ผลผลิตจากการสลายใน ฟิสิกส์นิวเคลียร์ ผลผลิตจากการสลาย (หรือที่รู้จักกันในชื่อ ผลผลิตลูก, ไอโซโทปลูก, หรือ นิวไคลด์ลูก) เป็นนิวไคลด์ส่วนที่เหลือจากกระบวนการการสลายให้กัมมันตรังสี การสลายกัมมันตรังสีมักจะดำเนินการผ่านลำดับขั้นตอนของห่วงโซ่การสลาย ยกตัวอย่างเช่น 238U สลายตัวไปเป็น 234Th ซึ่งจะสลายต่อไปเป็น 234mPa ที่จะสลายต่อไปเรื่อย ๆ จนถึง 206Pb (ซึ่งเสถียร) ตามสมการ
ในตัวอย่างนี้:
ผลผลิตเหล่านี้ยังอาจเรียกว่าเป็นผลผลิตลูกทั้งหมดของ 238U [1] ผลผลิตจากการสลายตัวมีความสำคัญในการทำความเข้าใจกับการสลายให้กัมมันตรังสีและการจัดการกับกากกัมมันตรังสี สำหรับองค์ประกอบอื่น ๆที่มีเลขอะตอมมากกว่าตะกั่ว, ห่วงโซ่การสลายมักจะสิ้นสุดลงด้วยไอโซโทปของแทลเลียมหรือตะกั่ว ในหลายกรณีสมาชิกของห่วงโซ่การสลายตัวเป็นนิวไคลด์ที่มีกัมมันตรังสีมากกว่านิวไคลด์ดั้งเดิมอย่างมาก ดังนั้นแม้ว่ายูเรเนียมจะไม่เป็นอันตรายจากกัมมันตรังสีเมื่อมันบริสุทธิ์ บางชิ้นของแร่ยูเรนิไนต์ที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติจะมีอันตรายมากเนื่องจากเนื้อแร่ของพวกมันเป็นเรเดียม ในทำนองเดียวกัน ผิวนอกของก๊าซทอเรียม ก็มีกัมมันตรังสีเล็กน้อยมากเมื่อมันยังใหม่อยู่ แต่มันจะกลายเป็นมีกัมมันตรังสีมากขึ้นหลังจากเก็บไว้เพียงไม่กี่เดือน แม้ว่ามันจะไม่สามารถคาดการณ์ได้ว่าอะตอมของสารกัมมันตรังสีใดจะสลายตัวในเวลาใด ผลผลิตจากการสลายตัวของสารกัมมันตรังสีจะสามารถคาดการณ์ได้อย่างชัดเจน ด้วยเหตุนี้ผลผลิตจากสลายตัวมีความสำคัญต่อนักวิทยาศาสตร์ในหลายสาขา พวกเขาจำเป็นต้องรู้ปริมาณหรือประเภทของผลิตภัณฑ์พ่อแม่ การศึกษาดังกล่าวจะถูกดำเนินการเพื่อวัดระดับของมลพิษ (ภายในและรอบ ๆ โรงงานนิวเคลียร์) และสำหรับเรื่องราวอื่น ๆ อ้างอิง
|
Portal di Ensiklopedia Dunia