แจ็ก แอนโตนอฟฟ์

แจ็ก แอนโตนอฟฟ์
ข้อมูลพื้นฐาน
ชื่อเกิด	แจ็ก ไมเคิล แอนโตนอฟฟ์
เกิด	(1984-03-31) 31 มีนาคม ค.ศ. 1984 (41 ปี) เบอร์เกนฟิลด์ รัฐนิวเจอร์ซีย์ สหรัฐ
แนวเพลง	อินดี้ป็อป ออลเทอร์นาทิฟร็อก ป็อปร็อก
อาชีพ	นักร้อง นักแต่งเพลง โปรดิวเซอร์เพลง
เครื่องดนตรี	กีตาร์ เสียงร้อง กลอง เปียโน กีตาร์เบส แมนโดลิน
ช่วงปี	2000–ปัจจุบัน
ค่ายเพลง	อาร์ซีเอ คลอลิตี ซีทีอาร์แอล ฟิวล์บายราเมน ไดร์ฟ-ธรู

แจ็ก ไมเคิล แอนโตนอฟฟ์ (อังกฤษ: Jack Michael Antonoff; เกิด 31 มีนาคม พ.ศ. 2527) เป็นนักร้อง นักแต่งเพลง และโปรดิวเซอร์เพลงชาวอเมริกัน แอนโตนอฟฟ์เป็นนักร้องนำของวงดนตรีร็อก บลีชเชอรส์ และเคยเป็นมือกีตาร์และมือกลองในวงดนตรีป็อปร็อก ฟัน ก่อนหน้านี้เขาเคยเป็นนักร้องนำของวงอินดีร็อก สตรีลเทรน นอกเหนืองานกับวงบลีชเชอรส์ และวงฟันแล้ว แอนโตนอฟฟ์ยังได้ทำงานเป็นนักแต่งเพลงและโปรดิวเซอร์เพลงกับศิลปินมากมาย เช่น เทย์เลอร์ สวิฟต์, ลอร์ด, เซนต์ วินเซนต์, ฟลอเรนซ์แอนด์เดอะแมชชีน, ลานา เดล เรย์, ฟิฟท์ฮาร์โมนี, เควิน แอ็บสแตร็กส์, คาร์ลี เร เจปเซน, ดิกซีชิกส์, ทีแกนแอนด์ซารา และแคลโร ซึ่งเขามักได้รับการยกย่องว่ามีอิทธิพลอย่างมากต่อดนตรีร่วมสมัย[1][2]

แจ็ก แอนโตนอฟฟ์ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลลูกโลกทองคำ และคว้ารางวัลแกรมมีถึงเจ็ดรางวัล ในปี พ.ศ. 2565 เขาชนะในสาขาโปรดิวเซอร์แห่งปี ที่ไม่ใช่คลาสสิก เขายังได้รับรางวัลแกรมมีจากผลงานของเขากับวงฟัน ผลงานการผลิตอัลบั้มของเทย์เลอร์ สวิฟต์ ใน 1989 และ โฟล์กลอร์ ผลงานการผลิตอัลบั้มของเซนต์ วินเซนต์ ใน แดดดีส์โฮม และอีกรางวัลหนึ่งร่วมกับเซนต์ วินเซนต์ในการเขียนเพลงไตเติลของอัลบั้ม แมสเสดดักชัน

รางวัล

แจ็ก แอนโตนอฟฟ์ได้รับรางวัลแกรมมีเจ็ดรางวัลและได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลลูกโลกทองคำหนึ่งรางวัล

รางวัลลูกโลกทองคำ

รางวัลลูกโลกทองคำได้จัดการประกาศรางวัลทุกปีโดยสมาคมผู้สื่อข่าวต่างประเทศประจำฮอลลีวูด เพื่อเฉลิมฉลองภาพยนตร์และโทรทัศน์ที่ดีที่สุด ซึ่งแอนโตนอฟฟ์ได้รับการเสนอชื่อหนึ่งครั้ง[3]

ปี	รางวัลที่ได้เข้าชิง	รางวัล/สาขา	ผล to
2014	"สวีตเตอร์แดนฟิกชัน"	เพลงประกอบภาพยนตร์ยอดเยี่ยม	เสนอชื่อเข้าชิง[4]

รางวัลเกรซี

ปี	รางวัลที่ได้เข้าชิง	รางวัล/สาขา	ผล
2021	โฟล์กลอร์: เดอะลองพอนด์สตูดิโอเซสชันส์	รางวัลใหญ่สำหรับรายการพิเศษหรือวาไรตี	ชนะ[5]

รางวัลแกรมมี

รางวัลแกรมมีได้จัดการประกาศรางวัลทุกปีโดยสถาบันการบันทึกเสียงของสหรัฐอเมริกา แอนโตนอฟฟ์คว้ารางวัลแกรมมีมาแล้ว 7 รางวัลจากการเสนอชื่อเข้าชิง 19 ครั้ง รวมถึงสาขาโปรดิวเซอร์แห่งปี ที่ไม่ใช่คลาสสิก ในปี พ.ศ. 2565[6]

ปี	รางวัลที่ได้เข้าชิง	รางวัล/สาขา	ผล
2013	ฟัน	ศิลปินหน้าใหม่ยอดเยี่ยม	ชนะ[7]
	"วีอาร์ยัง"	บันทึกเสียงแห่งปี	เสนอชื่อเข้าชิง[8]
		เพลงแห่งปี	ชนะ[7]
		การขับร้องป็อปดูโอ/กลุ่มยอดเยี่ยม	เสนอชื่อเข้าชิง[8]
	ซัมไนตส์	อัลบั้มเพลงป็อปยอดเยี่ยม	เสนอชื่อเข้าชิง[8]
		อัลบั้มแห่งปี	เสนอชื่อเข้าชิง[8]
2016	1989		ชนะ[9]
2018	เมโลดรามา		เสนอชื่อเข้าชิง[10]
	"ไอโดนต์วอนนาลิฟฟอร์เอเวอร์"	เพลงที่ดีที่สุดสำหรับสื่อทัศน์	เสนอชื่อเข้าชิง[10]
2019	แมสเสดดักชัน	อัลบั้มเพลงอัลเทอร์เนทีฟที่ดีที่สุด	เสนอชื่อเข้าชิง[11]
	"แมสเสดดักชัน"	เพลงร็อกที่ดีที่สุด	ชนะ[11]
2020	นอร์แมนฟักกิงร็อกเวล	อัลบั้มแห่งปี	เสนอชื่อเข้าชิง[12]
	"นอร์แมนฟักกิงร็อกเวล"	เพลงแห่งปี	เสนอชื่อเข้าชิง[12]
	ตัวเขาเอง	สาขาโปรดิวเซอร์แห่งปี ที่ไม่ใช่คลาสสิก	เสนอชื่อเข้าชิง[12]
2021	โฟล์กลอร์	อัลบั้มแห่งปี	ชนะ[6]
	ตัวเขาเอง	สาขาโปรดิวเซอร์แห่งปี ที่ไม่ใช่คลาสสิก	เสนอชื่อเข้าชิง[6]
2022	เอฟเวอร์มอร์	อัลบั้มแห่งปี	เสนอชื่อเข้าชิง[13]
	แดดดีส์โฮม	อัลบั้มเพลงอัลเทอร์เนทีฟที่ดีที่สุด	ชนะ[6]
	ตัวเขาเอง	สาขาโปรดิวเซอร์แห่งปี ที่ไม่ใช่คลาสสิก	ชนะ[13]

รางวัลแซตเทิลไลต์

รางวัลแซตเทิลไลต์ได้จัดการประกาศรางวัลทุกปีโดยสถาบันสื่อต่างประเทศซึ่งมีการระบุไว้ทั่วไปในวารสารและบล็อกในวงการบันเทิง[14] แอนโตนอฟฟ์ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงสองครั้ง

ปี	รางวัลที่ได้เข้าชิง	รางวัล/สาขา	ผล
2018	"I Don't Wanna Live Forever"	Best Original Song	เสนอชื่อเข้าชิง[15]
2019	"Strawberries & Cigarettes"		เสนอชื่อเข้าชิง[16]

อ้างอิง

1. "How Jack Antonoff Became the Most Important Producer in Pop". The Ringer. November 30, 2017. สืบค้นเมื่อ January 21, 2018.
2. * "Jack Antonoff has redefined pop music. Here's how". BBC News. August 4, 2021. * Horn, Olivia (July 22, 2021). "Jack Antonoff Doesn't Want to Just Take up Space". The New York Times. * "Jack Antonoff: The Most Sought-After Producer in the Pop Industry". August 5, 2021. * "Jack Antonoff is the Gift That Won't Stop Giving to the Pop Music Industry". August 25, 2021. * "Indie-pop impresario Jack Antonoff and his band Bleachers wow the crowd at a sold-out Anthem". The Washington Post. September 25, 2021. สืบค้นเมื่อ January 27, 2022. * "10 Songs You Didn't Know Bleachers' Jack Antonoff Helped Make: From Taylor Swift to Carly Rae Jepsen". Billboard. April 28, 2017.
3. "History of the Golden Globes". Hollywood Foreign Press Association. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 20, 2018. สืบค้นเมื่อ March 4, 2019.
4. "Golden Globes 2014: The complete list of nominees and winners". Los Angeles Times. January 12, 2014. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 9, 2019. สืบค้นเมื่อ March 4, 2019.
5. "46th Annual Gracie Awards Winners Announced by The Alliance For Women In Media Foundation". PR Newswire. Gracie Awards. สืบค้นเมื่อ June 9, 2021.
6. "Jack Antonoff". www.grammy.com. Recording Academy. สืบค้นเมื่อ October 26, 2022.
7. "Winners—55th Annual Grammy Awards (2012)". grammy.com. November 28, 2017. สืบค้นเมื่อ March 4, 2019.
8. Nessif, Bruna (December 5, 2012). "55th Annual Grammy Awards: Complete List of Nominees". E! Online. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 29, 2013. สืบค้นเมื่อ March 4, 2019.
9. "Winners—58th Annual Grammy Awards (2015)". grammy.com. November 28, 2017. สืบค้นเมื่อ March 4, 2019.
10. "Grammy Nominations 2018: Complete List". Variety. November 28, 2017. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 22, 2018. สืบค้นเมื่อ March 4, 2019.
11. "Winners & Nominees—61st Annual Grammy Awards (2018)". grammy.com. December 6, 2018. สืบค้นเมื่อ March 4, 2019.
12. "2020 Grammy Nominees". grammy.com. November 20, 2019. สืบค้นเมื่อ November 20, 2019.
13. "2022 GRAMMYs Awards Show: Complete Nominations List". grammy.com. November 23, 2021. สืบค้นเมื่อ November 23, 2021.
14. Kilday, Gregg (December 15, 2012). "'Silver Linings Playbook' Wins Five Satellite Awards, Including Best Picture". The Hollywood Reporter. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 14, 2017. สืบค้นเมื่อ February 11, 2018.
15. Pond, Steve (November 29, 2017). "'Dunkirk,' 'The Shape of Water' Lead Satellite Award Nominations". TheWrap. สืบค้นเมื่อ November 29, 2017.
16. "2018 Winners". International Press Academy. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 17, 2019. สืบค้นเมื่อ March 4, 2019.