|
อันตีโปโล
นครอันตีโปโล (ตากาล็อก: Lungsod ng Antipolo) หรือ อันตีโปโลซิตี เป็นนครศูนย์กลางของจังหวัดรีซัล ประเทศฟิลิปปินส์ ในปี ค.ศ. 2015 มีประชากร 776,386 คน เป็นเมืองที่มีประชากรมากที่สุดของเขตคาลาบาร์โซน และมากเป็นอันดับที่เจ็ดของประเทศ อันตีโปโลยกฐานะจากเทศบาลมาเป็นนครในวันที่ 4 เมษายน ค.ศ. 1998 ภายใต้คำสั่งสาธารณรัฐที่ 8508 และทำพิธีเปิดศาลากลางจังหวัดหลังใหม่ในเดือนมีนาคม ค.ศ. 2009 แทนที่ศาลากลางหลังเก่าในปาซิก ซึ่งอยู่นอกอำนาจศาลจังหวัดรีซัล ภายหลังจากที่เมืองปาซิกถูกย้ายไปเมโทรมะนิลาในปี ค.ศ. 1975 ทำให้ต้องมีการย้ายศูนย์กลางจังหวัดมาที่อันตีโปโล[4] ต่อมาในวันที่ 14 มีนาคม ค.ศ. 2011 อันตีโปโลได้รับการเสนอจากเบนิกโน อากีโนที่ 3 ให้เป็น "นครที่เป็นเมืองอย่างสูง" แต่กลับไม่เป็นผล[5] อันตีโปโลมีชื่อเสียงในด้านการแสวงบุญ จึงได้รับสมญา "นครแห่งการแสวงบุญของฟิลิปปินส์"[6] เมืองแห่งนี้มีรูปปั้นมารีย์ ซึ่งนำเข้าจากเม็กซิโกในปี ค.ศ. 1626 และประดิษฐานอยู่ที่อาสนวิหารอันตีโปโล ทำให้ชาวฟิลิปปินส์ส่วนใหญ่เลื่อมใสในคาทอลิก นับตั้งแต่ยุคอาณานิคมของสเปน[7] การแสวงบุญที่สำคัญคือการทำพิธีในวันศุกร์ประเสริฐและวันที่ 1 พฤษภาคม นอกจากนี้ยังมีธรรมเนียมการให้ศีลแก่รถยนต์คันใหม่ที่โบสถ์ จะทำให้รถและผู้โดยสารปลอดภัย[8] นครแห่งนี้อยู่ที่ระดับความสูงมากกว่าเมโทรมะนิลา จึงสามารถเห็นทิวทัศน์ที่งดงามโดยเฉพาะในตอนกลางคืน พืชผลผลิตที่สำคัญได้แก่ มะม่วงและมะม่วงหิมพานต์ ซึ่งได้รับความนิยมในหมู่นักท่องเที่ยว นอกจากนี้ยังมีอาหารท้องถิ่นอย่างซูมัน ซึ่งทำจากข้าวเหนียว สถานที่ท่องเที่ยวสำคัญ ได้แก่ อุทยานแห่งชาติฮีนูลูกังตักตัก ซึ่งได้รับความนิยมในช่วงฤดูร้อน[9] ภูมิศาสตร์อันตีโปโลตั้งอยู่ทางตอนเหนือของจังหวัดรีซัล และอยู่บนที่ราบสูง ณ ระดับความสูง 200 เมตร ตัวเมืองมีพื้นที่ 156.68 ตารางกิโลเมตร พื้นที่ทางตอนเหนือและใต้ของเมืองเป็นป่าไม้ ตัวเมืองไม่มีทางออกสู่ทะเล มีอาณาเขตติดต่อกับเทศบาลซันมาตีโอและโรดรีกูซทางทิศเหนือ ติดกับเทศบาลตาไนย์ทางทิศตะวันออก ติดกับเทศบาลแองโกโน, ไตย์ไตย์ และเตเรซา ทางทิศใต้ และติดกับเทศบาลกาอินตา และเมืองมาริกินาในเมโทรมะนิลา ทางทิศตะวันตก ประชากรในปี ค.ศ. 2015 มีประชากร 776,386 คน อัตราการเติบโตอยู่ที่ร้อยละ 4.19 ซึ่งมากกว่าอัตราเฉลี่ยทั้งประเทศที่ร้อยละ 2.04[10] โดยประชากรในปี ค.ศ. 2007 มีมากกว่าประชากรในปี ค.ศ. 1990 ถึงสามเท่า ชาวเมืองส่วนใหญ่เป็นชาวตากาล็อก และส่วนน้อยเป็นชาวดูมากัต ซึ่งอาศัยอยู่ในบารังไกย์คาลาวิส และพื้นที่โบโซ-โบโซเก่า, ซันยซิโดร, ซันโฮเซ, และไกย์ซากัต ในบารังไกย์ซันโฮเซ[11][12] การศึกษาแผนกการศึกษาดูแลเขตโรงเรียนในอันตีโปโล ซึ่งประกอบไปด้วยโรงเรียนรัฐบาล 65 แห่ง (ประถม 45 แห่ง, มัธยม 20 แห่ง) และโรงเรียนเอกชน 193 แห่ง มหาวิทยาลัย ได้แก่ มหาวิทยาลัยรีซัลซิสเต็ม และมหาวิทยาลัยพระแม่แห่งฟาติมา อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น วิกิท่องเที่ยว มีคำแนะนำการท่องเที่ยวสำหรับ อันตีโปโล  วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ อันตีโปโล
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
