|
ป้ายหยุดรถไฟถ้ำกระแซ
ป้ายหยุดรถไฟถ้ำกระแซ (อังกฤษ: Thamkrasae Railway Station) เดิมใช้ชื่อ"สะพานถ้ำกระแซ" อยู่ในเส้นทางรถไฟสายใต้ (ช่วงสถานีรถไฟชุมทางหนองปลาดุก - สถานีรถไฟน้ำตก) หรือทางรถไฟสายตะวันตก ป้ายหยุดรถไฟตั้งอยู่บริเวณสะพานถ้ำกระแซ ซึ่งเป็นสะพานไม้เลียบหน้าผาที่มีความยาวกว่า 450 เมตร เปิดใช้งานเพื่อเป็นสถานที่ท่องเที่ยว โดยปัจจุบันที่นี่เป็นจุดหนึ่ง ที่เป็นสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญในเส้นทางสายนี้ (ทางรถไฟสายมรณะ) ประวัติป้ายหยุดรถไฟถ้ำกระแซ เป็นป้ายหยุดรถไฟสร้างขึ้นมาหลังการเปิดเดินรถไฟช่วงที่ 2( สถานีรถไฟกาญจนบุรี - สถานีรถไฟวังโพ) ของการฟื้นฟูเส้นทางรถไฟสายน้ำตก(หนองปลาดุก-น้ำตก) ระหว่าง ระยะทาง 61 กิโลเมตร โดยเปิดใช้งานครั้งแรกเมื่อ 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2532 สำหรับการเปิดเป็นแหล่งท่องเที่ยว พร้อมกับป้ายหยุดรถวิทยาลัยเกษตร ป้ายหยุดรถบ้านโป่งเสี้ยว และป้ายหยุดรถเกาะมหามงคล จากป้ายสถานีรถไฟ เดิมป้ายหยุดรถไฟนี้ใช้ชื่อว่า"สะพานถ้ำกระแซ" โดยปัจจุบันเหลือแค่"ถ้ำกระแซ" จากหลักฐานของป้ายป้ายหยุดรถไฟถ้ำกระแซ(เดิม) ฝั่งกาญจนบุรี ทีภาษาอังกฤษเขียนว่า "Thamkrasae Bridge" ที่แปลว่าสะพานถ้ำกระแซ ตำแหน่งที่ตั้ง
ตารางเดินรถ*ข้อมูลเมื่อ 15 พฤษภาคม 2563[1] เนื่องจากป้ายหยุดรถทั้ง 2 ยังมีการใช้งานอยู่ ตารางเวลาเดินรถป้ายหยุดรถไฟถ้ำกระแซนี้อาจเกิดความสับสน จึงมีการอ้างอิงตามตำแหน่งของป้ายหยุดรถไฟถ้ำกระแซ(ใหม่) ฝั่งสถานีรถไฟน้ำตกเป็นหลัก เที่ยวไปมีจำนวน 5 ขบวน หยุดสถานี 4 ขบวน
เที่ยวกลับมีจำนวน 4 ขบวน หยุดสถานี 3 ขบวน
แหล่งท่องเที่ยวสะพานถ้ำกระแซเป็นสะพานทางรถไฟสร้างด้วยไม้ ถูกสร้างในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 โดนเชลยศึกฝ่ายสัมพันธมิตร ซึ่งบริเวณนี้เป็นจุดที่สร้างทางรถไฟยากที่สุด เนื่องจากเส้นทางโค้งเลียบเขาลัดเลาะหน้าผาสูงชัน ขนานไปกับลำน้ำแควน้อยที่ต้องใช้เวลาสร้างด้วยความรวดเร็ว เพราะต้องใช้เส้นทางขนยุทโธปกรณ์ เสบียง และกำลังพลทหาร ไปเสริมกำลังฝั่งประเมศพม่าให้เสร็จโดยไว จึงทำให้จุดนี้เชลยศึกเสียชีวิตมากที่สุดของการสร้างทางรถไฟสายนี้ ประมาณ 1,000 กว่าคน เป็นสะพานข้ามเหวลึกที่ยาวที่สุดของสายนี้ ตัวสะพานใช้ไม้ในการก่อสร้าง ปัจจุบันเป็นจุดท่องเที่ยวอันโด่งดังทั่วโลก ที่ชาวต่างชาติและคนไทยให้ความสำคัญเป็นอย่างมาก ที่รู้จักกันในนาม ''สะพานรถไฟมรณะ'' ถ้ำกระแซตั้งอยู่ติดกับเส้นทางรถไฟสายมรณะอันเป็นหนึ่งในประวัติศาสตร์สมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 และถ้ำนี้เป็นถ้ำที่เคยเป็นที่พักของเชลยศึกเมื่อครั้งสร้างเส้นทางรถไฟสายมรณะจากไทยไปพม่า ภายในถ้ำโปร่ง และมีพระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์ประดิษฐานอยู่ มองจากปากถ้ำมาที่บริเวณทางรถไฟจะเห็นทิวทัศน์ที่งดงามและมองเห็นแม่น้ำแควน้อยอยู่เบื้องล่าง อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
14°06′19″N 99°09′56″E / 14.1051498°N 99.1656717°E
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
