รายชื่อภูมิภาคของจีน

รายชื่อภูมิภาคของจีน รายชื่อภูมิภาคระดับบนสุดดั้งเดิมของจีน

สาธารณรัฐจีน (1912–1949)

ภูมิภาคสมัยรัฐบาลคณะชาติ

	ชายแดนเหนือ
	ภาคตะวันออกเฉียงเหนือของจีน
	ภาคเหนือของจีน
	ภาคกลางของจีน
	ภาคตะวันตกของจีน
	ภาคใต้ของจีน

เขตปกครองทางทหารของกองทัพปฏิวัติแห่งชาติจีน

บทความหลัก: รายชื่อเขตปกครองทางทหารของกองทัพปฏิวัติแห่งชาติจีน

สาธารณรัฐประชาชนจีน

ภูมิภาคทางการ (1949–1952)

ดูเพิ่ม: เขตบริหารใหญ่

	ภาคเหนือของจีน
	ภาคตะวันออกเฉียงเหนือของจีน
	ภาคตะวันออกของจีน
	ภาคกลางและใต้ของจีน
	ภาคตะวันตกเฉียงใต้ของจีน
	ภาคตะวันตกเฉียงเหนือของจีน

รายชื่อ 34 เขตการปกครองระดับมณฑลของสาธารณรัฐประชาชนจีน ที่แบ่งตามการจัดเขตบริหารใหญ่ (大行政区) ซึ่งตั้งขึ้นในช่วงแรก ๆ ของการก่อตั้งประเทศจีนตั้งแต่ปี ค.ศ. 1949 ถึง 1952 เพื่อปกครองหลายมณฑล เขตการปกครองตนเอง และนครปกครองโดยตรงต่าง ๆ ในเวลานั้นมีการแบ่งเขตออกเป็น 6 เขตบริหารใหญ่ หรือเรียก หกเขตบริหารใหญ่ของสาธารณรัฐประชาชนจีน (中华人民共和国六大行政区)[1] คือ จีนภาคเหนือ (华北), จีนภาคตะวันออกเฉียงเหนือ (东北), จีนภาคตะวันออก (华东), จีนภาคกลางและใต้ (中南), จีนภาคตะวันตกเฉียงใต้ (西南), และจีนภาคตะวันตกเฉียงเหนือ (西北)[2] คณะกรรมการทหาร (บริหาร) จัดตั้งภูมิภาคเหล่านี้ขึ้นเพื่อนำรัฐบาลท้องถิ่นต่าง ๆ ให้อยู่ภายใต้เขตอำนาจปกครองในนามของรัฐบาลประชาชนกลาง ดำเนินการตามนโยบายและนโยบายส่วนกลางต่าง ๆ ดำเนินการก่อสร้างทางการเมืองในระบอบประชาธิปไตย ดำเนินการ ขบวนการปฏิรูปสังคมนิยมต่าง ๆ และฟื้นฟูกิจการทางเศรษฐกิจและวัฒนธรรมและการศึกษาของชาติและด้านอื่น ๆ หน่วยการบริหารส่วนภูมิภาคที่เรียก เขตบริหารใหญ่นี้ถูกยกเลิกไปแล้วในปี ค.ศ. 1954[2]

เขตบริหารใหญ่	แผนที่	พื้นที่ (ตารางกิโลเมตร)	ประชากร (2010)	ความหนาแน่นของประชากร (คน ต่อ ตารางกิโลเมตร)	มณฑล/เขตการปกครองตนเอง/นครปกครองโดยตรง
จีนภาคเหนือ 华北 (หฺวาเป่ย์)		1,556,061	164,823,226	105	ปักกิ่ง
					เทียนจิน
					เหอเป่ย์
					ชานซี
					มองโกเลียใน
จีนภาคตะวันออกเฉียงเหนือ 东北 (ตงเป่ย์)		793,300	109,520,844	138	เหลียวหนิง
					จี๋หลิน
					เฮย์หลงเจียง
จีนภาคตะวันออก 华东 (หฺวาตง)		795,837	384,364,968	483	เซี่ยงไฮ้
					เจียงซู
					เจ้อเจียง
					อานฮุย
					ฝูเจี้ยน
					ไต้หวัน
					เจียงซี
					ชานตง
จีนภาคกลาง-ใต้ 中南 (จงหนาน)		1,014,354	383,559,808	378	เหอหนาน
					หูเป่ย์
					หูหนาน
					กวางตุ้ง
					กว่างซี
					ไห่หนาน
					ฮ่องกง
					มาเก๊า
จีนภาคตะวันตกเฉียงใต้ 西南 (ซีหนาน)		2,365,900	192,979,243	82	ฉงชิ่ง
					เสฉวน
					กุ้ยโจว
					ยูนนาน
					ทิเบต
จีนภาคตะวันตกเฉียงเหนือ 西北 (ซีเป่ย์)		3,107,701	96,644,038	31	ฉ่านซี
					กานซู่
					ชิงไห่
					หนิงเซี่ย
					ซินเจียง

ภูมิภาคแบบอื่น

เขตการปกครองของประเทศจีน ตามรัฐธรรมนูญของจีนกำหนดให้มีเขตการปกครองโดยนิตินัยสามระดับ ได้แก่ ระดับมณฑล (มณฑล เขตปกครองตนเอง นครปกครองโดยตรง และเขตบริหารพิเศษ), ระดับจังหวัด, ระดับอำเภอ[3][4] เท่านั้น

การแบ่งภูมิภาคแบบอื่น เฉพาะในทางสถิติเชิงพาณิชย์ (ไม่เป็นทางการ) ซึ่งปัจจุบันแบ่งออกตามภูมิศาสตร์เป็น 6–7 ภาค[5][6] คือ จีนภาคเหนือ (华北; หฺวาเป่ย์), จีนภาคตะวันออกเฉียงเหนือ (东北; ตงเป่ย์), จีนภาคตะวันออก (华东; หฺวาตง), จีนภาคกลาง (华中; หฺวาจง), จีนภาคใต้ (华南; หฺวาหนาน) และ จีนภาคตะวันตก (华西; หฺวาซี)[7] ซึ่งบางครั้งจีนภาคตะวันตกอาจแบ่งออกเป็น 2 ภาคคือ จีนภาคตะวันตกเฉียงเหนือ (西北; ซีเป่ย์)[6] และ จีนภาคตะวันตกเฉียงใต้ (西南; ซีหนาน) ในทางสถิติพาณิชย์บางครั้งยังแบ่งรวม ไต้หวัน ฮ่องกง และ มาเก๊าเป็นภูมิภาคย่อยเดียวกัน (港澳台地区)[8]

ภาค	พื้นที่ (ตารางกิโลเมตร)	ประชากร (2010)	ความหนาแน่นของประชากร (คน ต่อ ตารางกิโลเมตร)	มณฑล/เขตการปกครองตนเอง/นครปกครองโดยตรง
จีนภาคเหนือ (华北; หฺวาเป่ย์) (ไม่นับรวมเขตปกครองตนเองมองโกเลียในฝั่งตะวันออก)	1,082,492	153,180,300	142	ปักกิ่ง, เทียนจิน, เหอเป่ย์, ชานซี, และ มองโกเลียใน (ยกเว้น ชื่อเฟิง, ภูมิภาคซิงอาน, ฮูลุนเบอร์, และ ทงเหลียว)
จีนภาคตะวันออกเฉียงเหนือ (东北; ตงเป่ย์) (ไม่นับรวมเขตปกครองตนเองมองโกเลียในฝั่งตะวันตก)	1,266,869	121,163,770	96	เหลียวหนิง, จี๋หลิน, เฮย์หลงเจียง, และ มองโกเลียในฝั่งตะวันออก (คือ ชื่อเฟิง, ภูมิภาคซิงอาน, ฮูลุนเบอร์, และ ทงเหลียว
จีนภาคตะวันออก (华东; หฺวาตง)	832,028	407,527,091	499	เจียงซู, เจ้อเจียง, อานฮุย, ฝูเจี้ยน, ไต้หวัน, เจียงซี และชานตง
จีนภาคกลาง (华中; หฺวาจง)	564,700	216,945,029	384	เหอหนาน, หูเป่ย์, หูหนาน
จีนภาคใต้ (华南; หฺวาหนาน)	449,654	166,614,779	371	กวางตุ้ง, กว่างซี, ไห่หนาน, ฮ่องกง และ มาเก๊า
จีนภาคตะวันตก (华西; หฺวาซี)	3,978,700	289,623,281	73	ฉงชิ่ง, เสฉวน, กุ้ยโจว, ยูนนาน, ทิเบต, ฉ่านซี, กานซู่, ชิงไห่, หนิงเซี่ย และ ซินเจียง

อ้างอิง

1. "省人民政府组织通则--《甘肃政报》1950年02期". www.cnki.com.cn.^[ลิงก์เสีย]
2. "中华人民共和国行政区划（1952年）". www.gov.cn.
3. "Administrative Division". english.www.gov.cn.
4. "China's Administrative Division System". www.fmprc.gov.cn.
5. "如何划分中国华北、华东、东北、华南、华中、西南、西北几大区域?". 知乎专栏 (ภาษาจีน). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-06-08. สืบค้นเมื่อ 2022-06-08.
6. "What are the 7 Regions of China? | China Checkup". www.chinacheckup.com.
7. The Average Annual Wage of Persons Employed in Urban Private Units In 2021. National Bureau of Statistics of China, 2022-05-24,
8. "华北,华中,华南,华东这几个地区是怎么划分的_百度知道". zhidao.baidu.com.