|
สงครามครูเสดครั้งที่ 5 บทความนี้อ้างอิงคริสต์ศักราช/คริสต์ทศวรรษ/คริสต์ศตวรรษ ซึ่งเป็นสาระสำคัญของเนื้อหา
แม่แบบ:Campaignbox Fifth Crusade แม่แบบ:Campaignbox Crusades Battlesสงครามครูเสดครั้งที่ 5 (อังกฤษ: Fifth Crusade) (ค.ศ. 1217-ค.ศ. 1221) เป็นสงครามครูเสด[1][2]ที่พยายามยึดเยรูซาเลมและดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดคืนโดยเริ่มด้วยการโจมตีรัฐมหาอำนาจของอัยยูบิดในอียิปต์ สมเด็จพระสันตะปาปาโฮโนริอุสที่ 3 ทรงรวบรวมกองทัพครูเสดโดยการนำของเลโอโปลด์ที่ 4 ดยุคแห่งออสเตรีย (Leopold VI, Duke of Austria) และ สมเด็จพระเจ้าแอนดรูว์ที่ 2 แห่งฮังการี ต่อมาในปี ค.ศ. 1218 กองทัพเยอรมนีที่นำโดยโอลิเวอร์แห่งโคโลญและกองกำลังหลายชาติที่ประกอบด้วยกองทัพชาวเนเธอร์แลนด์, เฟลมมิช และฟรีเชียนที่นำโดยวิลเลียมที่ 1 เคานท์แห่งฮอลแลนด์ (William I, Count of Holland) ก็มาร่วม ในการที่จะโจมตีดามิยัตตาในอียิปต์ฝ่ายครูเสดก็ไปเป็นพันธมิตรกับอาณาจักรสุลต่านแห่งรัมในอานาโตเลียผู้โจมตีอัยยูบิดในซีเรียเพื่อที่ป้องกันไม่ให้นักรบครูเสดต้องเผชิญกับการต่อสู้กับศัตรูพร้อมกันสองด้าน หลังจากยึดเมืองท่าดามิเอตตาได้แล้วนักรบครูเสดก็เดินทัพลงใต้ต่อไปยังไคโรในเดือนกรกฎาคมในปี ค.ศ. 1221 แต่ต้องหันทัพกลับเพราะเสบียงร่อยหรอลง การจู่โจมยามกลางคืนของสุลต่านอัล-คามิลทำให้ฝ่ายครูเสดเสียทหารไปเป็นจำนวนมาก อัล-คามิลตกลงในสัญญาสงบศึกแปดปีกับยุโรป เรียกเข้าสงครามในปี ค.ศ. 1213 สมเด็จพระสันตะปาปาอินโนเซนต์ที่ 3 ทรงออกพระบัญญัติ “Quia maior” เรียกร้องให้ผู้คนในคริสต์ศาสนจักรเข้าร่วมในสงครามครูเสด แต่ก็ไม่มีพระมหากษัตริย์และพระจักรพรรดิของยุโรปใด้ที่สนพระทัยเพราะมัวแต่ยุ่งอยู่กับการต่อสู้กันเอง พระสันตะปาปาอินโนเซนต์เองก็ไม่ทรงต้องการความช่วยเหลือจากกลุ่มนี้เพราะเมื่อพระมหากษัตริย์นำการต่อสู้ในสงครามครูเสดครั้งที่ 2 ก็ประสบความล้มเหลว พระองค์จึงทรงสั่งให้มีขบวนแห่, การสวดมนต์ และการเทศนาเพื่อเป็นการชักชวนให้คนทั่วไป ขุนนางระดับรอง และอัศวินเข้าร่วม อ้างอิงดูเพิ่ม
แหล่งข้อมูลอื่น
|
||||||||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
