เอ็มลีน ฮิวส์

เอ็มลีน ฮิวส์
OBE

ข้อมูลส่วนตัว
ชื่อเต็ม	เอ็มลีน วอลเตอร์ ฮิวส์
วันเกิด	28 สิงหาคม ค.ศ. 1947(1947-08-28)
สถานที่เกิด	บาร์โรว์อินเฟอร์เนส, อังกฤษ
วันเสียชีวิต	9 พฤศจิกายน ค.ศ. 2004(2004-11-09) (57 ปี)
สถานที่เสียชีวิต	เชฟฟีลด์, อังกฤษ
ตำแหน่ง	กองหลัง, กองกลาง
สโมสรอาชีพ*
ปี	ทีม	ลงเล่น	(ประตู)
1964–1967	แบล็กพูล	28	(0)
1967–1979	ลิเวอร์พูล	474	(35)
1979–1981	วุลเวอร์แฮมป์ตันวอนเดอเรอส์	58	(2)
1981–1983	รอเทอรัมยูไนเต็ด	56	(6)
1983	ฮัลล์ซิตี	9	(0)
1983	แมนฟิลด์ทาวน์	0	(0)
1983–1984	สวอนซีซิตี	7	(0)
รวม		632	(43)
ทีมชาติ
1967–1970	อังกฤษ ยู-23	8	(1)
1969–1980[1]	อังกฤษ	62	(1)
จัดการทีม
1981–1983	รอเทอรัมยูไนเต็ด
*นัดที่ลงเล่นและประตูที่ยิงให้แก่สโมสรเฉพาะลีกในประเทศเท่านั้น

เอ็มลีน วอลเตอร์ ฮิวส์ (อังกฤษ: Emlyn Walter Hughes; 28 สิงหาคม ค.ศ. 1947 - 9 พฤศจิกายน ค.ศ. 2004) OBE[2] เป็นอดีตนักฟุตบอลชาวอังกฤษ เขาเริ่มต้นอาชีพในปี ค.ศ. 1964 ที่แบล็กพูล ก่อนจะย้ายไปลิเวอร์พูลในปี ค.ศ. 1967 เขาลงเล่นให้กับลิเวอร์พูล 665 นัด และเป็นกัปตันทีมคว้าแชมป์ลีก 3 สมัย และแชมป์เอฟเอคัพ ในทศวรรษที่ 1970 ต่อมาเขาคว้าแชมป์ยูโรเปียนคัพ 2 สมัย ครั้งแรกในปี ค.ศ. 1977 และแชมป์ยูฟ่าคัพ 2 สมัย ฮิวส์ได้รับรางวัลนักฟุตบอลแห่งปีของสมาคมผู้สื่อข่าวฟุตบอล ในปี ค.ศ. 1977 ฮิวส์คว้าแชมป์ทุกถ้วยภายในประเทศด้วยการคว้าแชมป์ลีกคัพกับวุลเวอร์แฮมป์ตันวอนเดอเรอส์ ในปี ค.ศ. 1980 นอกเหนือจากวูล์ฟส์แล้ว เขายังเล่นให้กับ รอเทอรัมยูไนเต็ด, ฮัลล์ซิตี, แมนส์ฟีลด์ทาวน์ และ สวอนซีซิตี ฮิวส์ติดทีมชาติอังกฤษ 62 นัด ยิงได้ 1 ประตูซึ่งเขาเป็นกัปตันทีม

หลังจากเกษียณจากวงการฟุตบอล เขาทำงานเป็นสื่อ ส่วนใหญ่กับบีบีซี โดยเขาได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ชั้น OBE ในปี ค.ศ. 1980 ในฐานะที่เขาทำคุณประโยชน์ทางด้านกีฬา ฮิวส์เสียชีวิตด้วยโรคเนื้องอกในสมอง เมื่ออายุ 57 ปี ในปี ค.ศ. 2004

ชีวิตวัยเด็ก

เอ็มลิน ฮิวส์ เป็นลูกชายของ เฟร็ด ฮิวส์ อดีตนักรักบี้มืออาชีพ[3]

อ้างอิง

1. "Emlyn Walter Hughes – International Appearances". The Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation.
2. "No. 48059". The London Gazette (1st supplement). 7 January 1980. p. 292.
3. David Lawrenson (2007). "The Rugby League Miscellany [Page-6]". Vision Sport Publishing. ISBN 978-1-905326-30-3