บ้านแถวในเมือง![]() ![]() ![]() บ้านแถวในเมือง[1] หรือ บ้านแถว[2] หรือ ทาวน์เฮาส์ (อังกฤษ: town house, townhouse บางครั้งมีการเรียกว่า town home, townhome ด้วยเหตุผลทางการตลาด) ตามที่ใช้ในอเมริกาเหนือ เอเชีย ออสเตรเลีย แอฟริกาใต้ และส่วนอื่น ๆ ในยุโรป หมายถึง บ้านแถวที่อยู่ในตัวเมือง มักมีห้องนั่งเล่นอยู่ชั้นล่าง คำว่า town house ถือกำเนิดขึ้นที่ลอนดอน สหราชอาณาจักร และเป็นที่แพร่หลายในเมืองใหญ่หลายเมืองเนื่องจากเป็นสิ่งปลูกสร้างที่สามารถใช้สอยพื้นที่ได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ ประวัติแต่เดิมในสหราชอาณาจักร บ้านในเมืองถือเป็นที่พักอาศัยสำหรับขุนนางหรือผู้มีฐานะมั่งคั่งซึ่งมักเป็นเจ้าของบ้านหรือคฤหาสน์ในชนบทอย่างน้อยหนึ่งหลัง ตั้งแต่ช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 18 เป็นต้นมา บุคคลเหล่านี้จะใช้ชีวิตส่วนใหญ่ในบ้านที่ชนบท และจะเข้ามาอยู่ในบ้านในเมืองเป็นครั้งคราวเมื่อมีเหตุการณ์ที่ต้องเข้าสังคม (นั่นก็คือฤดูการเต้นรำในสมัยนั้น) บ้านในเมืองของบุคคลเหล่านี้ส่วนใหญ่มีลักษณะเป็นบ้านแถว มีเพียงจำนวนน้อยมากที่จะเป็นบ้านเดี่ยว แม้แต่ชนชั้นสูงที่เป็นเจ้าของคฤหาสน์ชนบทเนื้อที่เป็นร้อย ๆ พัน ๆ เอเคอร์ ก็นิยมพักอาศัยในบ้านแถวในเมืองเช่นกัน ทวีปเอเชียในทวีปเอเชีย บ้านแถวในเมืองมักมีความหมายเดียวกับทางอเมริกาเหนือ แต่ในบางประเทศอาจมีการสร้างบ้านแถวเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มที่พักอาศัยขนาดใหญ่ มีความปลอดภัยค่อนข้างสูง พร้อมกับสิ่งอำนวยความสะดวกเหมือนโรงแรม เช่น สระว่ายน้ำ ห้องออกกำลังกาย สวน สนามเด็กเล่น ดูเพิ่มอ้างอิง
บรรณานุกรม
|
Portal di Ensiklopedia Dunia