Home Codes of Tokugawa Merchat Families". Monumenta Nipponica. Sophia University. 34 (2): 224. doi:10.2307/2384323. JSTOR 2384323.