พลเอก จิตติ นาวีเสถียร (19 มีนาคม พ.ศ. 2456 – 3 กันยายน พ.ศ. 2525) เป็นนายทหารและนักการเมืองชาวไทย เคยดำรงตำแหน่งผู้ช่วยผู้บัญชาการทหารสูงสุด, รัฐมนตรีช่วยว่าการหลายกระทรวง และราชองครักษ์เวร
ประวัติ
ชีวิตส่วนตัว
พลเอก จิตติ นาวีเสถียร[1] เกิดวันที่ 19 มีนาคม พ.ศ. 2455 (นับแบบปัจจุบันคือปี พ.ศ. 2456) เป็นบุตรของเสวกโท พระยานาวีวราสา (ยืน นาวีเสถียร) และคุณหญิงแดง นาวีวราสา
จิตติ นาวีเสถียร สมรสกับคุณหญิงจันทร์เพ็ญ นาวีเสถียร (สกุลเดิม คือ วงศ์ลือเกียรติ) และบุตรทั้งหมด 4 คน คือ
- พลเอก จิระ นาวีเสถียร
- จวนจันทร์ ศิริถาพร
- พลเอก พัฒนชัย นาวีเสถียร
- พลตรี วีระพัฒน์ นาวีเสถียร
การศึกษา
พลเอก จิตติเป็นนักเรียนนายร้อย เลขประจำตัว 3923 เมื่อปี พ.ศ. 2472 และศึกษาวิชาทหาร ดังนี้[1]
ในปี พ.ศ. 2513 พลเอก จิตติ ได้รับพระราชทานปริญญาบัตรดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ สาขากสิกรรมสัตวบาล จากมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
การทำงาน
ราชการทหาร
- 12 พฤษภาคม พ.ศ. 2491 – เสนาธิการ กองพลที่ 1
- 1 ธันวาคม พ.ศ. 2494 – เสนาธิการ กองทัพภาคที่ 1
- 6 ธันวาคม พ.ศ. 2497 – เจ้ากรมส่งกำลังบำรุงทหารบก
- 1 มกราคม พ.ศ. 2503 – เสนาธิการทหารบก
- 11 ตุลาคม พ.ศ. 2506 – รองผู้บัญชาการทหารบก
- 11 ธันวาคม พ.ศ. 2506 – ผู้ช่วยผู้บัญชาการทหารสูงสุด
ราชการพิเศษ
ถึงแก่อนิจกรรม
พลเอก จิตติ นาวีเสถียร ถึงแก่อนิจกรรมดวยโรคตับวายเฉียบพลัน ณ โรงพยาบาลพระมงกุฎเกล้า เมื่อวันที่ 3 กันยายน พ.ศ. 2525 เวลา 21:00 น. สิริอายุ 69 ปี 171 วัน มีพิธีพระราชทานเพลิงศพที่เมรุหลวงหน้าพลับพลาอิสริยาภรณ์ วัดเทพศิรินทราวาสราชวรวิหาร[1]
เครื่องราชอิสริยาภรณ์
พลเอก จิตติ นาวีเสถียร ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ทั้งไทยและต่างประเทศ ดังนี้[1]
เครื่องราชอิสริยาภรณ์ไทย
เครื่องราชอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ
อ้างอิง
- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 (2525). อนุสรณ์งานพระราชทานเพลิงศพ พลเอก จิตติ นาวีเสถียร ม.ป.ช., ม.ว.ม., ท.จ.ว. 19 ธันวาคม 2525. ธนาคารทหารไทย จำกัด.
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๗๘ ตอนที่ ๑๐๔ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๑๘, ๑๕ ธันวาคม ๒๕๐๔
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๗๗ ตอนที่ ๑๐๒ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๒๒, ๑๔ ธันวาคม ๒๕๐๓
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๘๐ ตอนที่ ๔๕ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๑๑, ๑๓ พฤษภาคม ๒๕๐๖
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ รามาธิบดี, เล่ม ๘๒ ตอนที่ ๔๑ ง หน้า ๑๔๔๕, ๑๘ พฤษภาคม ๒๕๐๘
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญชัยสมรภูมิ, เล่ม ๕๘ ตอนที่ ๐ ง หน้า ๙๒๐, ๒ พฤษภาคม ๒๔๘๔
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญชัยสมรภูมิ, เล่ม ๗๙ ตอนที่ ๘๓ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๑, ๘ กันยายน ๒๕๐๕
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, บัญชีรายนามผู้ได้รับพระราชทานเหรียญพิทักษ์รัฐธรรมนูญ, เล่ม ๕๑ ตอนที่ ๐ ง หน้า ๒๒๔๕, ๗ ตุลาคม ๒๔๗๗
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญราชการชายแดน, เล่ม ๗๘ ตอนที่ ๓๙ ง หน้า ๑๒๓๒, ๔ กรกฎาคม ๒๕๐๔
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญจักรมาลาและเหรียญจักรพรรดิมาลา, เล่ม ๖๒ ตอนที่ ๕๕ ง หน้า ๑๔๗๔, ๒ ตุลาคม ๒๔๘๘
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญรัตนาภรณ์รัชกาลที่ ๘, เล่ม ๖๗ ตอนที่ ๓๙ ง หน้า ๓๐๔๐, ๑๘ กรกฎาคม ๒๔๙๓
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญรัตนาภรณ์, เล่ม ๗๙ ตอนที่ ๕๘ ง หน้า ๑๔๗๓, ๒๖ มิถุนายน ๒๕๐๕
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักคณะรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานพระบรมราชานุญาตประดับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ, เล่ม ๗๓ ตอนที่ ๔๒ ง หน้า ๑๕๑๖, ๒๒ พฤษภาคม ๒๔๙๙
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานพระบรมราชานุญาตประดับเครื่องอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ, เล่ม ๗๖ ตอนที่ ๙๕ ง หน้า ๒๒๕๒, ๒๓ ตุลาคม ๒๕๐๕
- ↑ AGO 1962-55 — HQDA GENERAL ORDER: AWARDS
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานพระบรมราชานุญาตประดับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ, เล่ม ๗๙ ตอนที่ ๙๕ ง หน้า ๒๒๓๔, ๒๓ ตุลาคม ๒๕๐๕
- ↑ AGO 1964-07 — HQDA GENERAL ORDER: AWARDS