ทาชเคนต์

ทาชเคนต์
เมืองหลวง
ตามเข็มจากด้านบน: นครทาชเคนต์, โรงแรมฮิลตันทาชเคนต์, ฮูมอไอซ์โดม, พิพิธภัณฑ์อามีร์ตีมูร์, รัฐสภาทาชเคนต์, อาสนวิหารแม่พระอัสสัมชัญนิรมล, ทาชเคนต์ยามค่ำคืน
ธง ตรา
สมญา:  ตอช ("หิน")
คำขวัญ:  Kuch Adolatdadir! ("ความแข็งแกร่งอยู่ในความยุติธรรม!")
ทาชเคนต์ แสดงแผนที่อุซเบกิสถาน ทาชเคนต์ แสดงแผนที่เอเชียตะวันตกและเอเชียกลาง ทาชเคนต์ แสดงแผนที่ทวีปเอเชีย
พิกัด: 41°18′N 69°16′E
ประเทศ	อุซเบกิสถาน
ตั้งรกราก	500–300 ปีก่อน ค.ศ.
การปกครอง
• ประเภท	เทศบาลนคร
• นายกเทศมนตรี	Jahongir Ortiqhojaev
พื้นที่
• ทั้งหมด	334.8 ตร.กม. (129.3 ตร.ไมล์)
ความสูง	455 เมตร (1,493 ฟุต)
ประชากร  (1 มกราคม 2020)
• ทั้งหมด	2,571,668[1] คน
เขตเวลา	UTC+5
รหัสพื้นที่	71
เอชดีไอ (2017)	0.793[2] สูง
เว็บไซต์	tashkent.uz

ทาชเคนต์ (อังกฤษ: Tashkent, ออกเสียง: /tæʃˈkɛnt, tɑːʃ-/) หรือ ตอชเกนต์ (อุซเบก: Toshkent/Тошкент/تاشکند, ออกเสียง: [tɒʃˈkent]) หรือชื่อเก่า ชอช (เปอร์เซีย: چاچ) เป็นเมืองหลวงและเมืองใหญ่สุดของประเทศอุซเบกิสถาน รวมถึงเป็นเมืองที่มีประชากรมากที่สุดในภูมิภาคเอเชียกลาง โดยมีประชากร 2,485,900 คนในปี 2018[3] เมืองตั้งอยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศ ใกล้พรมแดนกับประเทศคาซัคสถาน

ในอดีต ทาชเคนต์ในยุคก่อนอิทธิพลอิสลามในกลางคริสต์ศตวรรษที่ 8 เป็นเมืองที่ได้รับอิทธิพลจากวัฒนธรรมซอกเดียและเติร์ก หลังจากที่เมืองถูกเจงกีส ข่าน ทำลายในปี 1219 ทาชเคนต์เกิดขึ้นใหม่ภายใต้ความมั่งคั่งจากเส้นทางสายไหม ระหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 18–19 เมืองตั้งขึ้นเป็นนครรัฐเอกราช ก่อนจะถูกอาณาจักรข่านโกกอนพิชิต ในปี 1865 ทาชเคนต์ถูกรวมเข้าในจักรวรรดิรัสเซียและกลายเป็นเมืองหลวงของเตอร์กิสถานของรัสเซีย ในสมัยสหภาพโซเวียต ทาชเคนต์เติบโตอย่างมากและประสบกับการเปลี่ยนแปลงทางประชากรจากการเนรเทศผู้คนมาอยู่ที่นี่ ส่วนใหญ่ของนครถูกทำลายจากเหตุแผ่นดินไหวเมื่อปี 1966 ก่อนจะได้รับการสร้างขึ้นใหม่ในฐานะนครโซเวียตตัวแบบ และเป็นเมืองใหญ่ที่สุดเป็นอันดับสี่ของสหภาพโซเวียตในเวลานั้น เป็นรองเพียงมอสโก, เลนินกราด และเคียฟ[4]

ทาชเคนต์คงสถานะเป็นเมืองหลวงของประเทศอุซเบกิสถานหลังได้รับเอกราชเรื่อยมา ประชากรส่วนใหญ่ในปัจจุบันเป็นชาวอุซเบก และในปี 2009 เมืองเฉลิมฉลอง 2,200 ปีแห่งประวัติศาสตร์ลายลักษณ์อักษร[5]

อ้างอิง

1. stat.uz. "Численность постоянного населения по возрастным группам (in Russian)". สืบค้นเมื่อ September 29, 2020.
2. "Sub-national HDI – Area Database – Global Data Lab". hdi.globaldatalab.org (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 13 September 2018.
3. "Residents of Tashkent city exceeds 2.48m people". Uzdaily.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 October 2018. สืบค้นเมื่อ 13 October 2018.
4. Praying Through the 100 Gateway Cities of the 10/40 Window ISBN 978-0-927-54580-8 p. 89
5. "Юбилей Ташкента. Такое бывает только раз в 2200 лет". Фергана – международное агентство новостей. สืบค้นเมื่อ 10 December 2017.