สหภาพฟุตบอลแคริบเบียน
สหภาพฟุตบอลแคริบเบียน (อังกฤษ: Caribbean Football Union) หรือ ซีเอฟยู (CFU) คือองค์กรฟุตบอลประจำภูมิภาคแคริบเบียน เกิดจากการรวมตัวกันของสมาคมฟุตบอลในกลุ่มประเทศแถบทะเลแคริบเบียน รวมถึง 3 สมาคมฟุตบอลที่ตั้งอยู่ทางชายฝั่งตอนเหนือของทวีปอเมริกาใต้อย่างกายอานา, ซูรินาม และ เฟรนช์เกียนา มีสำนักงานใหญ่อยู่ที่กรุงคิงส์ตัน ประเทศจาเมกา สหภาพฟุตบอลแคริบเบียนได้เริ่มก่อตั้งขึ้นในเดือนมกราคม ค.ศ.1978 และจัดการแข่งขันในระดับภูมิภาคโดยอยู่ภายใต้การควบคุมของคอนคาแคฟ ในปัจจุบันมีสมาชิก 31 สมาคมฟุตบอล โดยในจำนวนนี้มี 25 สมาคมฟุตบอลที่เป็นสมาชิกของฟีฟ่า และมี 6 สมาคมฟุตบอลจากดินแดนอาณานิคมที่ยังไม่ได้เป็นสมาชิกของฟีฟ่า การจัดการแข่งขันฟุตบอลในภูมิภาคที่จัดขึ้นโดยสหภาพฟุตบอลแคริบเบียนคือการแข่งขัน แคริบเบียน คัพ ที่เป็นการแข่งขันระดับทีมชาติ และ ซีเอฟยู คลับ แชมเปียนชิป ที่เป็นการแข่งขันระดับสโมสร โดยสโมสรที่ได้แชมป์ ,รองแชมป์ และอันดับ 3 ของรายการซีเอฟยู คลับ แชมเปียนชิป จะได้สิทธิแข่งขันในรายการ คอนคาแคฟแชมเปียนส์ลีก[1] ในปี ค.ศ. 2011 สหภาพฟุตบอลแคริบเบียนตกเป็นข่าวดังไปทั่วโลกเมื่อเข้าไปมีส่วนเกี่ยวพันกับการทุจริตในการเลือกตั้งประธานฟีฟ่า โดยโมฮัมเหม็ด บิน ฮัมมัม ประธานสมาพันธ์ฟุตบอลเอเชียชาวกาตาร์ ที่เป็นหนึ่งในผู้สมัครชิงตำแหน่งในขณะนั้น ถูกกล่าวหาว่าติดสินบนสมาชิกในสหภาพฟุตบอลแคริบเบียน เพื่อให้ลงคะแนนสนับสนุนตนเป็นประธานฟีฟ่า ในการประชุมที่ประเทศตรินิแดดและโตเบโก ทำให้มีการสอบสวนและดำเนินคดีอาญาในเวลาต่อมา ผลจากคดีดังกล่าวทำให้บิน ฮัมมัม และ แจ็ค วอร์เนอร์ ประธานสหภาพฟุตบอลแคริบเบียนในขณะนั้นถูกฟีฟ่าแบนจากวงการฟุตบอลตลอดชีวิต [2][3] ประวัติสหภาพฟุตบอลแคริบเบียน เริ่มก่อตั้งขึ้นจากการที่ แพทริก เรย์มอนด์ นักฟุตบอลทีมชาติตรินิแดดและโตเบโก ได้หารือกับ ฟิล วูสแนม ที่เป็นหนึ่งในคณะกรรมการบริหารของ นอร์ท อเมริกัน ซอกเกอร์ลีก (เอ็นเอเอสแอล) โดยวูสแนมเป็นอดีตกองหน้าทีมชาติเวลส์ ที่เคยโด่งดังกับสโมสรเวสต์แฮม ยูไนเต็ดและแอสตันวิลลา และได้ใช้ชีวิตในช่วงท้ายของอาชีพนักฟุตบอลด้วยการเล่นให้กับสโมสรแอตแลนตา ชิฟส์ ในนอร์ท อเมริกัน ซอกเกอร์ลีก โดยหลังจากเลิกเล่นฟุตบอล วูสแนมได้เป็นหนึ่งในคณะกรรมการบริหารของเอ็นเอเอสแอล แพทริก เรย์มอนด์ ได้หารือกับวูสแนม ในเรื่องของกรรมสิทธิ์และสิทธิประโยชน์ของทีมจากแถบแคริบเบียนใน เอ็นเอเอสแอล วูสแนมจึงมีความคิดในการก่อตั้ง คาริบเบียน โปรเฟสชันนัลลีก ที่เป็นการแข่งขันกันระหว่างทีมในภูมิภาคแคริบเบียน แยกต่างหากจาก เอ็นเอเอสแอล ประกอบกับ เซอร์ สแตน เราส์ อดีตประธานของฟีฟ่า มีข้อเสนอแนะให้มีองค์กรฟุตบอลที่ดูแลสิทธิประโยชน์ทางธุรกิจของทีมในแถบแคริบเบียน โดยให้เป็นองค์กรย่อยภายใต้การควบคุมของคอนคาแคฟ ในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1977 แพทริก เรย์มอนด์ จึงได้เริ่มต้นประชาสัมพันธ์ถึงข้อมูลและก่อตั้งสหภาพฟุตบอลแคริบเบียน หรือ ซีเอฟยู ขึ้นที่กรุงพอร์ต-ออฟ-สเปน, สาธารณรัฐตรินิแดดและโตเบโก จนเป็นรูปธรรมแล้วเสร็จในเดือนมกราคม ค.ศ. 1978 ที่กรุงปอร์โตแปรงซ์, สาธารณรัฐเฮติ โดยมีฐานะเป็นองค์กรฟุตบอลในภูมิภาคแถบแคริบเบียน และเป็นองค์กรย่อยในคอนคาแคฟ ในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2013 สหภาพฟุตบอลแคริบเบียน ได้ย้ายสำนักงานใหญ่จากตรินิแดดและโตเบโก ไปยังกรุงคิงส์ตัน, ประเทศจาเมกา[4] ประธาน
สมาชิกสมาชิกปัจจุบัน
ดินแดนที่อาจเป็นสมาชิกในอนาคตในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ.2007 เขตชุมชนแซ็ง-บาร์เตเลมี ได้มีสภาพเป็นอาณานิคมโพ้นทะเลของประเทศฝรั่งเศส ทำให้สมาคมฟุตบอลแซ็ง-บาร์เตเลมี อาจเข้าร่วมเป็นสมาชิกของสหภาพฟุตบอลแคริบเบียนได้ โดยมีสถานะเทียบเท่ากับอาณานิคมโพ้นทะเลอย่างเกาะเซนต์มาร์ติน (แซ็ง-มาร์แต็ง) ภายหลังจากที่ดินแดนเนเธอร์แลนด์แอนทิลลิสถูกยุบไปในปี ค.ศ.2010 ทำให้ทบวงการเมืองอย่างซาบาและซินต์เอิสตาซียึส สามารถเข้าร่วมเป็นสมาชิกได้ โดยมีฐานะทางการปกครองเทียบเท่ากับโบแนเรอ อันดับ
ข้อมูลล่าสุด กันยายน 2562 อ้างอิง
|
Portal di Ensiklopedia Dunia