กาเบรียล อิลอร์เด หรือ แฟลช อิลอร์เด นักมวยสากลชาวฟิลิปปินส์
ประวัติ
กาเบรียล อิลอร์เด มีฉายาว่า แฟลช อิลอร์เด "แฟลช" (สายฟ้า) เริ่มชกมวยเมื่อประมาณ พ.ศ. 2493 โดยมีโลเป ซาเรียล เป็นผู้จัดการ ได้ครองแชมป์ฟิลิปปินส์รุ่นแบนตัมเวทเป็นครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. 2495 และได้ครองแชมป์ OPBF รุ่นแบนตัมเวทในปีเดียวกันโดยชนะคะแนน ฮิโรชิ ฮิโรงูจิ ที่โตเกียว ต่อมาใน พ.ศ. 2496 อิลอร์เดก้าวขึ้นไปชิงแชมป์ OPBF รุ่นเฟเธอร์เวทถึง 2 ครั้งแต่ไม่สำเร็จ จึงขยับขึ้นไปชกรุ่นไลท์เวท
อิลอร์เดสามารถคว้าแชมป์ฟิลิปินส์รุ่นไลท์เวทมาครองได้ใน ปี พ.ศ. 2497 ต่อมาในปี พ.ศ. 2499 อิลอร์เดขึ้นชิงแชมป์โลกรุ่นเฟเธอร์เวทกับ แซนดี แซกเลอร์ แชมป์โลกชาวสหรัฐที่เขาเคยชกชนะในแบบนอกรอบมาแล้ว แต่เมื่อชิงแชมป์จริงๆอิลอร์เดกลับเป็นฝ่ายแพ้ทีเคโอในยกที่ 13 จากนั้นกลับมาครองแชมป์ OPBF รุ่นไลท์เวทได้ใน พ.ศ. 2500 แต่พอป้องกันตำแหน่งครั้งแรกก็เสียแชมป์ให้ออมทรัพย์ แหลมฟ้าผ่า
อิลอร์เดพบกับความสำเร็จในการชกมวยอีกครั้งเมื่อชิงแชมป์ OPBF รุ่นไลท์เวทคืนมาได้ใน พ.ศ. 2501 และได้ครองแชมป์ภาคตะวันออกไกลและแชมป์โลกรุ่นซูเปอร์เฟเธอร์เวทเมื่อ พ.ศ. 2503 และป้องกันตำแหน่งไว้ได้ถึง 10 ครั้ง โดยระหว่างที่เป็นแชมป์โลกเขายังครองและขึ้นชกป้องกันแชมป์ภาคตะวันออกโดยไม่ได้สละตำแหน่ง จน พ.ศ. 2505 จึงเสียแชมป์ OPBF ให้ เทรูโอะ โคซากะ แต่ก็ชิงแชมป์กลับคืนมาได้ อิลอร์เดเริ่มพบกับความตกต่ำใน พ.ศ. 2509 เมื่อเสียแชมป์ OPBF ให้กับ โยชิอากิ นูมาตะ และเสียแชมป์โลกให้นูมาตะไปอีกเมื่อ พ.ศ. 2510 อิลอร์เดหยุดชกไป 1 ปี กลับมาชกอีกใน พ.ศ. 2512 แต่ชกแพ้ทั้งสองครั้ง ทำให้อิลอร์เดตัดสินใจแขวนนวมไปในปี พ.ศ. 2514
อิลอร์เดนับได้ว่าเป็นนักมวยที่เป็นตำนานของฟิลิปปินส์ เช่นเดียวกับ ปานโช วิลลา และ แมนนี ปาเกียว เขาได้รับการยกย่องให้เป็นนักมวยเกียรติยศของสภามวยโลก และการชกระหว่างอิลอร์เดกับการ์โลส โอร์ติซเมื่อ พ.ศ. 2507 ได้รับการยกย่องให้เป็นการชกแห่งปี พ.ศ. 2507 ของสภามวยโลกด้วย
ชีวิตส่วนตัว
ด้านชีวิตส่วนตัว อิลอร์เดไม่เพียงแต่มี โลเป ซาเรียล เป็นผู้จัดการและโปรโมเตอร์เท่านั้น หากแต่ยังมีศักดิ์เป็นพ่อบุญธรรมและเป็นพ่อตาอีกด้วย ทั้งนี้ อิลอร์เดสมรสกับ ลอรา บุตรสาวของซาเรียล[1] ทั้งคู่มีบุตรชายด้วยกันทั้งหมด 2 คน ซึ่งในปัจจุบัน บุตรชายคนที่ 2 คือ จอห์นนี อิลอร์เด เป็นผู้จัดการค่ายมวย "อิลอร์เดยิม" และ "อิลอร์เดโปรโมชั่น" ซึ่งเป็นค่ายมวยและบริษัทธุรกิจมวยที่มีชื่อเสียงของฟิลิปปินส์ มีนักมวยชื่อดังในสังกัด อาทิ รอนนี่ มากราโม เป็นต้น
เสียชีวิตเมื่อวันที่ 2 มกราคม พ.ศ. 2528 จากโรคมะเร็งปอด
เกียรติประวัติ
- แชมป์ OPBF รุ่นแบนตัมเวท
- แชมป์ประเทศฟิลิปปินส์รุ่นไลท์เวท (2500 – 2501)
- แชมป์ OPBF รุ่นไลท์เวท (2500)
- แชมป์ประเทศฟิลิปปินส์รุ่นจูเนียร์ไลท์เวท (2500)
- ชิง , 23 ตุลาคม 2500 ชนะคะแนน เลียว อลอนโซ่ (
ฟิลิปปินส์) ที่ รีซัลเมมโมเรียลสปอร์ตคอมเพล็กซ์ มะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์
- แชมป์ OPBF รุ่นไลท์เวท สมัยที่ 2 (2501 – 2505)
- ชิง , 3 กุมภาพันธ์ 2501 ชนะคะแนน ฮิโรชิ โอกาวะ (
ญี่ปุ่น) ที่ โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
- ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 1 , 3 พฤษภาคม 2501 ชนะคะแนน ฮาเบยานา คิด (
ฟิลิปปินส์) ที่ รีซัลเมมโมเรียลสปอร์ตคอมเพล็กซ์ มะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์ (และเป็นการป้องกันแชมป์ประเทศฟิลิปปินส์รุ่นไลท์เวทครั้งแรกของอีลอร์เด)
- ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 2 , 2 กันยายน 2501 ชนะคะแนน ฮิซาโอะ โกบายาชิ (
ญี่ปุ่น) ที่ โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
- ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 3 , 15 พฤศจิกายน 2501 ชนะอาร์ทีดี เคจิ อิชิคาวะ (
ญี่ปุ่น) ยก 6 ที่ รีซัลเมมโมเรียลสปอร์ตคอมเพล็กซ์ มะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์
- ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 4 , 6 กุมภาพันธ์ 2502 ชนะคะแนน ทาเกโอะ ซูกิโมริ (
ญี่ปุ่น) ที่ หอประชุมมหาวิทยาลัยนิฮง โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
- ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 5 , 7 ตุลาคม 2502 ชนะคะแนน ฮิซาโอะ โกบายาชิ (
ญี่ปุ่น) ที่ โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
- ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 6 , 17 ตุลาคม 2503 ชนะคะแนน ซาคูจิ ชิโนซาวะ (
ญี่ปุ่น) ที่ รีซัลเมโมเรียลสเตเดียม มะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์
- ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 7 , 2 กันยายน 2504 ชนะคะแนน เทรูโอะ โคซากะ (
ญี่ปุ่น) ที่ รีซัลเมมโมเรียลคอลิเซียม มะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์
- ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 8 , 10 มีนาคม 2505 ชนะน็อก สมเกียรติ เกียรติเมืองยม (
ไทย) ยก 2 ที่ รีซัลเมมโมเรียลสปอร์ตคอมเพล็กซ์ มะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์
- เสียแชมป์ , 30 เมษายน 2505 แพ้คะแนน เทรูโอะ โคซากะ (
ญี่ปุ่น) ที่ โครากูเอ็งยิม โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
- แชมป์ OPBF รุ่นไลท์เวท (2505 – 2509)
- แชมป์โลกรุ่นจูเนียร์ไลท์เวท (2503 – 2510 ; เป็นแชมป์ของ Lineal เพียงสถาบันเดียว 2503 – 2505 และเป็นแชมป์ของ WBA WBC The ring และ Lineal 2505 – 2510)
- ชิง , 16 มีนาคม 2503 ชนะน็อก แฮโรลด์ โกเมส (
สหรัฐ) ยก 7 ที่ สมาร์ท อาราเนตา คอลิเซียม เกซอนซิตี ประเทศฟิลิปปินส์
- ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 1 , 17 สิงหาคม 2503 ชนะน็อก แฮโรลด์ โกเมส (
สหรัฐ) ยก 1 ที่ คาวพาเลซ แดลีซิตี รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐ
- ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 2 , 19 มีนาคม 2504 ชนะคะแนน โจเอย์ โลเปส (
สหรัฐ) ที่ สนามเบสบอลรีซัลเมโมเรียล มะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์
- ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 3 , 16 ธันวาคม 2504 ชนะทีเคโอ เซอร์จีโอ กาปรารี (
อิตาลี) ยก 1 ที่ รีซัลเมมโมเรียลสปอร์ตคอมเพล็กซ์ มะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์
- ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 4 , 23 มิถุนายน 2505 ชนะคะแนน ออเบิร์น โคเพแลนด์ (
สหรัฐ) ที่ รีซัลเมมโมเรียลสปอร์ตคอมเพล็กซ์ มะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์
- ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 5 , 16 กุมภาพันธ์ 2506 ชนะคะแนน จอห์นนี บิซซาโร (
สหรัฐ) ที่ มะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์
- ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 6 , 16 พฤศจิกายน 2506 ชนะดีคิว เลิฟ อาโลเตย์ (
กานา) ยก 11 ที่ สมาร์ท อาราเนตา คอลิเซียม เกซอนซิตี ประเทศฟิลิปปินส์
- ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 7 , 27 กรกฎาคม 2507 ชนะทีเคโอ เทรูโอะ โคซากะ (
ญี่ปุ่น) ยก 12 ที่ สนามกีฬาแห่งชาติคูรามาเอะ โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
- ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 8 , 5 มิถุนายน 2508 ชนะน็อค เทรูโอะ โคซากะ (
ญี่ปุ่น) ยก 15 ที่ สมาร์ท อาราเนตา คอลิเซียม เกซอนซิตี ประเทศฟิลิปปินส์
- ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 9 , 4 ธันวาคม 2508 ชนะคะแนน ซู คังอิล (
เกาหลีใต้) ที่ สมาร์ท อาราเนตา คอลิเซียม เกซอนซิตี ประเทศฟิลิปปินส์
- ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 10 , 22 ตุลาคม 2509 ชนะคะแนน บิเซนเต มิลัน เดราโด (
อาร์เจนตินา) ที่ สมาร์ท อาราเนตา คอลิเซียม เกซอนซิตี ประเทศฟิลิปปินส์
- เสียแชมป์ , 15 มิถุนายน 2510 แพ้คะแนน โยชิอากิ นูมาตะ (
ญี่ปุ่น) ที่ สนามกีฬาแห่งชาติคูรามาเอะ โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
- เคยชิงแชมป์ต่อไปนี้แต่ไม่สำเร็จ
- ได้รับการยกย่องให้เป็นแชมป์โลกตลอดกาลในรุ่นซูเปอร์เฟเธอร์เวท ของสมาคมมวยโลก (WBA)[2]
อ้างอิง