เนชันนัลลีก

เนชันนัลลีก
ก่อตั้ง	ค.ศ. 1979; 46 ปีที่แล้ว (ในชื่อ อัลไลแอนซ์พรีเมียร์ลีก)
ประเทศ	อังกฤษ (24 ทีม)
จำนวนทีม	24
ระดับในพีระมิด	5; ขั้นที่ 1 (ระบบเนชันนัลลีก)
เลื่อนชั้นสู่	อีเอฟแอลลีกทู
ตกชั้นสู่	เนชันนัลลีกนอร์ท; เนชันนัลลีกเซาท์;
ถ้วยระดับประเทศ	เอฟเอคัพ; เอฟเอโทรฟี;
ถ้วยระดับลีก	เนชันนัลลีกคัพ
ถ้วยระดับนานาชาติ	ยูฟ่ายูโรปาลีก (ผ่าน เอฟเอคัพ);
ทีมชนะเลิศปัจจุบัน	บาร์เน็ต (สมัยที่ 4)
ชนะเลิศมากที่สุด	บาร์เน็ต (4 สมัย)
หุ้นส่วนโทรทัศน์	ดะโซน
เว็บไซต์	thenationalleague.org.uk
	ปัจจุบัน: เนชันนัลลีก ฤดูกาล 2024–25

เนชันนัลลีก (อังกฤษ: National League) หรือรู้จักอย่างเป็นทางการในชื่อ แวนารามาเนชันนัลลีก (อังกฤษ: Vanarama National League)^[1] ด้วยเหตุผลด้านผู้สนับสนุน เป็นการแข่งขันลีกฟุตบอลอาชีพในอังกฤษ โดยแข่งขันกันระหว่าง 24 สโมสร เนชันนัลลีกเป็นดิวิชันแรกของเนชันนัลลีก และขั้นที่ 1 ของระบบเนชันนัลลีก (เอ็นเอฟแอล) และระดับที่ห้าของระบบลีกฟุตบอลอังกฤษ รองจากพรีเมียร์ลีก และอีเอฟแอลลีก ผู้ชนะเลิศเนชันนัลลีก จะเลื่อนชั้นสู่อีเอฟแอลลีกทู หนึ่งในดิวิชันของอิงกลิชฟุตบอลลีก^[2] แต่เดิม ลีกมีชื่อว่า คอนเฟอเรนซ์เนชันนัล ก่อนจะเปลี่ยนชื่อเป็น เนชันนัลลีก ตั้งแต่ฤดูกาล 2015–16^[3]

อดีตสโมสรอิงกลิชฟุตบอลลีกที่แข่งขันในเนชันนัลลีก ได้แก่ ฟอเรสต์กรีนโรเวอส์, โอลดัมแอทเลติก, รอชเดล, โยวิลทาวน์, ฮาร์ตลีพูลยูไนเต็ด, สคันทอร์ปยูไนเต็ด และซัตตันยูไนเต็ด สโมสรที่อยู่ในดิวิชันนี้ยาวนานที่สุดคือ อีสต์ลีห์ โดยแข่งขันในเนชันนัลลีกตั้งแต่ฤดูกาล 2014–15

ประวัติลีก

อลิอันซ์ พรีเมียร์ลีก

เนชันนัลลีก ก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ.1979 ในชื่อ อลิอันซ์พรีเมียร์ลีก และจัดการแข่งขันอย่างเป็นทางการครั้งแรกในฤดูกาล1979–80 และถือเป็นครั้งแรกที่มีการจัดแข่งขันอย่างเต็มรูปแบบ สำหรับการแข่งขันในระดับที่ต่ำกว่าลีกอาชีพ การหาสโมสรเข้าร่วมการแข่งขันนั้นมาจากสโมสรในนอร์ธเทิร์น พรีเมียร์ลีก และเซาท์เทิร์นลีก โดยสโมสรที่ชนะเลิศในฤดูกาลแรกคือสโมสรฟุตบอลอัลทริงแฮม

การจัดการแข่งขันอลิอันซ์ พรีเมียร์ลีก ส่งผลให้เกิดการพัฒนาวงการฟุตบอลในระดับล่าง และยกระดับฐานะทางการเงินของสโมสรเล็กๆในอังกฤษอย่างเป็นรูปธรรม โดยในฤดูกาล 1984–85 มีผู้สนับสนุนหลักอย่างเป็นทางการเป็นครั้งแรกคือบริษัท โกลา ผู้ผลิตอุปกรณ์กีฬา ทำให้มีการตั้งชื่อการแข่งขันตามผู้สนับสนุนหลักว่า โกลา ลีก

ฟุตบอลคอนเฟอเรนซ์

ฤดูกาล 1986–87 ได้มีการเปลี่ยนชื่อลีกเป็น ฟุตบอลคอนเฟอเรนซ์ และมีชื่อในการแข่งขันตามผู้สนับสนุนรายใหม่ว่า จีเอ็ม วูซ์ฮอลล์ คอนเฟอเรนซ์ โดยในฤดูกาลนี้ฟุตบอลลีกของอังกฤษ ได้ยอมรับให้มีการเลื่อนชั้นและตกชั้น ระหว่างสโมสรที่ชนะเลิศในการแข่งขันฟุตบอลคอนเฟอเรนซ์ และสโมสรที่ได้อันดับสุดท้ายในระดับดิวิชัน 4 (ปัจจุบันเปลี่ยนชื่อเป็นฟุตบอลลีกทู) โดยสโมสรแรกที่ได้เลื่อนชั้นสู่ลีกอาชีพจากการชนะเลิศในฟุตบอลคอนเฟอเรนซ์ คือ สโมสรฟุตบอลสการ์โบโร และสโมสรแรกที่ตกชั้นจากลีกอาชีพลงมาคือ สโมสรฟุตบอลลินคอล์น ซิตี

ฤดูกาล 1999–2000 ฟุตบอลคอนเฟอเรนซ์ ได้มีผู้สนับสนุนรายใหม่คือบริษัท เนชันไวด์ และใช้ชื่อในการแข่งขันว่า เนชันไวด์ คอนเฟอเรนซ์

ตั้งแต่ฤดูกาล 2002–2003 เป็นต้นมาฟุตบอล คอนเฟอเรนซ์ ได้รับการเพิ่มสโมสรที่จะได้รับการเลื่อนชั้นเป็น 2 สโมสร จากเดิมเฉพาะสโมสรที่ชนะเลิศ เป็นสโมสรที่ชนะเลิศ และผู้ชนะในรอบเพลย์ออฟ ที่แข่งกันระหว่างสโมสรที่ได้อันดับ 2 – อันดับ 5 ทั้งนี้มีข้อแม้ว่าสโมสรในฟุตบอลคอนเฟอเรนซ์ที่จะเลื่อนชั้นได้จะต้องมีสนามเหย้าที่ได้มาตรฐานในระดับอาชีพเท่านั้น

บลูสแควร์ พรีเมียร์

ฤดูกาล 2006–2007 ลีกได้ผู้สนับสนุนรายใหม่ ที่มาแทนบริษัทเนชันไวด์ จึงเปลี่ยนชื่อลีกเป็นบลูสแควร์ พรีเมียร์^[4] และใช้ชื่อนี้จนจบฤดูกาล 2013–2014

เนชันนัลลีก

หลังจากบริษัทสคริล ได้เข้ามาเป็นผู้สนับสนุนต่อจากบลูสแควร์ ได้เพียงแค่ฤดูกาลเดียว^[5] ก็ได้บริษัทแวนอะรามา มาเป็นผู้สนับสนุนหลักรายใหม่อย่างเป็นทางการในฤดูกาล 2015–2016 และเปลี่ยนชื่อลีกเป็นเนชันนัลลีก

สมาชิกปัจจุบัน

ลอนดอน

ทีมในเกรเทอร์ลอนดอน
บาร์เน็ต
ดาเกแนมแอนด์เรดบริดจ์
ซัตตันยูไนเต็ด
วีลด์สโตน

class=notpageimage|

ที่ตั้งของทีมในการแข่งขันเนชันนัลลีก ฤดูกาล 2024–25

บาร์เน็ต

ดาเกแนมแอนด์เรดบริดจ์

วีลด์สโตน

ซัตตันยูไนเต็ด

class=notpageimage|

ที่ตั้งของทีมในการแข่งขันเนชันนัลลีก ฤดูกาล 2024–25 (เกรเทอร์ลอนดอน)

หมายเหตุ: รายชื่อเรียงตามตัวอักษรภาษาอังกฤษ

สโมสร	ที่ตั้ง	สนามกีฬา	ความจุ
เอเอฟซีฟลายด์	เวชัม	มิลล์ฟาร์มสปอตส์วิลเลจ	6,000
อัลเดอร์ช็อตทาวน์	อัลเดอร์ช็อต	อีบีบีสเตเดีนมแอตเดอะเรกครีเอชันกราวด์	7,200
อัลทรินัม	อัลทรินัม	มอสส์เลน	7,700
บาร์เน็ต	ลอนดอน (แคนอนส์พาร์ก)	เดอะไฮฟ์สเตียม	6,418
บอสตันยูไนเต็ด	บอสตัน	บอสตันคอมมิวนิตีสเตเดียม	5,000
เบรนทรีทาวน์	เบรนทรี	เครสซิงโรด	4,085
ดาเกแนมแอนด์เรดบริดจ์	ลอนดอน (ดาเกแนม)	ชิกเวลล์คอนสตรัคชันสเตเดียม	6,078
อีสต์ลีห์	อีสต์ลีห์	ซิลเวอร์เลกสเตเดียม	5,250
เอ็บส์ฟลีตยูไนเต็ด	นอร์ทฟลีต	สโตนบริดจ์โรด	4,800
ฮาลิแฟกซ์ทาวน์	ฮาลิแฟกซ์	เดอะเชย์	10,400
ฟอเรสต์กรีนโรเวอส์	เนลส์เวิร์ท	เดอะโบลต์นิวลอว์น	5,147
เกตส์เฮด	เกตส์เฮด	เกตส์เฮดอินเตอร์เนชันนัลสเตเดียม	11,800
ฮาร์ตลีพูลยูไนเต็ด	ฮาร์ตลีพูล	วิกตอเรียพาร์ก	7,856
เมเดนเฮดยูไนเต็ด	เมเดนเฮด	ยอร์กโรด	4,000
โอลดัมแอทเลติก	โอลดัม	บาวน์ดารีพาร์ก	13,513
รอชเดล	รอชเดล	คราวน์ออยล์อารีนา	10,249
โซลิฮัลล์มัวส์	โซลิฮัลล์	ดามสันพาร์ก	5,500
เซาท์เอนด์ยูไนเต็ด	เซาท์เอนด์-ออน-ซี	รูตส์ฮอลล์	12,392
ซัตตันยูไนเต็ด	ลอนดอน (ซัตตัน)	วีบีเอสคอมมิวนิตีสเตเดียม	5,013
แทมเวิร์ท	แทมเวิร์ท	เดอะแลมบ์กราวด์	4,565
วีลด์สโตน	ลอนดอน (รุยสลิป)	กรอสเวเนอร์เวล	4,085
โวกกิง	โวกกิง	เดอะเลทเวตคอมมิวนิตีสเตเดียม	6,036
โยวิลทาวน์	โยวิล	ฮูอิชพาร์ก	9,566
ยอร์กซิตี	ยอร์ก	ยอร์กคอมมิวนิตีสเตเดียม	8,500

สโมสรที่ชนะเลิศ

สำหรับสโมสรที่ชนะเลิศมากกว่าหนึ่งครั้ง ตัวเลขในวงเล็บ จะแสดงถึงจำนวนครั้งที่ชนะเลิศในปีนั้น

ฤดูกาล	ชนะเลิศ	ชนะเพลย์ออฟ
1979–80	อัลทริงแฮม¹
1980–81	อัลทริงแฮม¹ (2)
1981–82	รันคอร์น เอฟซี (ปัจจุบันเปลี่ยนชื่อเป็น รันคอร์น ฮัลตัน )¹
1982–83	เอนฟิลด์¹
1983–84	เมดสโตน ยูไนเต็ด¹
1984–85	วีลด์สโตน¹
1985–86	เอนฟิลด์¹ (2)
1986–87	สการ์โบโร
1987–88	ลิงคอล์น ซิตี
1988–89	เมดสโตน ยูไนเต็ด (2)
1989–90	ดาร์ลิงตัน
1990–91	บาร์เน็ต
1991–92	โคลเชสเตอร์ ยูไนเต็ด
1992–93	วีคอมบ์ วันเดอร์เรอส์
1993–94	คิดเดอร์มินสเตอร์ แฮริเออร์ส²
1994–95	แมคเคิลส์ฟีลด์ ทาวน์²
1995–96	สตีเฟเนจ โบโร (ปัจจุบันเปลี่ยนชื่อเป็น สตีเฟเนจ เอฟซี )²
1996–97	แมคเคิลส์ฟีลด์ ทาวน์ (2)
1997–98	ฮาลิแฟกซ์ ทาวน์
1998–99	เชลต์นัม ทาวน์
1999–00	คิดเดอร์มินสเตอร์ แฮริเออร์ส (2)
2000–01	รัชเดน แอนด์ ไดมอนด์
2001–02	บอสตัน ยูไนเต็ด³
2002–03	โยวิล ทาวน์	ดองคัสเตอร์ โรเวอส์
2003–04	เชสเตอร์ ซิตี	ชริวส์บิวรี ทาวน์
2004–05	บาร์เน็ต (2)	คาร์ไลล์ ยูไนเต็ด
2005–06	แอคคริงตัน สแตนลีย์	เฮเรฟอร์ด ยูไนเต็ด
2006–07	ดาเกแนม แอนด์ เร้ดบริดจ์	มอร์คัม
2007–08	อัลเดอร์ชอต ทาวน์	เอ็กซิเตอร์ ซิตี
2008–09	เบอร์ตัน อัลเบียน	ทอร์คีย์ ยูไนเต็ด
2009–10	สตีเฟเนจ โบโร (2)	ออกซฟอร์ด ยูไนเต็ด
2010–11	ครอว์ลีย์ ทาวน์	เอเอฟซี วิมเบิลดัน
2011–12	ฟลีตวุด ทาวน์	ยอร์ก ซิตี
2012–13	แมนส์ฟิลด์ ทาวน์	นิวปอร์ต เคาน์ตี
2013–14	ลูตัน ทาวน์	เคมบริดจ์ ยูไนเต็ด
2014–15	บาร์เน็ต (3)	บริสตอล โรเวอส์
2015–16	เชลต์นัม ทาวน์ (2)	กริมสบี ทาวน์
2016–17	ลิงคอล์น ซิตี (2)	ฟอเรสต์กรีน โรเวอส์
2017–18	แมคเคิลส์ฟีลด์ ทาวน์ (3)	ทรานเมียร์ โรเวอส์
2018–19	เลย์ตัน โอเรียนท์	ซอลฟอร์ด ซิตี
2019–20	บาร์โรว์⁴	แฮร์โรเกต ทาวน์
2020–21	ซัตตัน ยูไนเต็ด	ฮาร์ทลีย์พูล
2021–22	สต็อคพอร์ต เคาน์ตี	กริมสบี ทาวน์
2022–23	เรกซัม	นอตส์เคาน์ตี
2023–24	เชสเตอร์ฟีลด์	บรอมลีย์

^1 ไม่มีการเลื่อนชั้นจนถึงปี 1987
^2 ไม่ได้เลื่อนชั้นเนื่องจากสนามเหย้า ไม่ได้มาตรฐาน
^3 หลังจากคว้าตำแหน่งชนะเลิศในฤดูกาล 2001–02 และได้เลื่อนชั้น สโมสรบอสตัน ยูไนเต็ด กลับประสบปัญหาทางการเงินอย่างหนัก และถูกตัด 4 คะแนน ในฤดูกาล 2002–03
^4 สโมสรในลีกมีมติยุติการแข่งขันก่อนสิ้นสุดฤดูกาลเนื่องจากการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด 19

ต่อมาในการแข่งขันฟุตบอลลีกทูฤดูกาล 2006–07 สโมสรบอสตัน ยูไนเต็ด ได้ถูกควบคุมทางการเงิน ทำให้สมาคมฟุตบอลอังกฤษลงโทษตัด 10 คะแนนและถูกปรับตกชั้นถึง 2 ดิวิชัน จากฟุตบอลลีกทู สู่ลีก คอนเฟอเรนซ์ นอร์ท เมื่อจบฤดูกาล และถูกปรับตกชั้นอีกครั้ง ลงสู่ลีกสมัครเล่น นอร์ทเทิร์น พรีเมียร์ลีก หลังจบฤดูกาล 2008–09

ผู้ทำประตูสูงสุดประจำฤดูกาล

ฤดูกาล	ผู้ทำประตูสูงสุด	จำนวนประตู	สโมสร
1983–84	พอล คัลปิน	41	นันอีตัน โบโร
1984–85	พอล คัลปิน	36	นันอีตัน โบโร
1985–86	คิม คาซีย์	36	คิดเดอร์มินสเตอร์ แฮริเออร์ส
1986–87	คิม คาซีย์	38	คิดเดอร์มินสเตอร์ แฮริเออร์ส
1987–88	สตีฟ นอร์ริส	24	เทลฟอร์ด ยูไนเต็ด
	ฟิลด์ ดาร์บีเชียร์	24	สแตฟฟอร์ด เรนเจอส์
	พอล เดวีส	24	คิดเดอร์มินสเตอร์ แฮริเออร์ส
1988–89	สตีฟ บัตเลอร์	26	เมดสโตน ยูไนเต็ด
1988–89	มาร์ค กอลล์	26	เมดสโตน ยูไนเต็ด
1989–90	รอบบี้ คุ้ก	28	เคตเทอริง
1990–91	แกรี บูลล์	30	บาร์เน็ตต์
1991–92	พอล คาร์เวลล์	29	เร้ดบริดจ์ ฟอเรสต์
1991–92	เทอร์รี ร็อบบินส์	29	เวลลิง ยูไนเต็ด
1992–93	เดฟ ลีเวิร์ทธี	32	ฟาร์นโบโร
1993–94	พอล ดอบสัน	25	เกตส์เฮ้ด
1994–95	พอล ดอบสัน	25	เกตส์เฮ้ด
1995–96	แบรี เฮย์ลส์	29	สตีเฟเนจ โบโร
1996–97	ลี ฮิวจ์	30	คิดเดอร์มินสเตอร์ แฮริเออร์ส
1997–98	เจฟฟ์ ฮอร์สฟิลด์	30	ฮาลิแฟกซ์ ทาวน์
1998–99	คาร์ล อัลฟอร์ด	26	สตีเฟเนจ โบโร
1999–00	จัสติน แจ็กสัน	29	มอร์คัม
2000–01	ดวน ดาร์บี	24	รัชเดน แอนด์ ไดมอนส์
2001–02	ดาริล แคลร์	24	บอสตัน ยูไนเต็ด
2001–02	มาร์ค สตีน	24	ดาเกแนม แอนด์ เร้ดบริดจ์
2002–03	พอล บาร์นส์	25	ดอนคาสเตอร์ โรเวอส์
2003–04	ดาริล แคลร์	29	เชสเตอร์ ซิตี
2004–05	จูเลียโน กราซิโอลี	29	บาร์เน็ต
2005–06	แอนดี บิชอป	23	ยอร์ก ซิตี
2006–07	พอล เบนสัน	28	ดาเกแนม แอนด์ เร้ดบริดจ์
2007–08	สจ๊วต ฟลีตวู้ด	28	ฟอเรสต์กรีน โรเวอส์
2008–09	แอนดรูว์ มอร์แกน	26	ฟอเรสต์กรีน โรเวอส์
2009–10	ริชาร์ด โบรดี	26	ยอร์ก ซิตี
2010–11	แมตต์ ทับส์	37	ครอว์ลีย์ ทาวน์
2011–12	เจมี วาร์ดี	31	ฟลีตวูด ทาวน์
2012–13	แมตต์ กรีน	25	แมนส์ฟิลด์ ทาวน์
2013–14	อังเดร เกรย์	30	ลูตัน ทาวน์
2014–15	จอห์น อคินเด	31	บาร์เน็ต
2015–16	แดน โฮลมอน	30	เชลต์นัม ทาวน์
2015–16	พาเดร็ก อามอนด์	30	กริมสบี ทาวน์
2016–17	ริกกี มิลเลอร์	40	โดเวอร์ แอธเลติก
2017–18	แอนดี คุ้ก	24	ทรานสเมียร์ โรเวอส์
2017–18	แดนนี โรว์	24	เอเอฟซี ไฟลด์
2018–19	แดนนี โรว์	26	เอเอฟซี ไฟลด์
2019–20	สก็อต ควิกลีย์	20	บาร์โรว์
2020–21	ไมเคิล ชีค	21	บรอมลีย์

อ้างอิง

↑ "Vanarama". York City Football Club (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2024-09-27.
↑ Mukherjee, Soham (5 April 2023). "How does National League promotion work? Race to the English Football League explained". GOAL. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 December 2024. สืบค้นเมื่อ 13 October 2024.
↑ "Football Conference to be renamed as National League". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). 2015-04-06. สืบค้นเมื่อ 2025-05-23.
↑ "Conference announces new sponsors". BBC News. 11 April 2007. สืบค้นเมื่อ 5 October 2007.
↑ "Skrill is the new title sponsor for the Football Conference Leagues". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-06-30. สืบค้นเมื่อ 2015-08-11.