นิ้วกลม
สราวุธ เฮ้งสวัสดิ์ ชื่อเล่น เอ๋ หรือเป็นที่รู้จักในนามปากกาว่า นิ้วกลม (เกิด 15 ตุลาคม พ.ศ. 2521) เป็นครีเอทีฟโฆษณา ผู้กำกับโฆษณา นักเขียน พิธีกรชาวไทย ชื่อนิ้วกลม เริ่มจากตอนที่เขียนเริ่มใช้อินเทอร์เน็ต ในเว็บบอร์ดคณะ ที่เขามักชอบเข้าไปตั้งกระทู้เห็นคนอื่นมีนามจอ (นามปากกาที่ใช้ในจอคอมพิวเตอร์) อย่าง “ตัวกลม” จึงเริ่มมองดูนิ้วตัวเอง แล้วตั้งนามจอว่า "นิ้วกลม" และจึงใช้นามปากกานี้มาอย่างต่อเนื่อง[1] ประวัตินิ้วกลมเป็นบุตรคนเล็กจากทั้งหมดสามคนของครอบครัว บิดามารดาเปิดร้านขายของชำ มีพี่สาวสองคน[2] เข้าศึกษาที่โรงเรียนเซนต์จอห์น จากนั้นศึกษาที่โรงเรียนบดินทรเดชา (สิงห์ สิงหเสนี) และศึกษาต่อระดับอุดมศึกษาที่คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ภาควิชาการออกแบบอุตสาหกรรม[3] ในช่วงเรียนปี 5 เขากับเพื่อนอีก 7 คน ใช้ชื่อว่า “dim” ทำหนังสือทำมือไปเสนอ กระทั่งได้เขียนคอลัมน์ E=iq2 และงานเขียนต่าง ๆ ที่เป็นลักษณะของสนามทดลองสมมติฐาน เช่น การเขียนกลับหลัง การเขียนด้วยตัวพยัญชนะและรูปแบบที่ไม่คุ้นชิน[4] หลังจากศึกษาจบเข้าฝึกงานที่ลีโอเบอร์เนตต์ บริษัททางด้านโฆษณา เข้าเรียนเพิ่มเติมการผลิตสื่อโฆษณาของสมาคมผู้กำกับศิลป์บางกอก (B.A.D. Bangkok Art Directors) ผลงานของเขาได้รับรางวัลชนะเลิศในหมู่นักเรียน B.A.D. โดยในการแข่งขันออกแบบโฆษณาสิ่งพิมพ์เพื่อรณรงค์ให้ประเทศไทยปลอดจากคอรัปชั่น โดยเขาประกวดโดยการส่งงานที่เป็นกุญแจรถบีเอ็มดับเบิลยูกับกระดาษพับที่มีข้อความว่า
จากนั้นเริ่มงานใหม่ที่ JWT มีผลงานสร้างสรรค์โฆษณาอย่างเช่น เบียร์เชียร์[5] ช็อกโกแลตคิดแคต แว่นท็อปเจริญ ฯลฯ เขายังทำของผลิตภัณฑ์เครื่องกีฬาอย่างอาดิดาส ที่ประเทศจีน ในช่วงการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกฤดูร้อน 2008 ที่ปักกิ่ง[6] ด้านผลงานคอลัมนิสต์ เขียนให้กับนิตยสารอะเดย์ และหลังจากนั้นเริ่มมีตีพิมพ์รวมเล่ม โดยเฉพาะสารคดีท่องเที่ยวอย่าง โตเกียวไม่มีขา (2547) กัมพูชาพริบตาเดียว (2548) เนปาลประมาณสะดือ (2549) สมองไหวในฮ่องกง (2550) และ นั่งรถไฟไปตู้เย็น (2551) และยังมีเขียนนวนิยายเรื่อง นวนิยายมีมือ (2550) และรวมบทความชื่อ อิฐ (2548) ณ (2550) เพลงรักประกอบชีวิต (2551) และ หิมาลัยไม่มีจริง (2560)[7] เขายังได้เขียนเพลงร่วมกับ แสตมป์ อภิวัชร์ เอื้อถาวรสุข ในเพลง “ทฤษฎีสีชมพู”[8] นอกจากนั้นเป็นพิธีกรรายการโทรทัศน์ทางช่องไทยพีบีเอส ได้แก่รายการพื้นที่ชีวิต, รายการเป็นอยู่คือ, รายการวัฒนธรรมชุบแป้งทอด และรายการ Status Story[9] นิ้วกลมยังมีสำนักพิมพ์ของตัวเอง ใช้ชื่อว่า KOOB ที่มาจากคำว่า BOOK ย้อนกลับหลัง[10] รูปแบบการเขียนวิธีการเขียนของนิ้วกลม ให้ความสำคัญกับรูปแบบ รวมถึงกลวิธีในการนำเสนอ ข้อคิด และแรงบันดาลใจ[11] งานเขียนหลายเรื่องของนิ้วกลมเป็นหนังสือการเดินทาง เช่น โตเกียวไม่มีขา, กัมพูชาพริบตาเดียว, เนปาลประมาณ สะดือ, สมองไหวในฮ่องกง และ นั่งรถไฟไปตู้เย็น เป็นต้น เป็นงานเขียนความเรียงให้ชวนคิด และการตั้งชื่อหนังสือที่แหวกแนว ที่เขาเขียนขึ้นจากประสบการณ์จริงของการเดินทาง[12] ยังมีหนังสือที่เขียนจากประสบการณ์วิ่งมาราธอนครั้งแรก คือเรื่อง Homo Finishers – สายพันธุ์เข้าเส้นชัย[13] ผู้มีอิทธิพลในงานเขียนของนิ้วกลม ได้แก่ มิชาเอล เอนเด, วินทร์ เลียววาริณ, เสกสรรค์ ประเสริฐกุล, ประภาส ชลศรานนท์, ปราบดา หยุ่น[11] รวมถึงงานเขียนของพุทธทาสภิกขุ[14] ชีวิตส่วนตัวนิ้วกลมชื่นชอบการอ่านหนังสือ โดยหนังสือเล่มแรกที่เป็นจุดเปลี่ยนของเขาคือ จินตนาการไม่รู้จบ (The Never Ending Story) นวนิยายแปลแฟนตาซีจากประเทศเยอรมนีที่เพื่อนแนะนำให้อ่าน และเขาอ่านหนังสือที่ส่วนใหญ่เป็นผลงานของวินทร์ เลียววาริน[15] นิ้วกลม สมรสกับชิงชิง กฤชเทียมเมฆ (สาธิดา กฤชเทียมเมฆ) นักวาดภาพประกอบ เมื่อวันที่ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2558[16] ผลงานผลงานเขียน
รายการโทรทัศน์
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น |
Portal di Ensiklopedia Dunia