พระนางโซฮ็อน
พระนางโซฮ็อน สกุลซิม แห่งช็องซง (เกาหลี: 소헌왕후 심씨, 12 ตุลาคม ค.ศ. 1395 – 19 เมษายน ค.ศ. 1446[1]) เป็นพระมเหสีในพระเจ้าเซจงมหาราช รัชกาลที่ 4 และเป็นพระพันปีหลวงในพระราชาถึง 2 พระองค์คือ พระเจ้ามุนจง รัชกาลที่ 5 และพระเจ้าเซโจ รัชกาลที่ 7 พระนางโซฮ็อนประสูติเมื่อวันที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 1938 (วันที่ 28 เดือน 9 ตามปีจันทรคติ) ที่เมืองยอจูเป็นธิดาคนโตของใต้เท้า ซิม อน ขุนนางผู้ใหญ่ที่มีส่วนร่วมในการสถาปนาราชวงศ์โชซ็อน พระนางอภิเษกกับพระเจ้าเซจงตั้งแต่ครั้งยังเป็นองค์ชายชุงนย็องในรัชกาลพระเจ้าแทจง พระเจ้าแทจงโปรดให้สถาปนาพระชายาสกุลซิม ในเจ้าชายชุงนย็องขึ้นเป็นเจ้าหญิงกย็องซุก องจู (敬淑翁主) เมื่อพระเจ้าแทจงสถาปนาเจ้าชายชุงนย็องขึ้นเป็นรัชทายาท (วังเซจา 왕세자) จึงโปรดให้สถาปนาเจ้าหญิงกย็องซุก องจู สกุลซิมพระชายาของรัชทายาทขึ้นเป็น พระชายากย็องบิน (敬嬪) เมื่อพระเจ้าแทจงสละราชสมบัติ เจ้าชายชุงนย็อง ลีโทเสด็จขึ้นครองราชย์สืบต่อมา ทรงพระนามว่าพระเจ้าเซจง โปรดให้สถาปนาเจ้าหญิงกย็องซุก องจู สกุลซิม พระชายาขึ้นเป็นพระชายาคง (恭妃) แต่หลังจากพระราชสวามีครองราชสมบัติได้เพียงปีเดียวคือ พ.ศ. 1962 ก็ได้มีพระราชโองการสั่งประหารใต้เท้า ซิม อน ผู้เป็นพระสัสสุระ (พ่อตา) พร้อมกับครอบครัวขณะที่พระมารดาของพระมเหสีถูกลดขั้นเป็นทาสหลวง ขณะที่พระมเหสีนั้นพระเจ้าเซจงมิได้มีรับสั่งให้ปลดจากตำแหน่งเนื่องด้วยพระองค์สงสารเพราะพระนางเป็นพระมารดาของพระราชโอรสถึง 2 พระองค์ ในปีที่ 14 ในรัชกาลพระเจ้าเซจง โปรดให้เฉลิมพระนามพระชายา ขึ้นเป็นพระราชชายา (วังบี 王妃) พระนางเสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 19 เมษายน พ.ศ. 1989 (วันที่ 24 เดือน 3 ตามปีจันทรคติ) ในปีที่ 28 ช่วงปลายรัชสมัยพระเจ้าเซจงมหาราช สิริพระชนมายุ 50 พรรษา 189 วัน มีพระนามอย่างเป็นทางการภายหลังสวรรคตว่าพระนางโซฮ็อน (昭宪王后) ในปีที่ 2 ในรัชกาลพระเจ้ามุนจง ซึ่งเป็นพระราชโอรสของพระนางโซฮ็อน โปรดให้เฉลิมพระนามอย่างเป็นทางการของพระราชมารดาว่า พระนางซ็อนอิน ชาซ็อง โซฮ็อน วังฮู (宣仁齐圣昭宪王后) พระราชวงศ์
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
|
Portal di Ensiklopedia Dunia