พระยาจุฬาราชมนตรี (ก้อนแก้ว)
พระยาจุฬาราชมนตรี นามเดิม ก้อนแก้ว หรือศาสนนาม มุฮัมหมัดมะอ์ซูม เป็นบุตรพระยาจุฬาราชมนตรี (เซน) และคุณหญิงก้อนทอง รับราชการเป็นมหาดเล็กตั้งแต่สมัยสมเด็จพระเจ้าเอกทัศน์ ตอนปลายกรุงศรีอยุธยาจนเสียกรุงเมื่อ พ.ศ. 2310 เมื่อเสียกรุงได้หลบหนีข้าศึกมารับราชการกับสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช ต่อมาได้เป็นขุนป้องพลขันธ์ และหลวงศรีเนาวรัตน์ตามลำดับ ได้ร่วมรบกับข้าศึกจนผลัดแผ่นดินเข้าสู่สมัยรัตนโกสินทร์ รัชกาลที่ 1 โปรดเกล้าฯแต่งตั้งให้เป็นพระยาจุฬาราชมนตรี มีหน้าที่กำกับราชการกรมท่าขวาและดูแลมุสลิมทั่วราชอาณาจักร ถือเป็นจุฬาราชมนตรีท่านแรกในสมัยรัตนโกสินทร์ พระยาจุฬาราชมนตรี (ก้อนแก้ว) สมรสกับคุณหญิงเสม หญิงมุสลิมนิกายซุนนี หลานสาวของพระยาราชวังสัน (หวัง)[1] มีธิดาสองคน คือ เจ้าจอมหงส์ ในรัชกาลที่ 1 และนก ภรรยาพระยาวรเทพ (เถื่อน)[2] พระยาจุฬาราชมนตรี (ก้อนแก้ว) ถึงแก่อนิจกรรมในสมัยรัชกาลที่ 1 เมื่ออายุได้ 82 ปี ศพของท่านฝังอยู่ที่มัสยิดต้นสน อ้างอิง
|
Portal di Ensiklopedia Dunia