เอกอัครรัฐมนตรี

เอกอัครรัฐมนตรี First Secretary of State
ตรารัฐบาลในสมเด็จฯ
ผู้ดำรงตำแหน่งคนปัจจุบัน ว่าง ตั้งแต่ 15 กันยายน 2021
รัฐบาลสหราชอาณาจักร
สมาชิกของ	คณะรัฐมนตรี, คณะองคมนตรี และสภาความมั่นคงแห่งชาติ
รายงานต่อ	นายกรัฐมนตรี
จวน	ไม่มี
ผู้เสนอชื่อ	นายกรัฐมนตรี
ผู้แต่งตั้ง	พระเจ้าแผ่นดิน (ตามคำแนะนำของนายกรัฐมนตรี)
วาระ	ตามพระราชอัธยาศัย
ผู้ประเดิมตำแหน่ง	ร๊าบ บัตเลอร์
สถาปนา	13 กรกฎาคม 1962; 62 ปีก่อน (1962-07-13)
เงินตอบแทน	£153,022 ต่อปี[1] (2019)

เอกอัครรัฐมนตรี (อังกฤษ: First Secretary of State) เป็นตำแหน่งในรัฐบาลสหราชอาณาจักร มีศักดิ์สูงกว่ารัฐมนตรีว่าการกระทรวงทั้งปวง[2] ได้รับการเสนอชื่อโดยนายกรัฐมนตรี และได้รับการแต่งตั้งโดยพระเจ้าแผ่นดิน อย่างไรก็ตาม ตำแหน่งนี้ไม่ได้ใช้ถูกงานตลอดเวลา บางช่วงเวลาก็ถูกปล่อยว่าง

ตำแหน่งเอกอัครรัฐมนตรีเกิดขึ้นในปี 1962 ผู้ดำรงตำแหน่งคนแรกคือร๊าบ บัตเลอร์ เนื่องจากก่อนนั้น ทางราชสำนักคัดค้านการแต่งตั้งเขาเป็นรองนายกรัฐมนตรี[3] ตำแหน่งนี้ไม่มีความรับผิดชอบอย่างเฉพาะเจาะจง (ต่างจากตำแหน่งรองนายกรัฐมนตรีที่ยังได้รับมอบหมายให้ดูแลบางกระทรวง) มีความสำคัญแค่เพื่อให้รู้ว่าใครจะนั่งหัวโต๊ะในที่ประชุมที่ไม่มีนายกรัฐมนตรีเข้าร่วม[4] ด้วยเหตุนี้จึงถูกมองว่าเป็นตำแหน่งที่มีหน้าตาแต่ไม่มีความสำคัญ

เอกอัครรัฐมนตรีไม่มีสิทธิ์ทำหน้าที่แทนนายกรัฐมนตรีโดยอัตโนมัติเฉกเช่นตำแหน่งรองนายกรัฐมนตรี (deputy prime minister) การให้เอกอัครรัฐมนตรีเป็นผู้รักษาการแทนนายกรัฐมนตรี จะต้องได้รับความเห็นชอบจากคณะรัฐมนตรีเสียก่อน เช่นในเดือนเมษายน 2020 นายกรัฐมนตรีบอริส จอห์นสัน ป่วยโรคโควิดและถูกนำตัวเข้าห้องไอซียู ขณะนั้นไม่มีรองนายกรัฐมนตรี จึงมีมติให้นายดอมินิก ราบ เอกอัครรัฐมนตรี เป็นผู้รักษาการแทนนายกรัฐมนตรี

อ้างอิง

1. "Salaries of Members of Her Majesty's Government from 1st April 2019" (PDF) (ภาษาอังกฤษ). 1 April 2019. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 10 July 2021. สืบค้นเมื่อ 10 July 2021.
2. "The Cabinet Manual" (PDF). gov.uk. 2010. 3.12. สืบค้นเมื่อ 3 June 2021.
3. Brazier, Rodney (2020). Choosing a Prime Minister: The Transfer of Power in Britain. Oxford University Press. pp. 74–5. ISBN 978-0-19-260307-4.
4. Norton, Philip (2020). Governing Britain: Parliament, Ministers and Our Ambiguous Constitution. Manchester University Press. pp. 149–50. ISBN 9-781526-145451.