สายเคฮิง–โทโฮกุ
สายเคฮิง-โทโฮกุ (ญี่ปุ่น: 京浜東北線; โรมาจิ: Keihin-tōhoku-sen) เป็นเส้นทางรถไฟในประเทศญี่ปุ่น ระหว่างนครไซตามะ คาวางูจิ โตเกียว คาวาซากิ และโยโกฮามะ เป็นส่วนหนึ่งของเครือข่ายเส้นทางรถไฟบริษัทรถไฟญี่ปุ่นตะวันออก รวมระยะทาง 59.1 กิโลเมตร ปกติแล้วเส้นทางสายนี้จะใช้เส้นทางเดียวกับสายสายหลักโทโฮกุและสายหลักโทไกโด แต่ระหว่างสถานีรถไฟอากาบาเนะถึงสถานีรถไฟอูเอโนะจะแยกเส้นทางวิ่งกันกับสายหลักโทโฮกุ ปลายสายทางด้านทิศใต้ขบวนรถไฟจะให้บริการโดยวิ่งผ่านเข้าสู่เส้นทางของสายเนงิชิ ที่เชื่อมระหว่างสถานีรถไฟโยโกฮามะกับสถานีรถไฟโอฟูนะ เป็นผลให้เส้นทางรถไฟทั้งหมดตั้งแต่โอมิยะจนถึงโอฟูนะมักเรียกอีกชื่อหนึ่งว่าสาย "เคฮิง-โทโฮกุ-เนงิชิ" (京浜東北線・根岸線) โดยในแผนที่ระบบการเดินรถไฟมักใช้สีฟ้าอ่อนร่วมกัน ความเป็นมา![]() เปิดให้บริการวันที่ 20 ธันวาคม ค.ศ. 1914 ระหว่างสถานีรถไฟชินางาวะ กรุงโตเกียว กับสถานีรถไฟทาคาชิมาโจ นครโยโกฮามะ[2] แรกเริ่มมีชื่อว่ารถไฟฟ้าสายโทไกโด (東海道電車線) ต่อมาวันที่ 30 กันยายน ค.ศ. 1915 จึงเปลี่ยนชื่อเป็นสายเคฮิง (京浜線) และขยายเส้นทางไปทางทิศใต้ถึงสถานีรถไฟซากูระงิโจ ส่วนทิศเหนือขยายเส้นทางผ่านเส้นทางสายหลักโทโฮกุถึงสถานีรถไฟอากาบาเนะ ใน ค.ศ. 1928 และสถานีรถไฟโอมิยะ ใน ค.ศ. 1932 ชื่อเส้นทางมาจากตัวอักษรหลังของคำว่าโตเกียว (東京) โยโกฮามะ (横浜) และเส้นทางรถไฟที่มีชื่อว่าสายหลักโทโฮกุ (東北本線) รูปแบบการเดินรถในชั่วโมงเร่งด่วนจะมีระยะห่างระหว่างขบวน 2-3 นาที และทุก 5 นาทีในช่วงกลางวันในเวลาที่เหลือ โดยปกติแล้วขบวนรถไฟทุกขบวนกำหนดเป็นรถไฟท้องถิ่น (Local) (各駅停車, Kakueki-Teisha) หยุดทุกสถานีในเส้นทาง อย่างไรก็ตาม ในช่วงเวลา (10:30-15:30) ของทุกวันขบวนรถจะเปลี่ยนเป็นรถเร็ว (Rapid) (快速, kaisoku) โดยจะหยุดในบางสถานีในช่วงที่เส้นทางอยู่ในเขตโตเกียว ที่เส้นทางวิ่งคู่ขนานและทับซ้อนกับสายยามาโนเตะ รายชื่อสถานีขบวนรถไฟท้องถิ่นจะจอดทุกสถานี ส่วนขบวนรถเร็ว "Rapid" จะจอดในสถานีที่มีเครื่องหมาย "●" และ "■" ในวันธรรมดา (สถานีที่มีเครื่องหมาย "■" สามารถเปลี่ยนชานชาลาเพื่อเปลี่ยนไปสายยามาโนเตะได้) และสถานีที่มีเครื่องหมาย "▲" สำหรับรถเร็ว "Rapid" ที่จะจอดในวันหยุดสุดสัปดาห์และวันหยุดราชการเท่านั้น
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่นวิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ สายเคฮิง–โทโฮกุ
|
Portal di Ensiklopedia Dunia