เหรินหมินรื่อเป้า
เหรินหมินรื่อเป้า (จีน: 人民日报; พินอิน: Rénmín Rìbào) เป็นหนังสือพิมพ์อย่างเป็นทางการของคณะกรรมาธิการกลางพรรคคอมมิวนิสต์จีน มีหน้าที่ให้ข้อมูลโดยตรงเกี่ยวกับนโยบายและมุมมองของพรรคคอมมิวนิสต์จีนในหลายภาษา ประวัติหนังสือพิมพ์ฉบับนี้ก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 15 มิถุนายน ค.ศ. 1948 และตีพิมพ์อยู่ในอำเภอผิงชาน มณฑลเหอเป่ย์ กระทั่งสำนักงานใหญ่ย้ายไปยังกรุงปักกิ่งในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1959 นับตั้งแต่ก่อตั้งขึ้นมา เหรินหมินรื่อเป้าก็อยู่ภายใต้การควบคุมโดยตรงของผู้นำระดับสูงของพรรคคอมมิวนิสต์จีนเสมอ ทั้งเติ้ง ทั่ว และอู๋ เลิ่งซี ดำรงตำแหน่งบรรณาธิการบริหารระหว่าง ค.ศ. 1948–1958 และ 1958–1966 ตามลำดับ แต่ในความเป็นจริงแล้วหนังสือพิมพ์ฉบับนี้ตกอยู่ภายใต้การควบคุมของหู เฉียวมู่ เลขาส่วนตัวของเหมา เจ๋อตง[1] หนังสือพิมพ์ฉบับนี้เป็น "ปากเป่า" (จีน: 喉舌) อย่างเป็นทางการของคณะกรรมาธิการกลางพรรคคอมมิวนิสต์จีน[2] มักถูกมองว่าเป็นตัวแทนมุมมองหลักที่สำคัญที่สุดของรัฐบาลจีน[3]: 77 บทความจำนวนมากที่กล่าวถึงบุคคลทางการเมือง แนวคิด หรือภูมิภาคใดภูมิภาคหนึ่งมักถูกตีความว่าเป็นสัญญาณบอกว่าบุคคลหรือเรื่องราวที่กล่าวถึงนั้นกำลังได้รับความสนใจมากขึ้น[4][5] บทบรรณาธิการในเหรินหมินรื่อเป้านั้นทั้งผู้สังเกตการณ์ต่างชาติและผู้อ่านชาวจีนต่างมองว่าเป็นแถลงการณ์อย่างเป็นทางการเกี่ยวกับนโยบายของรัฐบาล มีการจำแนกประเภทระหว่างบทบรรณาธิการ บทวิจารณ์ และบทความเห็น แม้ทั้งหมดจะต้องได้รับการอนุมัติจากรัฐบาล แต่พวกมันก็มีความต่างกันอย่างเห็นได้ชัดในระดับของอำนาจทางการที่ถูกออกแบบให้มีตั้งแต่ระดับสูงสุด เป็นต้นว่า แม้บทความความเห็นจะไม่ค่อยมีแนวคิดขัดแย้งกับรัฐบาล แต่ก็อาจแสดงมุมมอง หรืออาจมีการอภิปรายที่กำลังพิจารณาอยู่และสะท้อนเพียงความเห็นของผู้เขียนเท่านั้น กล่าวคือ เป็นเหมือนการทดลองความเห็นผ่านบทบรรณาธิการเพื่อประเมินความเห็นภายในของสาธารณชน[6] ตรงกันข้าม บทบรรณาธิการอย่างเป็นทางการ ซึ่งเกิดขึ้นไม่บ่อยนัก หมายความว่ารัฐบาลได้ตัดสินใจขั้นสุดท้ายเกี่ยวกับประเด็นนั้นแล้ว[6] ในระหว่างเหตุการณ์การประท้วงและการสังหารหมู่ที่จัตุรัสเทียนอันเหมิน ค.ศ. 1989 บทบรรณาธิการของเหรินหมินรื่อเป้าฉบับวันที่ 26 เมษายน ซึ่งประณาม "การเดินขบวนและชุมนุมที่ผิดกฎหมาย" นับเป็นเหตุการณ์สำคัญในประวัติศาสตร์ของหนังสือพิมพ์ฉบับนี้[7] บทบรรณาธิการดังกล่าวได้จุดชนวนความขัดแย้งระหว่างรัฐบาลกับผู้ประท้วงมากขึ้น และผู้นำระดับสูงของพรรคคอมมิวนิสต์จีนได้มีการถกเถียงกันอย่างดุเดือดเกี่ยวกับการแก้ไขบทบรรณาธิการฉบับนี้ บทความที่รวบรวมบทบรรณาธิการที่สำคัญที่สุดได้รับการเผยแพร่โดยเหรินหมินรื่อเป้าในระหว่างการขบวนการนักศึกษา[ต้องการอ้างอิง] การวิเคราะห์ถ้อยคำจากจากเหรินหมินรื่อเป้าทุกฉบับ ตั้งแต่ ค.ศ. 1998 ถึง 2000 ได้ถูกนำมาใช้ในการรวบรวมและจัดทำ "แบบมาตรฐานคำที่มีรูปแบบผันแปรไม่เป็นมาตรฐานชุดที่ 1"[8]: 3 เหรินหมินรื่อเป้ามีหน่วยงานชื่อว่า People's Data ที่ทำการเก็บรวบรวมและวิเคราะห์ข้อมูลจากโซเชียลมีเดียต่างประเทศเพื่อให้บริการตำรวจ หน่วยงานตุลาการ และองค์กรของพรรคคอมมิวนิสต์จีน[9][10] People's Data ยังมีข้อตกลงแบ่งปันข้อมูลกับบริษัทต่าง ๆ เช่น DiDi และ Pinduoduo ซึ่งเป็นบริษัทแม่ของทีมู[9] ใน ค.ศ. 2022 เหรินหมินรื่อเป้าได้เปิดตัวบริการซอฟต์แวร์เชิงพาณิชย์ชื่อว่า เหรินหมินเชินเจียว (ผู้ตรวจแก้ของประชาชน) ซึ่งให้บริการตรวจพิจารณาเนื้อหาจากภายนอก[11] เหรินหมินรื่อเป้ายังจัดหาข้อมูลฝึกอบรมให้แก่บริษัทปัญญาประดิษฐ์ในจีน โดยเป็นข้อมูลที่ผู้นำพรรคคอมมิวนิสต์จีนเห็นว่ายอมรับได้[12] ใน ค.ศ. 2024 เหรินหมินรื่อเป้าได้เปิดตัวเครื่องมือที่ใช้แบบจำลองภาษาขนาดใหญ่ชื่อว่า อีซีไรต์ (Easy Write)[13] ฉบับต่างประเทศ
นามปากกา
รายชื่อประธาน
ปฏิกิริยา
ดูเพิ่ม
อ้างอิง
|
Portal di Ensiklopedia Dunia