ผู้ว่าการรัฐแมสซาชูเซตส์

ผู้ว่าการรัฐ แห่งเครือรัฐแมสซาชูเซตส์
ตราประจำตำแหน่ง
ธงประจำตำแหน่ง
ผู้ดำรงตำแหน่งคนปัจจุบัน Maura Healey ตั้งแต่ 5 มกราคม พ.ศ. 2566
รัฐบาลแมสซาชูเซตส์
สมาชิกของ	สภาผู้ว่าการรัฐ คณะรัฐมนตรี
จวน	ไม่มีเป็นทางการ
ที่ว่าการ	รัฐสภา, บอสตัน, รัฐแมสซาชูเซตส์, สหรัฐ
ผู้แต่งตั้ง	การเลือกตั้งโดยตรง
วาระ	4 ปีไม่จำกัดสมัย[1]
ตราสารจัดตั้ง	รัฐธรรมนูญแห่งแมสซาชูเซตส์
สถาปนา	25 ตุลาคม พ.ศ. 2323
คนแรก	จอห์น แฮนคอคก์
รอง	รองผู้ว่าการรัฐแมสซาชูเซตส์
เงินตอบแทน	185,000 เหรียญสหรัฐ ( พ.ศ. 2561)[2]
เว็บไซต์	เว็บไซต์ทางการ

ผู้ว่าการรัฐแมสซาชูเซตส์ (อังกฤษ: Governor of Massachusetts) เป็นผู้ที่บริหารงานในรัฐแมสซาชูเซตส์ ผู้ว่าการรัฐแมสซาชูเซตส์คนปัจจุบัน คือ Maura Healey ตั้งแต่วันที่ 5 มกราคม พ.ศ. 2566

รายชื่อผู้ว่าการรัฐแมสซาชูเซตส์

ตั้งแต่ พ.ศ. 2323 มีบุคคลที่ได้รับการเลือกตั้งเป็นผู้ว่าการรัฐแมสซาชูเซตส์ 65 คน มี 6 คน ที่ข้อตกลงไม่ต่อเนื่องกัน และมี 7 คนที่เคยเป็นรองผู้ว่าการรัฐแมสซาชูเซตส์ พวกเขาเป็นผู้ว่าการรัฐโดยที่ไม่ต้องผ่านการเลือกตั้ง ก่อนที่จะถึง การปฏิวัติรัฐธรรมนูญ ค.ศ. 1918 ทั้งสำนักงานของผู้ว่าการรัฐและรองผู้ว่าการรัฐได้ว่างลงในช่วงที่สภาผู้ว่าการรัฐควบคุม

อาณานิคมแมสซาชูเซตส์

ประวัติศาสตร์ของการเป็นอาณานิคมของรัฐแมสซาชูเซตส์ได้เริ่มขึ้นจากการค้นพบอาณานิคมพลีมัธ เมื่อปี พ.ศ. 2163 และอาณานิคมอ่าวแมสซาชูเซตส์ ในปี พ.ศ. 2171 และทั้งสองอาณานิคมก็รวมกันในปี พ.ศ. 2235 ซึ่งรวมถึงดินแดนที่ในปัจจุบันคือ รัฐเมน

#	ผู้ว่าการรัฐ	พรรคการเมือง	ปีที่ดำรงตำแหน่ง	รองผู้ว่าการรัฐ	ประวัติการเลือกตั้ง
1	จอห์น แฮนคอค์ก	ไม่มี	25 ตุลาคม พ.ศ. 2323 – 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2328	ทอมัส คุชชิง (1780–1788)	Resigned due to claimed illness (recurring gout).
A[3]	ทอมัส คุชชิง		17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2328 – 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2328		Lost election in his own right
2	เจมส์ โบลดอน		27 พฤษภาคม พ.ศ. 2328 – 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2330		Lost re-election
3	John Hancock		May 30, 1787 – October 8, 1793		Died
				Benjamin Lincoln (1788–1789)
				Samuel Adams (1789–1794)
4	Samuel Adams		October 8, 1793 – June 2, 1797		Retired
				Moses Gill (1794–1800)
5	Increase Sumner	Federalist	June 2, 1797 – June 7, 1799		Died
A[3]	Moses Gill	None	June 7, 1799 – May 20, 1800		Died
A[3]	Governor's Council		May 20, 1800 – May 30, 1800	None	[4]
6	Caleb Strong	Federalist	May 30, 1800 – May 29, 1807	Samuel Phillips, Jr. (1801–1802)	Lost re-election
				Edward Robbins (1802–1806)
7	James Sullivan	Democratic- Republican	May 29, 1807 – December 10, 1808	Levi Lincoln, Sr.	Died
A[3]	Levi Lincoln, Sr.	Democratic- Republican	December 10, 1808 – May 1, 1809		Lost election in his own right
8	Christopher Gore	Federalist	May 1, 1809 – June 10, 1810	David Cobb	Lost re-election
9	Elbridge Gerry	Democratic- Republican	June 10, 1810 – March 4, 1812	William Gray	Lost re-election
10	Caleb Strong	Federalist	March 4, 1812 – May 30, 1816	William Phillips, Jr.	Retired
11	John Brooks	Federalist	May 30, 1816 – May 31, 1823		Retired
12	William Eustis	Democratic- Republican	May 31, 1823 – February 6, 1825	Levi Lincoln, Jr. (1823–1824)	Died
				Marcus Morton (1824–1825)
A[3]	Marcus Morton	Democratic- Republican	February 6, 1825 – May 26, 1825		Lost nomination
13	Levi Lincoln, Jr.	National Republican	May 26, 1825 – January 9, 1834	Thomas L. Winthrop (1826–1833)	Retired
14	John Davis	Whig	January 9, 1834 – March 1, 1835	Samuel Turell Armstrong	Resigned to become US Senator
A[3]	Samuel Turell Armstrong	Whig	March 1, 1835 – January 13, 1836		Lost nomination; lost election as independent
15	Edward Everett	Whig	January 13, 1836 – January 18, 1840	George Hull	Lost re-election
16	Marcus Morton	Democratic	January 18, 1840 – January 7, 1841		Lost re-election
17	จอห์น ดาวิส	Whig	January 7, 1841 – January 17, 1843		Lost re-election
18	Marcus Morton	Democratic	January 17, 1843 – January 1844	Henry H. Childs	Lost re-election
19	George N. Briggs	Whig	January 1844 – January 11, 1851	John Reed, Jr.	Lost re-election
20	George S. Boutwell	Democratic	January 11, 1851 – January 14, 1853	Henry W. Cushman	Did not run for reelection, left Democratic party over slavery, helped organize Republican party
21	จอห์น เอช. คลิฟฟอร์ด	วิก	January 14, 1853 – January 12, 1854	เอลิซา ฮันติงตัน	เกษียณอายุ
22	อีมอรี วอชเบิร์น	วิก	January 12, 1854 – January 4, 1855	William C. Plunkett	Lost re-election
23	เฮนรี การ์ดเนอร์	Know-Nothing	4 มกราคม พ.ศ. 2398 – 7 มกราคม พ.ศ. 2401	ไซมอน บราวน์ (1855–1856)	Lost re-election
				Henry W. Benchley (1856–1858)
24	นาธานเนียล เพรนทิซ แบงค์	รีพับลิกัน	7 มกราคม พ.ศ. 2401 – 3 มกราคม พ.ศ. 2404	เอลิฟาเลต แทรกค์	เกษียณไปหาเสียงให้กับประธานาธิบดี
25	จอห์น อัลไบออน แอนดรูว์	รีพับลิกัน	3 มกราคม พ.ศ. 2404 – 4 มกราคม พ.ศ. 2409	จอห์น แซด. กูดริช (1861)	เกษียณอายุ
				จอห์น เนสมิธ (1862)
				โจเอล เฮย์เดน (1863–1866)
26	อเล็กซานเดอร์ เอช. บุลลอค	รีพับลิกัน	4 มกราคม พ.ศ. 2409 – 7 มกราคม พ.ศ. 2412	วิลเลียม คลัฟลิน	เกษียณอายุ
27	วิลเลียม คลัฟลิน	รีพับลิกัน	7 มกราคม พ.ศ. 2412 – 4 มกราคม พ.ศ. 2415	โจเซฟ ตักเกอร์ (1869–1873)	เกษียณอายุ
28	วิลเลียม บี. วอชเบิร์น	รีพับลิกัน	4 มกราคม พ.ศ. 2415 – 29 เมษายน พ.ศ. 2417		ลาออกไปเป็นวุฒิสมาชิก
				ทอมัส ทัลบอต (1873–1875)
A[3]	ทอมัส ทัลบอต]	รีพับลิกัน	29 เมษายน พ.ศ. 2417 – 7 มกราคม พ.ศ. 2418		Lost election in his own right
29	วิลเลียม แกสตัน	เดโมแครต	7 มกราคม พ.ศ. 2418 – 6 มกราคม พ.ศ. 2419	โฮราติโอ จิ. ไนท์	Lost re-election
30	อเล็กซานเดอร์ เอช. ไรซ์	รีพับลิกัน	6 มกราคม พ.ศ. 2419 – 2 มกราคม พ.ศ. 2422		เกษียณอายุ
31	ทอมัส ทัลบอต	รีพับลิกัน	2 มกราคม พ.ศ. 2422 – 8 มกราคม พ.ศ. 2423	จอห์น ดาวิส ลอง	เกษียณอายุ
32	จอห์น ดาวิส ลอง	รีพับลิกัน	8 มกราคม พ.ศ. 2423 – 4 มกราคม พ.ศ. 2426	ไบรอน เวสตัน	Not a candidate for reelection to 4th term
33	เบนจามิน เอฟ. บัตเลอร์	เดโมแครต	4 มกราคม พ.ศ. 2426 – 3 มกราคม พ.ศ. 2427	โอลิเวอร์ อาเมส	Lost re-election
34	จอร์จ ดี. โรบินสัน	รีพับลิกัน	3 มกราคม พ.ศ. 2427 – 6 มกราคม พ.ศ. 2430		Not a candidate for reelection to 4th term, unsuccessful candidate for U.S. Senate
35	โอลิเวอร์ อาเมส	รีพับลิกัน	6 มกราคม พ.ศ. 2430 – 7 มกราคม พ.ศ. 2433	จอห์น คิว. เอ. แบรคเกตต์	Not a candidate for reelection to 4th term
36	จอห์น คิว. เอ. แบรคเกตต์	รีพับลิกัน	7 มกราคม พ.ศ. 2433 – 8 มกราคม พ.ศ. 2434	วิลเลียม เอช. แฮลล์ (1890–1893)	Lost re-election
37	William E. Russell	เดโมแครต	8 มกราคม พ.ศ. 2434 – 4 มกราคม พ.ศ. 2437		Not a candidate for reelection to 4th term
				โรเจอร์ วอลคอตต์ (1893–1897)
38	เฟรเดอริค ที. กรีนฮอลก์	รีพับลิกัน	4 มกราคม พ.ศ. 2437 – 5 มีนาคม พ.ศ. 2439		เสียชีวิต
39	โรเจอร์ วอลคอตต์	รีพับลิกัน	5 มีนาคม พ.ศ. 2439 – 4 มกราคม พ.ศ. 2443		Not a candidate for reelection to 3rd full term
				วินท์รอป เมอร์เรย์ เครน (1897–1900)
40	วินท์รอป เมอร์เรย์ เครน	รีพับลิกัน	4 มกราคม พ.ศ. 2443 – 8 มกราคม พ.ศ. 2446	จอห์น แอล. เบตส์	Not a candidate for reelection to 4th Term
41	จอห์น แอล. เบตส์	รีพับลิกัน	8 มกราคม พ.ศ. 2446 – 5 มกราคม พ.ศ. 2448	เคอร์ทิส กิลด์ จูเนียร์	Lost reelection for 3rd term
42	วิลเลียม แอล. โดกลาส	เดโมแครต	5 มกราคม พ.ศ. 2448 – 4 มกราคม พ.ศ. 2449		Not a candidate for reelection
43	เคอร์ทิส กิลด์ จูเนียร์	รีพับลิกัน	4 มกราคม พ.ศ. 2449 – 7 มกราคม พ.ศ. 2452	อีเบน ซัมเนอร์ ดราเปอร์	Not a candidate for reelection to 4th term
44	อีเบน ซัมเนอร์ ดราเปอร์	รีพับลิกัน	7 มกราคม พ.ศ. 2452 – 5 มกราคม พ.ศ. 2454	ลุยส์ เอ. ฟรอทิงแฮม	Lost re-election
45	ยูกีน โนเบิล ฟอสส์	เดโมแครต	5 มกราคม พ.ศ. 2454 – 8 มกราคม พ.ศ. 2457	ลุยส์ เอ. ฟรอทิงแฮม (1911–1912)	Did not stand for renomination as Democrat; defeated as independent in general election
				โรเบิร์ต ลูซ (1912–1913)
				เดวิด ไอ. วอลช์ (1913–1914)
46	เดวิด ไอ. วอลช์	เดโมแครต	8 มกราคม พ.ศ. 2457 – January 6, 1916	เอ็ดวาร์ด พี. แบร์รี (1914–1915)	Lost re-election
				กราฟตอน ดี. คุชชิง (1915–1916)
47	ซามูเอล ดับเบิลยู. แมกคอล	รีพับลิกัน	6 มกราคม พ.ศ. 2459 – 2 มกราคม พ.ศ. 2462	แคลวิน คูลิดจ์	ลาออก
48	แคลวิน คูลิดจ์	รีพับลิกัน	2 มกราคม พ.ศ. 2462 – 6 มกราคม พ.ศ. 2464	แชนนิง เอช. คอกซ์	ลาออกเพื่อไปรับตำแหน่ง รองประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา
49	แชนนิง เอช. คอกซ์	รีพับลิกัน	6 มกราคม พ.ศ. 2464 – 8 มกราคม พ.ศ. 2468	อัลแวน ที. ฟูลเลอร์	Not a candidate for reelection to 3rd term
50	อัลแวน ที. ฟูลเลอร์	รีพับลิกัน	8 มกราคม พ.ศ. 2468 – 3 มกราคม พ.ศ. 2472	แฟรงค์ จี. อัลเลน	Not a candidate for reelection to 3rd term
51	แฟรงค์ จี. อัลเลน	รีพับลิกัน	3 มกราคม พ.ศ. 2472 – 8 มกราคม พ.ศ. 2474	วิลเลียม เอส. ยังแมน	Lost re-election
52	โจเซฟ บี. อีลีย์	เดโมแครต	8 มกราคม พ.ศ. 2474 – 3 มกราคม พ.ศ. 2478	วิลเลียม เอส. ยังแมน (1929–1933)	ลาออก
				แกสปาร์ จี. แบคอน (1933–1935)
53	เจมส์ ไมเคิล เคอร์ลีย์	เดโมแครต	3 มกราคม พ.ศ. 2478 – 7 มกราคม พ.ศ. 2480	โจเซฟ แอล. เฮอร์ลีย์	ลาออกไป เลือกตั้งเป็นวุฒิสมาชิก
54	ชาร์ลีส์ เอฟ. เฮอร์ลีย์	เดโมแครต	7 มกราคม พ.ศ. 2480 – 5 มกราคม พ.ศ. 2482	ฟรานซิส อี. เคลลีย์	Lost renomination
55	เลเวเรตต์ แซลตอนสแตล	รีพับลิกัน	5 มกราคม พ.ศ. 2482 – 3 มกราคม พ.ศ. 2488	มอไรซ์ เจ. ทอบิน	ลาออกไป เลือกตั้งเป็นวุฒิสมาชิก
56	มอไรซ์ เจ. ทอบิน	เดโมแครต	3 มกราคม พ.ศ. 2488 – 2 มกราคม พ.ศ. 2490	โรเบิร์ต เอฟ. แบรดฟอร์ด	Lost re-election
57	โรเบิร์ต เอฟ. แบรดฟอร์ด	รีพับลิกัน	2 มกราคม พ.ศ. 2490 – 6 มกราคม พ.ศ. 2492	อาร์เทอร์ ดับเบิลยู. คูลิดจ์	Lost re-election
58	พอล เอ. เดเวอร์	เดโมแครต	6 มกราคม พ.ศ. 2492 – 8 มกราคม พ.ศ. 2496	Charles F. Sullivan	Lost re-election
59	คริสเตียน เอ. เฮอร์เตอร์	รีพับลิกัน	8 มกราคม พ.ศ. 2496 – 3 มกราคม พ.ศ. 2500	ซัมเนอร์ จี. วิทเทียร์	ลาออก, appointed U.S. Under Secretary of State.
60	ฟอสเตอร์ เฟอร์โคโล	เดโมแครต	3 มกราคม พ.ศ. 2500 – 5 มกราคม พ.ศ. 2504	โรเบิร์ต เอฟ. เมอร์ฟี (1957–1960)	ลาออกไป เลือกตั้งเป็นวุฒิสมาชิก
61	จอห์น เอ. วอล์ป	รีพับลิกัน	5 มกราคม พ.ศ. 2504 – 3 มกราคม พ.ศ. 2506	เอ็ดวาร์ด เอฟ. แมกลอร์กลิน จูเนียร์	Lost re-election
62	เอนดิคอตต์ เพียบอดี	เดโมแครต	3 มกราคม พ.ศ. 2506 – 7 มกราคม พ.ศ. 2508	ฟรานซิส เอ็กซ์. เบลลอตติ	Lost renomination
63	จอห์น เอ. วอล์ป	รีพับลิกัน	7 มกราคม พ.ศ. 2508 – 22 มกราคม พ.ศ. 2512	อีเลียต ริชาร์ดสัน (1965–1967)	ลาออกเพื่อไปรับตำแหน่ง รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคมนาคมสหรัฐอเมริกา
				ฟรานซิส ดับเบิลยู. ซาร์เจนต์ (1967–1969)
64	ฟรานซิส ดับเบิลยู. ซาร์เจนต์	รีพับลิกัน	22 มกราคม พ.ศ. 2512 – 2 มกราคม พ.ศ. 2518		Acted as governor for the remainder of Volpe's term, and was then elected governor
				โดนัลด์ อาร์. ดไวต์ (2514–2518)
65	ไมเคิล ดูคาคิส	เดโมแครต	2 มกราคม พ.ศ. 2518 – 4 มกราคม พ.ศ. 2522	ทอมัส พี. โอนีล ที่ 3	Lost renomination
66	เอ็ดวาร์ด เจ. คิง	เดโมแครต	4 มกราคม พ.ศ. 2522 – 6 มกราคม พ.ศ. 2526		Lost renomination
67	ไมเคิล ดูคาคิส	เดโมแครต	6 มกราคม พ.ศ. 2526 – 3 มกราคม พ.ศ. 2534	จอห์น เคอร์รี (1983–1985)	เกษียณอายุ
				Vacant (1985–1987)
				อีฟลิน เมอร์ฟี (1987–1991)
68	วิลเลียม เวลด์	รีพับลิกัน	3 มกราคม พ.ศ. 2534 – 29 กรกฎาคม พ.ศ. 2540	พอล เซลลุคซิ (1991–1999)	First elected in 1990 Re-elected in 1994 Resigned when nominated U.S. Ambassador to Mexico but was not confirmed by the US Senate to the office.
69	พอล เซลลุคซิ	รีพับลิกัน	29 กรกฎาคม พ.ศ. 2540 – 10 เมษายน พ.ศ. 2544		Acted as governor for the remainder of Weld's term, and was then elected governor Resigned to become U.S. Ambassador to Canada
				เจน สวิฟท์
A[3]	เจน สวิฟท์	รีพับลิกัน	10 เมษายน พ.ศ. 2544 – 2 มกราคม พ.ศ. 2546		เกษียณอายุ
70	มิตต์ รอมนีย์	รีพับลิกัน	2 มกราคม พ.ศ. 2546 – 4 มกราคม พ.ศ. 2550	เคอร์รี ฮีลเลย์	Elected in 2002 เกษียนอายุ
71	เดวาล แพทริค	เดโมแครต	4 มกราคม พ.ศ. 2550 – 4 มกราคม พ.ศ. 2558	ทิม เมอร์เลย์ (2007–2013)	Elected in 2006 Re-elected in 2010 Intends to retire after two terms.
				ว่าง
72	ชาร์ลี เบเคอร์	รีพับลิกัน	2 มกราคม พ.ศ. 2558 – ปัจจุบัน	คาริน โพลิโท	เลือกตั้งใน พ.ศ. 2557 เลือกตั้งใหม่ใน พ.ศ. 2561 เกษียณอายุเมื่อครบวาระ

อ้างอิง

1. "Which States Have Term Limits On Governor?". Term Limits.com. Washington, DC: U.S. Term Limits. สืบค้นเมื่อ December 3, 2020. Thirty-six states have some form of term limit on the office of governor. Fourteen states do not. They are: Connecticut, Idaho, Illinois, Iowa, Massachusetts, Minnesota, New Hampshire, New York, North Dakota, Texas, Utah, Vermont, Washington, and Wisconsin.
2. Michaels, Matthew (June 22, 2018). "Here's the salary of every governor in the United States". Business Insider.
3. Acting governors are not counted.
4. The council was headed by Thomas Dawes; this is the only time both gubernatorial offices were vacant.