ยูฟ่าคัพวินเนอร์สคัพ

ยูฟ่าคัพวินเนอร์สคัพ

ก่อตั้ง	ค.ศ. 1960 (ในชื่อ ยูโรเปียนคัพวินเนอร์สคัพ) ค.ศ. 1994 (ในชื่อ ยูฟ่าคัพวินเนอร์สคัพ)
ยกเลิก	ค.ศ. 1999
ภูมิภาค	ยุโรป (ยูฟ่า)
จำนวนทีม	32 (รอบแรก)
ทีมชนะเลิศล่าสุด	ลัตซีโย (1 สมัย)
ทีมที่ประสบความสำเร็จที่สุด	บาร์เซโลนา (4 สมัย)
เว็บไซต์	www.footballhistory.org/tournament/cup-winners-cup.html

ยูฟ่าคัพวินเนอร์สคัพ (อังกฤษ: UEFA Cup Winners’ Cup; ชื่อเดิม: ยูโรเปียนคัพวินเนอร์สคัพ: European Cup Winners’ Cup)[1] เป็นรายการการแข่งขันฟุตบอลสโมสรของยุโรป โดยการนำเอาทีมที่เป็นผู้ชนะฟุตบอลถ้วยภายในของแต่ละประเทศ ของฟุตบอลลีกยุโรปในปีนั้น ๆ มาทำการแข่งขันกัน จัดการแข่งขันโดยสหภาพสมาคมฟุตบอลยุโรป (ยูฟ่า) เริ่มจัดการแข่งขันตั้งแต่ฤดูกาล 1960–61 จนกระทั่งถึงฤดูกาล 1998–99 การแข่งขันถ้วยดังกล่าวก็ได้ถูกล้มเลิกไป เพื่อหลีกทางให้กับการจัดการแข่งขันยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก โดยที่ผู้ชนะเลิศในฟุตบอลถ้วยภายในของแต่ละประเทศ ก็จะได้สิทธิในการเข้าร่วมแข่งขันในถ้วยยูฟ่าคัพแทน[2][3][4][5][6][7]

คัพวินเนอร์สคัพได้รับการพิจารณาให้เป็นการแข่งขันของสโมสรยุโรปดิวิชันสองรองจากยูโรเปียนคัพหรือยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก ในอดีต ก่อนจะรวมกับรายการยูฟ่าคัพ เพื่อยกระดับความสำคัญก่อนที่จะมาเปลี่ยนชื่อเป็นยูฟ่ายูโรปาลีก

การแข่งขันนัดชิงชนะเลิศ

ฤดูกาล	ชนะเลิศ	ผลคะแนน	รองชนะเลิศ	สนาม
1998-99	ลัตซีโย	2 - 1	มายอร์กา	วิลลาปาร์ค, เบอร์มิงแฮม
1997-98	เชลซี	1 - 0	ชตุทการ์ท	ราซุนด้า สเตเดี้ยม, สต็อกโฮล์ม
1996-97	บาร์เซโลนา	1 - 0	ปารีแซ็ง-แฌร์แม็ง	เดอ ไคป์, ร็อตเตอร์ดัม
1995-96	ปารีแซ็ง-แฌร์แม็ง	1 - 0	ราพีทวีน	คิง โบดวง สเตเดี้ยม, บรัสเซลส์
1994-95	เรอัลซาราโกซา	2 - 1 (หลังต่อเวลาพิเศษ)	อาร์เซนอล	ปาร์กเดแพร็งส์, ปารีส
1993-94	อาร์เซนอล	1 - 0	ปาร์มา	ปาร์คเค่น สเตเดี้ยม, โคเปนเฮเก้น
1992-93	ปาร์มา	3 - 1	แอนต์เวิร์ป	เวมบลีย์, ลอนดอน
1991-92	เบรเมิน	2 - 0	มอนาโก	เอสตาดิโอ้ ดา ลูซ, ลิสบอน
1990-91	แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด	2 - 1	บาร์เซโลนา	เดอ ไคป์, ร็อตเตอร์ดัม
1989-90	ซัมป์โดเรีย	2 - 0 (หลังต่อเวลาพิเศษ)	อันเดอร์เลคต์	เนีย อุลเลวี่, โกเตนเบิร์ก
1988-89	บาร์เซโลนา	2 - 0	ซัมป์โดเรีย	แวงค์ดอร์ฟ สเตเดี้ยม, แบร์น
1987-88	เมเชเลน	1 - 0	อายักซ์	สต๊าด เดอ ลา เมโน, สทราซบูร์
1986-87	อายักซ์	1 - 0	ไลพ์ซิช	สปิรอส หลุยส์ สเตเดี้ยม, เอเธนส์
1985-86	ดือนามอกือยิว	3 - 0	อัตเลติโกเดมาดริด	สตาดเดอแฌร์ล็อง, ลียง
1984-85	เอฟเวอร์ตัน	3 - 1	ราพีทวีน	เดอ ไคป์, ร็อตเตอร์ดัม
1983-84	ยูเวนตุส	2 - 1	โปร์ตู	แซงต์ ยาค็อบ ปาร์ค, บาเซิ่ล
1982-83	แอเบอร์ดีน	2 - 1 (หลังต่อเวลาพิเศษ)	เรอัลมาดริด	เนีย อุลเลวี่, โกเตนเบิร์ก
1981-82	บาร์เซโลนา	2 - 1	ลีแอช	คัมป์ นู, บาร์เซโลนา
1980-81	ดินาโม ทบิลิซี	1 - 0	เยนา	เรอิน สตาดิโอน, ดุสเซลดอร์ฟ
1979-80	บาเลนเซีย	0 - 0 (หลังต่อเวลาพิเศษ) 5-4 (ดวลจุดโทษ)	อาร์เซนอล	เฮย์เซล สเตเดี้ยม, บรัสเซลส์
1978-79	บาร์เซโลนา	4 - 3 (หลังต่อเวลาพิเศษ)	ดึสเซิลดอร์ฟ	แซงต์ ยาค็อป ปาร์ค, บาเซิ่ล
1977-78	อันเดอร์เลชท์	4 - 0	เอาส์ทรีอาวีน	ปาร์กเดแพร็งส์, ปารีส
1976-77	ฮัมบวร์ค	2 - 0	อันเดอร์เลชท์	สนามกีฬาโอลิมปิก (อัมสเตอร์ดัม), อัมสเตอร์ดัม
1975-76	อันเดอร์เลชท์	4 - 2	เวสต์แฮมยูไนเต็ด	เฮย์เซล สเตเดี้ยม, บรัสเซลส์
1974-75	ดือนามอกือยิว	3 - 0	เฟเรนซ์วารอส	แซงต์ ยาค็อป ปาร์ค, บาเซิ่ล
1973-74	มัคเดอบวร์ค	2 - 0	มิลาน	เดอ ไคป์, ร็อตเตอร์ดัม
1972-73	มิลาน	1 - 0	ลีดส์ยูไนเต็ด	คาฟตานโซโญ่ สเตเดี้ยม, ซาโลนิก้า
1971-72	กลาสโกว์ เรนเจอร์ส	3 - 2	ดินาโม มอสโก	คัมป์ นู, บาร์เซโลนา
1970-71	เชลซี	1 - 1 (หลังต่อเวลาพิเศษ) 2 - 1 (แข่งใหม่)	เรอัลมาดริด	คาราอิสคาคิส สเตเดี้ยม, ปิเรอุส
1969-70	แมนเชสเตอร์ซิตี	2 - 1	กอร์นิค ซาเบอร์เซ่	แอร์นส์ ฮัปเปิล สเตเดี้ยม, เวียนนา
1968-69	สลอวันบราติสลาวา	3 - 2	บาร์เซโลนา	แซงต์ ยาค็อป ปาร์ค, บาเซิ่ล
1967-68	มิลาน	2 - 0	ฮัมบวร์ค	เดอ ไคป์, ร็อตเตอร์ดัม
1966-67	ไบเอิร์นมิวนิก	1 - 0 (หลังต่อเวลาพิเศษ)	กลาสโกว์เรนเจอส์	ฟรังเค่น สตาดิโอน, เนิร์นแบร์ก
1965-66	ดอร์ทมุนท์	2 - 1 (หลังต่อเวลาพิเศษ)	ลิเวอร์พูล	แฮมป์เด้น ปาร์ค, กลาสโกว์
1964-65	เวสต์แฮมยูไนเต็ด	2 - 0	1860 มิวนิก	เวมบลีย์, ลอนดอน
1963-64	สปอร์ติงลิสบอน	3 - 3 (หลังต่อเวลาพิเศษ) 1 - 0 (แข่งใหม่)	เอ็มทีเค บูดาเปสต์	เฮย์เซล สเตเดี้ยม, บรัสเซลส์ โบซูอิล สเตเดี้ยม, อันท์เวิร์ป
1962-63	ทอตนัมฮอตสเปอร์	5 - 1	อัตเลติโกเดมาดริด	เดอ ไคป์, ร็อตเตอร์ดัม
1961-62	อัตเลติโกเดมาดริด	1 - 1 (หลังต่อเวลาพิเศษ) 3 - 0 (แข่งใหม่)	ฟีออเรนตีนา	แฮมป์เด้น ปาร์ค, กลาสโกว์ เมอร์เซเดส-เบนซ์ อารีน่า, ชตุทการ์ท
1960-61	ฟีออเรนตีนา	2 - 1 (นัดแรก) 2 - 0 (นัดที่สอง)	กลาสโกว์เรนเจอส์	ไอบร็อกซ์ ปาร์ค, กลาสโกว์ สตาดิโอ้ โคมูนาเล่, ฟลอเรนซ์

ทำเนียบผู้ชนะเลิศ

ชนะเลิศ (จำแนกตามสโมสร)

สโมสร	ชนะเลิศ	รองชนะเลิศ	ปีที่ชนะเลิศ	ปีที่ได้รองชนะเลิศ
บาร์เซโลนา	4	2	1979, 1982, 1989, 1997	1969, 1991
อันเดอร์เลคต์	2	2	1976, 1978	1977, 1990
มิลาน	2	1	1968, 1973	1974
เชลซี	2	0	1971, 1998	—
ดือนามอกือยิว	2	0	1975, 1986	—
อัตเลติโกเดมาดริด	1	2	1962	1963, 1986
กลาสโกว์เรนเจอส์	1	2	1972	1961, 1967
อาร์เซนอล	1	2	1994	1980, 1995
ฟีออเรนตีนา	1	1	1961	1962
เวสต์แฮมยูไนเต็ด	1	1	1965	1976
ฮัมบวร์ค	1	1	1977	1968
อายักซ์	1	1	1987	1988
ซัมป์โดเรีย	1	1	1990	1989
ปาร์มา	1	1	1993	1994
ปารีแซ็ง-แฌร์แม็ง	1	1	1996	1997
ทอตนัมฮอตสเปอร์	1	0	1963	—
สปอร์ติงลิสบอน	1	0	1964	—
ดอร์ทมุนท์	1	0	1966	—
ไบเอิร์นมิวนิก	1	0	1967	—
สลอวันบราติสลาวา	1	0	1969	—
แมนเชสเตอร์ซิตี	1	0	1970	—
มัคเดอบวร์ค	1	0	1974	—
บาเลนเซีย	1	0	1980	—
ดินาโม ทบิลิซี	1	0	1981	—
แอเบอร์ดีน	1	0	1983	—
ยูเวนตุส	1	0	1984	—
เอฟเวอร์ตัน	1	0	1985	—
เมเชเลน	1	0	1988	—
แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด	1	0	1991	—
เบรเมิน	1	0	1992	—
เรอัลซาราโกซา	1	0	1995	—
ลัตซีโย	1	0	1999	—
เรอัลมาดริด	0	2	—	1971, 1983
ราพีทวีน	0	2	—	1985, 1996
เอ็มทีเค บูดาเปสต์	0	1	—	1964
1860 มิวนิก	0	1	—	1965
ลิเวอร์พูล	0	1	—	1966
กอร์นิค ซาเบอร์เซ่	0	1	—	1970
ดินาโม มอสโก	0	1	—	1972
ลีดส์ยูไนเต็ด	0	1	—	1973
เฟเรนซ์วารอส	0	1	—	1975
เอาส์ทรีอาวีน	0	1	—	1978
ดึสเซิลดอร์ฟ	0	1	—	1979
เยนา	0	1	—	1981
ลีแยฌ	0	1	—	1982
โปร์ตู	0	1	—	1984
ไลพ์ซิช	0	1	—	1987
โมนาโก	0	1	—	1992
อันท์เวิร์ป	0	1	—	1993
ชตุทการ์ท	0	1	—	1998
มายอร์กา	0	1	—	1999

ชนะเลิศ (จำแนกตามสโมสร)

ชาติ	ชนะเลิศ	รองชนะเลิศ
อังกฤษ	8	5
สเปน	7	7
อิตาลี	7	4
เยอรมนี	5	6
เบลเยียม	3	4
สกอตแลนด์	2	2
ยูเครน	2	0
ฝรั่งเศส	1	2
เนเธอร์แลนด์	1	1
โปรตุเกส	1	1
สโลวาเกีย	1	0
จอร์เจีย	1	0
ออสเตรีย	0	3
ฮังการี	0	2
โปแลนด์	0	1
รัสเซีย	0	1

อ้างอิง

1. uefadirect, Issue 100: August 2010 เก็บถาวร 2016-03-04 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Page 15 "European Cup Winners' Cup makes its debut".
2. Weaver, Graham (2012-06-22). Gunners' Glory: 14 Milestones in Arsenal's History. Mainstream Publishing. p. 159. ISBN 9781780575186. สืบค้นเมื่อ 2 October 2015. The Cup-Winners' Cup is traditionally the weakest of the three European competitions
3. Hesse-Lichtenberger, Ulrich (2003). Tor!: The Story of German Football. WSC Books Limited. p. 222. ISBN 9780954013455. สืบค้นเมื่อ 2 October 2015. Only three East German clubs ever reached a European final ... and they were all in the Cup-Winners Cup, the weakest of the three European competitions
4. Spurling, Jon (2014-09-18). Red Letter Days: Fourteen Dramatic Events That Shook Arsenal Football Club. Pitch Publishing. p. 189. ISBN 9781909626935. สืบค้นเมื่อ 2 October 2015. The European Cup Winners' Cup had always been regarded as the weakest of the three continental competitions^[ลิงก์เสีย]
5. Kassimeris, Christos (2008). European football in black and white: tackling racism in football. Lexington Books. p. 26. ISBN 9780739119600. Only three East German clubs ever reached a European final — all in the Cup-Winners' Cup, the weakest of the three European competitions
6. Ridley, Ian (9 February 1997). "Football: Driven to distraction by the Cup". Independent on Sunday. สืบค้นเมื่อ 2 October 2015. the Cup-winners' Cup ... is also the weakest and least regarded of the European competitions
7. Donald, Stuart (2011-07-04). On Fire with Fergie. Headline. Chapter 12, footnote 2. ISBN 978-0755319817. สืบค้นเมื่อ 2 October 2015.

แหล่งข้อมูลอื่น

• เว็บไซต์อย่างเป็นทางการของยูฟ่า
• เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ เก็บถาวร 2004-04-10 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน