|
เว็บตูนเว็บตูน (เกาหลี: 웹툰) เป็นประเภทของการ์ตูนดิจิทัลแบบแบ่งเป็นตอนที่มีต้นกำเนิดในประเทศเกาหลีใต้โดยทั่วไปจะใช้สำหรับอ่านบนสมาร์ทโฟน แม้ว่าเว็บตูนส่วนใหญ่จะไม่เป็นที่รู้จักนอกประเทศเกาหลีใต้ในช่วงแรกเริ่ม แต่เว็บตูนกลับได้รับความนิยมเพิ่มขึ้นทั่วโลกเนื่องมาจากเข้าถึงได้ง่ายและมีเนื้อหาการ์ตูนออนไลน์ฟรีหลากหลาย[1] ปัจจุบัน เว็บตูนทำรายได้ประมาณ 5.91 พันล้านเหรียญสหรัฐในสหรัฐอเมริกาเพียงประเทศเดียว[2]ในประเทศที่มันฮวาแบบดิจิทัลได้รับความนิยมมากขึ้นแต่การตีพิมพ์การ์ตูนกลับลดน้อยลง ปริมาณเนื้อหาที่เผยแพร่ในรูปแบบเว็บตูนในปัจจุบันมีจำนวนเท่ากับที่เผยแพร่แบบออฟไลน์[3] รูปแบบเว็บตูนมักจะมีลักษณะทั่วไปบางอย่าง: แต่ละตอนจะตีพิมพ์แบบแนวตั้งยาวหนึ่งแถบ (โดยใช้อินฟินิทแคนวาสแทนที่จะมีหลายหน้าเพื่อให้อ่านได้ง่ายขึ้นบนสมาร์ทโฟนหรือคอมพิวเตอร์); บางตอนจะมีเพลงประกอบและแอนิเมชันที่เล่นในแต่ละบท; และแตกต่างจากการ์ตูนในเอเชียตะวันออกส่วนใหญ่ ตรงที่เว็บตูนมักจะเป็นสีแทนที่จะเป็นขาวดำ เนื่องจากเว็บตูนจะเผยแพร่ทางดิจิทัลบนเว็บไซต์หรือแอพแทนที่จะเผยแพร่ในนิตยสาร ในกรณีของเกาหลีใต้ ยังมีกฎหมายการเซ็นเซอร์เนื้อหาที่เผยแพร่ทางออนไลน์และสื่อสิ่งพิมพ์ที่แตกต่างกัน ซึ่งส่งผลให้มีการผลิตและเผยแพร่การ์ตูนแนวอีโรติกและมีเนื้อหาทางเพศอย่างชัดเจนในรูปแบบเว็บตูน[4] รูปแบบรายได้เช่นเดียวกับสิ่งพิมพ์ออนไลน์อื่น ๆ มีรูปแบบการชำระเงินหลากหลายที่ใช้สำหรับเว็บตูน บางแห่งจำกัดจำนวนบทให้อ่านฟรี และเรียกเก็บเงินสำหรับบทที่เหลือ บางแห่งอนุญาตให้อ่านได้เพียงบางบทต่อวันโดยไม่ต้องชำระเงิน ผู้สร้างเว็บตูนสามารถสร้างรายได้จากโฆษณาที่แสดงในซีรีส์ของพวกเขาได้ จนถึงปี 2019 ผู้สร้างมือสมัครเล่นสามารถสร้างรายได้จากเครดิตที่แฟน ๆ มอบให้ เงินที่ผู้สร้างมืออาชีพและมือสมัครเล่นได้รับขึ้นอยู่กับการเข้าชม[5] ต้นกำเนิดและประวัติแม้ว่าจะมีเว็บคอมิคที่ถูกอัปโหลดและนำเสนอโดยผู้สร้างรายบุคคลมาตั้งแต่ช่วงกลางถึงปลายทศวรรษ 1990 แต่การถือกำเนิดของเว็บตูนนั้นย้อนกลับไปในปี 2000 เมื่อ Lycos Korea เวอร์ชันภาษาเกาหลีของเครื่องมือค้นหาของอเมริกาที่ชื่อว่า Lycos เปิดตัวส่วน Manhwa Bang บนพอร์ทัลไซต์ของพวกเขา Yahoo! Korea ก็เปิดตัวบริการคล้าย ๆ กันที่ชื่อว่า Cartoon Sesang ตามมาในอีกสองปีต่อมา ในปี ค.ศ. 2002 องค์การวัฒนธรรมและสารัตถะเกาหลีได้รับการจัดตั้งขึ้นตามกฎหมายส่งเสริมอุตสาหกรรมวัฒนธรรม และเริ่มให้การสนับสนุนการ์ตูนและอุตสาหกรรมที่เกี่ยวข้องโดยรวม เว็บพอร์ทัลของเกาหลี Daum ได้สร้างบริการเว็บตูนที่รู้จักกันในชื่อ Daum Webtoon ในปี ค.ศ. 2003 และต่อมาก็ตามมาด้วย Naver ในการเปิดตัว Naver Webtoon ในปี ค.ศ. 2004[6] บริการเหล่านี้เผยแพร่เว็บตูนที่สามารถเข้าถึงได้ฟรี ตามข้อมูลของเดวิด เวลช์ จาก Bloomberg หนังสือการ์ตูนมีสัดส่วนถึง 1 ใน 4 ของยอดขายหนังสือทั้งหมดในเกาหลีใต้ ในขณะที่ผู้ใช้ชาวเกาหลีมากกว่า 3 ล้านคนจ่ายเงินเพื่อเข้าถึงมันฮวาออนไลน์ และมีผู้ใช้ 10 ล้านคนอ่านเว็บตูนฟรี[7] เว็บตูนเรื่องแรกของเกาหลีใต้คือ Uninhabited Island (เกาหลี: 무인도; ฮันจา: 無人島; อาร์อาร์: Muindo) โดย ฮัน ฮี-จัก ในปี ค.ศ. 1996[8] ในอดีตนั้นจะแบ่งเรทติ้งออกเป็น 2 ประเภท คือ ทั้งหมด (เว็บตูนเหมาะกับทุกวัย) และ 18 (ผู้ที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ไม่สามารถอ่านเว็บตูนเรื่องนี้ได้) ตั้งแต่เดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2019 ระบบเรตติ้งเว็บตูนได้ถูกนำมาใช้งาน มีรายงานว่าจะมี 10 แพลตฟอร์มรวมถึง Naver และ Daum เข้าร่วม เรตติ้งคาดว่าจะแบ่งเป็น △ ทั้งหมด △ 12 ปีขึ้นไป △ 15 ปีขึ้นไป △ 19 ปีขึ้นไป (18 ปีขึ้นไป) หรือมากกว่านั้น[9] รุ่น 0 เว็บตูนยุคแรก ๆ จะถูกสแกนมาจากการ์ตูนต้นฉบับแล้วอัพโหลดขึ้นไปบนอินเทอร์เน็ตโดยปกติจะจัดรูปแบบหน้าเดียว อ้างอิง
|
Portal di Ensiklopedia Dunia
