|
บาจูเมอลายู
บาจูเมอลายู (มลายู: Baju Melayu, باجو ملايو) เป็นชุดพื้นเมืองมลายูที่มีต้นกำเนิดจากราชสำนักมะละกา และสวมใส่กันโดยผู้ชายในประเทศบรูไน, มาเลเซีย, สิงคโปร์, บางส่วนของอินโดนีเซีย (โดยเฉพาะเกาะสุมาตราและเกาะบอร์เนียว), ตอนใต้ของฟิลิปปินส์ และภาคใต้ของไทย[1][2] มีความหมายโดยตรงว่า "ชุดมลายู" และแบ่งออกเป็นสองส่วน ส่วนแรกคือ บาจู (เสื้อเชิ้ตแขนยาว) มีส่วนคอเสื้อที่มีชื่อว่า เจอกักมูซัง (แปลว่า สายจูงสุนัขจิ้งจอก) ส่วนที่สองคือกางเกงขายาวที่มีชื่อว่า เซอลัวร์[3] ทั้งสองส่วนทำมาจากผ้าชนิดเดียวกันซึ่งมักเป็นผ้าฝ้ายหรือผ้าโพลีเอสเตอร์ผสมฝ้าย ชื่อเดิมที ศัพท์ บาจูกูรง ใช้หมายถึงทั้งชุดผู้ชายและชุดผู้หญิง[4] อย่างไรก็ตาม ในมาเลเซียปัจจุบัน ชุดผู้ชายได้รับการเปลี่ยนชื่อเป็น บาจูเมอลายู เพราะได้รับเลือกให้เป็นชุดประจำชาติมาเลเซีย นิยามแบบเก่ายังคงมีใช้ในประเทศสิงคโปร์ อ้างอิง
|
||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
