เทียนกง-1 (จีน : 天 宫 一 号 ; พินอิน : Tiāngōng yīhào ; แปลตรงตัว : "วิมาน, ปราสาทลอยฟ้า") เป็นสถานีอวกาศ ต้นแบบแห่งแรกของจีน [ 5] โคจรรอบโลกตั้งแต่เดือนกันยายน 2554 ถึงเมษายน 2561 ใช้เป็นห้องปฏิบัติการมีคนประจำและเป็นแท่นทดสอบเพื่อสาธิตสมรรถนะนัดพบและเทียบท่าในวงโคจรระหว่างช่วงปฏิบัติการสองปี[ 6]
มีการปล่อยโดยไม่มีมนุษย์โดยสารบนจรวดลองมาร์ช 2เอฟ/จี[ 1] เมื่อวันที่ 29 กันยายน 2554[ 7] เป็นองค์ประกอบปฏิบัติการแรกของโครงการเทียนกง ซึ่งมุ่งวางสถานีมอดูลใหญ่กว่าเข้าสู่วงโคจรในปี 2566[ 6] [ 8] เทียนกง-1 เดิมคาดว่าจะออกจากวงโคจรในปี 2556[ 9] และถูกแทนที่ในทศวรรษต่อมาด้วยมอดูลเทียนกง-2 และเทียนกง-3[ 10] แต่โคจรจนถึงวันที่ 2 เมษายน 2561[ 11] [ 12] [ 13] [ 14] [ 15]
มียานอวกาศเฉินโจวหลายลำเยือนเทียนกง-1 เที่ยวแรก คือ เฉินโจว 8 ซึ่งไม่มีมนุษย์โดยสาร เทียบท่าสำเร็จกับมอดูลในเดือนพฤศจิกายน 2554[ 16] [ 17] ส่วนภารกิจเฉินโจว 9 ที่มีมนุษย์โดยสารเทียบเท่าในเดือนมิถุนายน 2555[ 18] [ 19] [ 20] ภารกิจที่สามและสุดท้ายไปเทียนกง-1 คือ เฉินโจว 10 ที่มีมนุษย์โดยสาร เทียบท่าในเดือนมิถุนายน 2556[ 21] [ 22] [ 23]
วันที่ 21 มีนาคม 2559 หลังต่ออายุมาสองปี สำนักงานวิศวกรรมอวกาศมีมนุษย์โดยสารของจีนประกาศว่าเทียนกง-1 ยุติบริการอย่างเป็นทางการแล้ว[ 24] [ 25] แล้วแถลงว่าการเชื่อมโยงวัดและส่งข้อมูลทางไกลกับเทียนกง-1 สูญหาย[ 26] อีกหลายเดือนต่อมา ผู้ติดตามดาวเทียมสมัครเล่นที่เฝ้าดูเทียนกง-1 พบว่าองค์การอวกาศจีนเสียการควบคุมสถานี[ 26] ในเดือนกันยายน หลังยอมรับว่าเสียการควบคุมสถานี ข้าราชการตั้งข้อสังเกตว่าสถานีจะกลับเข้าสู่บรรยากาศและเผาไหม้หมดในปลายปี 2560[ 27] [ 28] ตามข้อมูลของสำนักงานวิศวกรรมอวกาศมีมนุษย์โดยสารของจีน เทียนกง-1 กลับเข้าสู่โลกเหนือมหาสมุทรแปซิฟิกใต้ ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของตาฮีตี เมื่อวันที่ 2 เมษายน 2561 เมื่อเวลา 00:15 น. UTC[ 12] [ 13] [ 14] [ 15]
การออกแบบและพัฒนา
ตามข้อมูลขององค์การบริหารอวกาศแห่งชาติจีน (CNSA) เทียนกง-1 เป็น "โมดุลห้องปฏิบัติการอวกาศ" หนัก 8.5 เมตริกตัน และสามารถเทียบกับอวกาศยานมีคนบังคับและอัตโนมัติได้ อวกาศยานเสินโจว 8, เสินโจว 9 และเสินโจว 10 คาดว่าจะเทียบกับเทียนกง 1 ระหว่างช่วงที่ยังปฏิบัติการได้อีกสองปีข้างหน้า
เมื่อวันที่ 29 กันยายน พ.ศ. 2551 จาง เจียนชี (张建启) รองผู้อำนวยการสำนักงานวิศวกรรมอวกาศมีคนบังคับของจีน (CMSEO) ประกาศในระหว่างการให้สัมภาษณ์แก่สถานีโทรทัศน์กลางจีน (CCTV) ว่า เทียนกง-1 จะปล่อยขึ้นสู่อวกาศใน พ.ศ. 2553 หรือ 2554[ 29] ภายหลังสำนักข่าวซินหัว แถลงว่า สถานีอวกาศไร้คนบังคับจะถูกปล่อยในปลาย พ.ศ. 2553 และประกาศว่า การปรับปรุงซ่อมแซมอุปกรณ์ภาคพื้นดินกำลังอยู่ในระหว่างดำเนินการ[ 30]
ใน พ.ศ. 2551 เว็บไซต์อย่างเป็นทางการของ CMSEO โพสต์รายละเอียดคร่าว ๆ ของเทียนกง-1[ 31] ร่วมกับเทียนกง 2 และเทียนกง 3 ซึ่งเป็นห้องปฏิบัติการอวกาศอีกสองแห่งซึ่งมีแผนจะปล่อยขึ้นสู่อวกาศหลังเทียนกง-1 แบบจำลองของสถานีอวกาศถูกเปิดเผยในรายการโทรทัศน์เฉลิมฉลองตรุษจีน ทาง CCTV เมื่อวันที่ 25 มกราคม พ.ศ. 2552[ 32]
เทียนกง-1 ประกอบด้วยอุปกรณ์ออกกำลังกายและสถานีนอนสองแห่ง[ 4] กำแพงภายในโมดุลมีการแตกแต่งสีสองสี สีหนึ่งแทนพื้นดิน และอีกสีหนึ่งแทนท้องฟ้า ซึ่งตั้งใจจะช่วยให้นักบินอวกาศกำหนดทิศทางได้ถูกในสภาวะไร้น้ำหนัก[ 4]
จนถึงกลาง พ.ศ. 2554 การก่อสร้างโมกุลเทียนกงเสร็จสิ้นแล้ว และกำลังมีการทดสอบคุณสมบัติด้านอิเล็กทรอนิกส์ กลไกและความร้อน นอกจากนี้ยังมีการทดสอบจรวดขนส่งลองมาร์ช 2เอฟ ซึ่งเป็นตัวส่งเทียนกง-1 ขึ้นสู่อวกาศ นักบินอวกาศจีน ซึ่งเป็นหญิงสองคน กำลังอยู่ในระหว่างการฝึกภารกิจมีคนควบคุมไปยังสถานีอวกาศ
การปล่อย
เทียนกง-1 เดิมมีกำหนดปล่อยขึ้นสู่อวกาศในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2554 และถูกส่งไปยังศูนย์ส่งดาวเทียมจิ่วเฉฺวียน เมื่อวันที่ 23 กรกฎาคม และผ่านการทดสอบส่งเมื่อวันที่ 17 สิงหาคม[ 33] อย่างไรก็ดี หลังการปล่อยจรวดลองมาร์ช 2ซี ล้มเหลวในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2554 ทำให้การปล่อยสถานีอวกาศดังกล่าวต้องเลื่อนออกไป หลังการสืบสวนสาเหตุความล้มเหลวของการปล่อยครั้งนั้น[ 7] [ 34] ได้มีการกำหนดใหม่ให้ปล่อยเทียนกง-1 ในปลายเดือนกันยายน พ.ศ. 2554[ 35] ส่วนหนึ่งเพื่อให้เกิดพร้อมกับวันชาติจีน ซึ่งตรงกับวันที่ 1 ตุลาคม[ 36]
เมื่อวันที่ 20 กันยายน พาหนะอวกาศถูกนำออกไปประจำฐานปล่อยที่ 1 แห่งจุดปล่อยใต้ที่จิ่วเฉฺวียน ในการเตรียมความพยายามปล่อยอีกครั้ง[ 37] การปล่อยมีขึ้นเมื่อเวลา 13:16 UTC ของวันที่ 29 กันยายน พ.ศ. 2554 ประสบความสำเร็จด้วยดี และนำเทียนกง-1 ขึ้นสู่วงโคจรระดับต่ำของโลก[ 33] โทรทัศน์จีนแพร่ภาพการปล่อยคลอไปกับเพลงทำนองปลุกใจรักชาติของสหรัฐ America the Beautiful ซึ่งเหตุผลที่เลือกเพลงดังกล่าวนั้นไม่มีคำอธิบายออกมา[ 38]
อ้างอิง
↑ 1.0 1.1 "China to launch unmanned space module by Sept 30" . Spacedaily.com. สืบค้นเมื่อ 2011-09-29 .
↑ Insider: Tiangong 1 to launch in early Sept
↑ 天宫一号任务飞行方案 [ลิงก์เสีย ]
↑ 4.0 4.1 4.2 Xin, Dingding (2011-09-27). "Spacecraft ready to go on mission" . China Daily. สืบค้นเมื่อ 2011-09-27 .
↑ "China launches Tiangong-1 to mark next human space flight milestone" . NASASpaceflight.com . 28 September 2011. Retrieved 22 October 2011.
↑ 6.0 6.1 David, Leonard (2011-03-11). "China Details Ambitious Space Station Goals" . SPACE.com . สืบค้นเมื่อ 2011-03-09 . China is ready to carry out a multiphase construction program that leads to a large space station around 2020. As a prelude to building that facility, China is set to loft the Tiangong-1 module this year as a platform to help master key rendezvous and docking technologies.
↑ 7.0 7.1 "Spacecraft Tiangong-1 launch delayed" . China Daily. 2 September 2011. สืบค้นเมื่อ 2011-09-14 .
↑ "China to launch space station by 2023" . BBC. 26 September 2013. สืบค้นเมื่อ 1 October 2013 .
↑ "China to launch module for future space station" (PDF) . PhysOrg .com. 28 September 2011. Retrieved 10 March 2013.
↑ "China to launch Tiangong-2 and cargo spacecraft in 2015" . GB Times. 13 June 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม เมื่อ 2013-06-18. สืบค้นเมื่อ 16 June 2013 .
↑ "Tracking and Impact Prediction" . Space-Track.Org . JFSCC/J3. 1 April 2018. สืบค้นเมื่อ 1 April 2018 .
↑ 12.0 12.1 Chiles, Cody (1 April 2018). "JFSCC tracks Tiangong-1's reentry over the Pacific Ocean" . Vandenberg Air Force Base (Press release). สืบค้นเมื่อ 3 April 2018 . U.S. Strategic Command’s (USSTRATCOM) Joint Force Space Component Command (JFSCC), through the Joint Space Operations Center (JSpOC), confirmed Tiangong-1 reentered the Earth’s atmosphere over the southern Pacific Ocean at approximately 5:16 p.m. (PST) April 1, 2018.
↑ 13.0 13.1 "Tiangong-1 reenters the atmosphere" . cmse.gov.cn . China Manned Space. 2 April 2018. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม เมื่อ 2018-04-02. สืบค้นเมื่อ 2 April 2018 .
↑ 14.0 14.1 Staff (1 April 2018). "Tiangong-1: Defunct China space lab comes down over South Pacific" . BBC News . สืบค้นเมื่อ 1 April 2018 .
↑ 15.0 15.1 Chang, Kenneth (1 April 2018). "China's Tiangong-1 Space Station Has Fallen Back to Earth Over the Pacific" . The New York Times . สืบค้นเมื่อ 1 April 2018 .
↑ "Chinese spacecraft dock in orbit". BBC. 2 November 2011. Retrieved 15 June 2013.
↑ "China completes second space docking" เก็บถาวร 2014-02-24 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน . AFP via Google. 14 November 2011. Retrieved 15 November 2011.
↑ "China launches space mission with first woman astronaut" . BBC. 16 June 2012. สืบค้นเมื่อ 4 November 2013 .
↑ "Shenzhou-9 docks with Tiangong-1" . BBC. 18 June 2012. Retrieved 4 November 2013.
↑ "China to carry out manned space flight" . BBC. 9 June 2012. สืบค้นเมื่อ 26 October 2012 .
↑ "China to launch next crewed spaceship in 2013" . BBC. 10 November 2012. สืบค้นเมื่อ 4 November 2013 .
↑ "Shenzhou-10: China launches next manned space mission" . BBC. 11 June 2013. สืบค้นเมื่อ 11 June 2013 .
↑ "Shenzhou-10: Chinese capsule docks with space laboratory" . BBC. 13 June 2013. สืบค้นเมื่อ 13 June 2013 .
↑ "天宫一号正式终止数据服务 全面完成各项在轨试验任务-新华网" (ภาษาจีน). Xinhua News Agency. สืบค้นเมื่อ 9 April 2016 .
↑ "China's 1st space lab Tiangong-1 ends data service" . Space Daily . Beijing: Space Media Network. 23 March 2016. สืบค้นเมื่อ 29 March 2018 .
↑ 26.0 26.1 Jones, Morris (30 March 2016). "Has Tiangong 1 gone rogue" . Space Daily . สืบค้นเมื่อ 22 September 2016 .
↑ "China's Tiangong-1 to fall to Earth late 2017" , Xinhua News Agency , China, 14 September 2016. Retrieved 22 September 2016.
↑ Guarino, Bin (21 September 2016). "Out of control? China's Tiangong 1 space station will fall to Earth – somewhere – in 2017" . The Washington Post . สืบค้นเมื่อ 22 September 2016 .
↑ "我国将于2010年-2011年发射小型空间站" . 2008-09-29.
↑ "Unmanned space module to be launched in 2010, await space docking" . 2009-02-28.
↑ "future plan of space laboratory system (in Chinese)" . 2008-09-29. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม เมื่อ 2008-09-28. สืบค้นเมื่อ 2011-09-30 .
↑ "天宫一号"空间站已进入初样研制阶段 (图)" . 2009-01-25.
↑ 33.0 33.1 Barbosa, Rui. "China launches TianGong-1 to mark next human space flight milestone" . NASASpaceflight.com.
↑ Moskowitz, Clara. (2011-09-14) MSNBC. Retrieved 2011-09-17 . MSNBC. Retrieved on 2011-09-30.
↑ China Readies for Own Space Station in Test Launch เก็บถาวร 2011-09-25 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน . International Business Times (2011-09-21). Retrieved on 2011-09-30.
↑ SPACE: ‘Heavenly Palace’ heads into space . Businessday.co.za (2011-09-21). Retrieved on 2011-09-30.
↑ China set to ‘Leap Forward in Space’ as Tiangong 1 Rolls to Launch Pad . Universe Today (2011-09-26). Retrieved on 2011-09-30.
↑ Murray, Warren (30 September 2011). "Rocket's red glaring error: China sets space launch to America the Beautiful" . The Guardian . สืบค้นเมื่อ 30 September 2011 .
ใช้งาน หมดอายุ
ยกเลิก ISS -โครงการร่วมกำลังพัฒนา
แนวคิดการออกแบบ 1 ไม่เคยใช้อยู่อาศัย
2 ส่งขึ้นไม่สำเร็จ
3 ส่วนหนึ่งของโครงการทางทหาร
Almaz