พงศาวลีจ๊กก๊ก

บทความนี้ประกอบด้วยพงศาวลีของสมาชิกสกุลเล่า (劉 หลิว) ซึ่งปกครองรัฐจ๊กก๊ก (ค.ศ. 221-263) ในยุคสามก๊ก (ค.ศ. 220-280) ของจีน มีความเกี่ยวข้องกับสกุลเล่าที่เป็นราชตระกูลของราชวงศ์ฮั่น

บรรพบุรษของเล่าปี่

ชีวประวัติของเล่าปี่ในสามก๊กจี่ ระบุว่าเล่าปี่สืบเชื้อสายจากหลิว เชิ่ง ผู้มีบรรดาศักดิ์เป็นอ๋องจิ้งแห่งจงชาน (จงชานจิ้งหวาง) และเป็นพระราชโอรสของจักรพรรดิฮั่นเกงเต้ (ฮั่นจิ่งตี้) บุตรชายของหลิว เชิ่งคือหลิว เจิน[1]

อย่างไรก็ตาม บันทึกเตี่ยนเลฺว่ได้อ้างว่าเล่าปี่สืบเชื้อสายจากหลินอี้โหว[2] ในบันทึกทางประวัติศาสตร์ฮั่นชู และโฮ่วฮั่นชู มีผู้มีบรรดาศักดิ์หลินอี้โหวสองคนที่สืบสายไปถึงพระราชโอรสของจักรพรรดิฮั่นเกงเต้ได้ จึงมีเชื้อสายอีกสองสายที่เป็นไปได้ที่เล่าปี่สืบทอดมา[3][4][5][6][7]

เส้นกลางในพงศาวลีนี้แสดงเชื้อสายของหลิว เชิ่ง ส่วนอีกสองเส้นแสดงเชื้อสายของหลินอี้โหว

หลิว ฉี่ 劉啟 (จักรพรรดิฮั่นเกงเต้ (จิ่งตี้) 景帝)

หลิว ฟา 劉發 (จ่างชาติ้งหวาง 長沙定王)

หลิว เชิ่ง 劉勝 (จงชานจิ้งหวาง 中山靖王)

หลิว ชุ่น 劉舜 (ฉางชานเซี่ยนหวาง 常山憲王)

หลิว ไหม่ 劉買 (ชงหลิงเจี๋ยโหว 舂陵節侯)

หลิว เจิน 劉貞 (ลู่เฉิงโหว 陸城侯)

หลิว ผิง 劉平 (เจินติ้งจิงหวาง 真定頃王)

หลิว ไว่ 劉外

หลิว เหยี่ยน 劉偃 (เจินติ้งเลี่ยหวาง 真定烈王)

หลิว หุย 劉回

หลิว โหยว 劉由 (เจินติ้งเซี่ยวหวาง 真定孝王)

หลิว ชิน 劉欽

หลิว ยง 劉雍 (เจินติ้งอันหวาง 真定安王)

หลิว เหยี่ยน 劉縯 (ฉีอู่หวาง 齊武王)

หลิว ผู่ 劉普 (เจินติ้งก้งหวาง 真定共王)

หลิว ซิ่ง 劉興 (เป๋ยไห่จิ้งหวาง 北海靖王)

หลิว รั่ง 劉讓 (หลินอี้โหว 臨邑侯)

หลิว ฟู่ 劉復 (หลินอี้โหว 臨邑侯)

หลิว เถาถู 劉騊駼 (หลินอี้โหว 臨邑侯)

เล่าปี่

หลิว สฺยง 劉雄

เล่าเหง (หลิว หง) 劉弘

หลิว จื่อจิ้ง 劉子敬

งออี้ (อู๋ อี้) 吳懿 จื๋อยฺเหวี่ยน 子遠

งอซี (อู๋หฺวางโฮ่ว) 穆皇后

บิฮูหยิน (หมีชื่อ) 麋氏

บิต๊ก (หมี จู๋) 麋竺 จื่อจ้ง 子仲

บิฮอง (หมี ฟาง) 麋芳 จื่อฟาง 子方

กำฮูหยิน (กานชื่อ) 甘氏

เล่าปี่ (หลิว เป้ย์) 劉備 เหี้ยนเต๊ก (เสฺวียนเต๋อ) 玄德

ซุนฮูหยิน (ซุนชื่อ) 孫氏

ซุนกวน (ซุน เฉฺวียน) 孫權 จ้งโหมว 仲謀

เล่าเสี้ยน (หลิว ช่าน) 劉禪 กงซื่อ 公嗣

เล่าเอ๋ง (หลิว หย่ง) 劉永 กงโช่ว 公壽

บุตรสาว (ไม่ทราบชื่อ)

บุตรสาว (ไม่ทราบชื่อ)

เล่าฮอง^1 (หลิว เฟิง) 劉封

เล่าลี (หลิว หลี่) 劉理 เฟิ่งเซี่ยว 奉孝

บุตรชายของเล่าเอ๋ง (ไม่ทราบชื่อ)

หลิว อิ้น 劉胤

หลิว จี๋ 劉輯

หลิว เสฺวียน 劉玄

หลิว เฉิง 劉承

บิดาของเล่าปี่คือเล่าเหง (หลิว หง) บิดาของเล่าเหงคือหลิว สฺยง[8] อาของเล่าปี่คือหลิว จื่อจิ้ง[9]

เล่าปี่มีภรรยาสี่คนคือ กำฮูหยิน, บิฮูหยิน, ซุนฮูหยิน และงอซี บิฮูหยินเป็นน้องสาวของบิต๊กและบิฮอง[10] ซุนฮูหยินเป็นน้องสาวของซุนกวน [11] งอซีเป็นน้องสาวของงออี้[12]

กำฮูหยินให้กำเนิดเล่าเสี้ยน[13][14] เล่าเอ๋ง และเล่าลีเป็นบุตรชายของเล่าปี่และเป็นน้องชายต่างมารดาของเล่าเสี้ยน เล่าเอ๋งและเล่าลีเกิดจากมารดาคนละคนกัน[15][16] เล่าปี่มีบุตรสาวสองคน ทั้งสองคนถูกโจซุนจับตัวได้ในศึกสะพานเตียงปันเกี้ยว[17] เล่าฮองเป็นบุตรบุญธรรมของเล่าปี่[18]

เล่าลีมีบุตรชายสองคนคือหลิว อิ้น และหลิว จี๋ หลิว อิ้นมีบุตรชายชื่อหลิว เฉิง[19] หลานชายของเล่าเอ๋งชื่อหลิว เสฺวียน[20]

^1เล่าฮองเป็นบุตรบุญธรรมของเล่าปี่

เล่าเสี้ยน

เตียวหุย (จาง เฟย์) 張飛 เอ๊กเต๊ก (อี้เต๋อ) 益德

หลี่เจาอี๋ 李昭儀

เล่าเสี้ยน (หลิว ช่าน) 劉禪 กงซื่อ 公嗣

หวางกุ้ยเหริน 王貴人

เตียวซี (จิ้งไอหฺวางโฮ่ว) 敬哀皇后

จักรพรรดินีจาง (จางหฺวางโฮ่ว) 張皇后

เล่ายอย (หลิว เสฺวียน) 劉璿 เหวินเหิง 文衡

เล่าเอียว (หลิว เหยา) 劉瑤

เล่าจ้อง (หลิว ฉง) 劉琮

เล่าจ้าน (หลิว จ้าน) 劉瓚

เล่ากี๋^1 (หลิว เฉียน) 劉虔

เล่าสุน (หลิว สฺวิน) 劉恂

เล่าขำ (หลิว เฉิน) 劉諶

เล่าเสี้ยนมีภรรยาสี่คนคือ เตียวซีหรือจักรพรรดินีจิ้งไอ (จิ้งไอหฺวางโฮ่ว), จักรพรรดินีจาง, หลี่เจาอี๋[21] และหวางกุ้ยเหริน เตียวซี (จักรพรรดินีจิ้งไอ) เป็นพี่สาวของจักรพรรดินีจาง ทั้งคู่เป็นบุตรสาวของเตียวหุย[22][23]

หวางกุ้ยเหรินให้กำเนิดเล่ายอย[24] เล่าเสี้ยนยังมีบุตรชายอีกหกคนคือ เล่าเอียว, เล่าจ้อง, เล่าจ้าน, เล่าขำ, เล่าสุน และเล่ากี๋ [20][25] มารดาของบุตรชายทั้งหกคนนี้ไม่ทราบแน่ชัด

^1ชื่อของเล่ากี๋ (หลิว เฉียน) ถูกบันทึกชื่อเป็น "หลิว ฉฺวี" (劉璩) ในบันทึก ฉู่ชื่อผู่

ดูเพิ่ม

• พงศาวลีวุยก๊ก
• พงศาวลีง่อก๊ก
• พงศาวลีของสุมาอี้

อ้างอิง

1. (先主姓劉，諱備，字玄德，涿郡涿縣人，漢景帝子中山靖王勝之後也。勝子貞，元狩六年封涿縣陸城亭侯。坐酎金失侯，因家焉。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 32.
2. (典略曰：備本臨邑侯枝屬也。) อรรถาธิบายจากเตี่ยนเลฺว่ในสามก๊กจี่ เล่มที่ 32.
3. (世祖光武皇帝諱秀，字文叔，南陽蔡陽人，高祖九世之孫也，出自景帝生長沙定王發。發生舂陵節侯買，買生鬱林太守外，外生鉅鹿都尉回，回生南頓令欽，欽生光武。) โฮ่วฮันชู เล่มที่ 1.
4. (齊武王縯字伯升，光武之長兄也。 ... 有二子。建武二年，立長子章為太原王，興為魯王。) โฮ่วฮั่นชู เล่มที่ 14.
5. (北海靖王興，建武二年封為魯王，嗣光武兄仲。 ... 三十年，封興子復為臨邑侯。 ... 復子騊駼及從兄平望侯毅，並有才學。) โฮ่วฮั่นชู เล่มที่ 14.
6. (常山憲王舜以孝景中五年立。舜，帝少子，驕淫，數犯禁，上常寬之。三十三年薨，子勃嗣為王。 ... 勃王數月，廢，國除。 ... 其封憲王子平三萬戶，為真定王； ... 子烈王偃嗣，十八年薨。子孝王由嗣，二十二年薨。子安王雍嗣，二十六年薨。子共王普嗣，十五年薨。子陽嗣，王莽時絕。) ฮั่นชู เล่มที่ 53.
7. (時真定王劉揚復造作讖記云：「赤九之後，癭揚為主。」 ... 時揚弟臨邑侯讓及從兄細各擁兵萬餘人， ...) โฮ่วฮั่นชู เล่มที่ 21.
8. (先主祖雄，父弘， ...) สามก๊กจี่ เล่มที่ 32.
9. (叔父子敬謂曰：「汝勿妄語，滅吾門也！」) สามก๊กจี่ เล่มที่ 32.
10. (先主轉軍廣陵海西，笁於是進妹於先主為夫人， ...) สามก๊กจี่ เล่มที่ 38.
11. (權稍畏之，進妹固好。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 32.
12. (先主穆皇后，陳留人也。兄吳壹， ... 焉時將子瑁自隨，遂為瑁納后。瑁死，后寡居。先主旣定益州，而孫夫人還吳，羣下勸先主聘后， ... 於是納后為夫人。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 34.
13. (先主甘皇后， ... 隨先主於荊州，產後主。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 34.
14. (後主諱禪，字公嗣，先主子也。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 33.
15. (劉永字公壽，先主子，後主庶弟也。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 34.
16. (劉理字奉孝，亦後主庶弟也，與永異母。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 34.
17. (從征荊州，追劉備於長坂，獲其二女輜重，收其散卒。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 9.
18. (劉封者，本羅侯寇氏之子，長沙劉氏之甥也。先主至荊州，以未有繼嗣，養封為子。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 40.
19. (子哀王胤嗣，十九年卒。子殤王承嗣，二十年卒。 ... 輯，理子也， ...) สามก๊กจี่ เล่มที่ 34.
20. (孫盛蜀世譜曰：璿弟，瑤、琮、瓚、諶、恂、璩六人。蜀敗，諶自殺，餘皆內徙。值永嘉大亂，子孫絕滅。唯永孫玄奔蜀，李雄偽署安樂公以嗣禪後。永和三年討李勢，盛參戎行，見玄於成都也。) อรรถาธิบายจาก ฉู่ชื่อผู่ ใน สามก๊กจี่ เล่มที่ 34.
21. (漢晉春秋曰：魏以蜀宮人賜諸將之無妻者，李昭儀曰：「我不能二三屈辱。」乃自殺。) อรรถาธิบายจาก ฮั่นจิ้นชุนชิว ใน สามก๊กจี่ เล่มที่ 34.
22. (後主敬哀皇后，車騎將軍張飛長女也。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 34.
23. (後主張皇后，前后敬哀之妹也。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 34.
24. (後主太子璿，字文衡。母王貴人，本敬哀張皇后侍人也。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 34.
25. ([延熈元年春正月， ... 立子璿為太子，子瑤為安定王。] ... [十五年， ... 立子琮為西河王。] ... [十九年春， ... 秋八月， ... 是歲，立子瓚為新平王。] ... [二年夏六月，立子諶為北地王，恂為新興王，虔為上黨王。]) สามก๊กจี่ เล่มที่ 33.

บรรณานุกรม

• ปาน เปียว; ปาน กู้; ปาน เจา. ฮั่นชู.
• ตันซิ่ว. สามก๊กจี่ (ซานกั๋วจื้อ).
• ฟ่าน เย่. โฮ่วฮั่นซู.
• เผย์ ซงจือ. อรรถาธิบายสามก๊กจี่.