การทัพของฝรั่งเศสในอียิปต์และซีเรีย

การทัพในอียิปต์
ส่วนหนึ่งของ การทัพเมดิเตอร์เรเนียน ค.ศ. 1798
ยุทธการแห่งพีรามิด
วันที่ 1 กรกฎาคม ค.ศ. 1798 – 2 กันยายน ค.ศ. 1801 (3 ปี 2 เดือน 1 วัน) สถานที่ อียิปต์, ลิแวนต์ ผล ชัยชนะตกเป็นของออตโตมัน-บริติซ ฝรั่งเศสได้นำทัพเข้าอียิปต์และถือเป็นการสิ้นสุดกฎเมมเล็ค ฝรั่งเศสไม่สามารถนำทัพเข้าสู่ซีเรียได้ การจัดตั้งคณะบริหารของฝรั่งเศสได้เกิดขึ้นในอียิปต์
คู่สงคราม
จักรวรรดิออตโตมัน เมมเล็ค เบลิชแห่งตูลิช ลีเจนซี่แห่งแอลเจียล์  บริเตนใหญ่	สาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ 1
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ
ซาริมที่ 3 คอร์ ยูซิป ซิยุนดิ พาชาร์ มุสตาชัค พาชาร์ เจซาร์ พาชาร์ มูราท เบย์ อูบลิม เบย์ วิเลียม ซิดนีย์ สมิทร์ ราฟล์ เอบอร์คลอมบี (DOW) โฮราชิโอ เนลสัน	นโปเลียน โบนาปาร์ต ฌ๋อง บ็อบติเต คิแบร์ † โทมัส-อเล็กซานดรี ดูมัส จีฌ็อง- ฟรานชัว เมนัว  ฌ็อง ลาน
กำลัง
จักรวรรดิออตโตมัน: 220,000 คน กองทัพอียิปต์: 80,001 คน กองทัพโรดเด็ส: 20,000 คน กองทัพซีเรีย: 20,000 คน กองทัพแห่งตะวันออก: 30,000 คน กองจู่โจมที่สองแห่งอียิปต์: 60,000 คน บริเตนใหญ่: 30,000 คน	ชาย 40,000+ คน
ความสูญเสีย
เสียชีวิตหรือไม่ก็บาดเจ็บ 50,000 คน[1] เชลย 15,000 คน[1]	เสียชีวิตและบาดเจ็บ 15,000 คน[1] เชลย 8,500 คน[1]

การทัพของฝรั่งเศสในอียิปต์และซีเรีย (อังกฤษ: French campaign in Egypt and Syria; ค.ศ. 1798–1801) เป็นการทัพของนโปเลียน โบนาปาร์ตในพื้นที่ดินแดนออตโตมันซึ่งประกอบไปด้วยอียิปต์และซีเรีย เพื่อปกป้องผลประโยชน์ทางการค้าของฝรั่งเศสและจัดตั้งองค์กรทางวิทยาศาสตร์ในภูมิภาค การทัพนี้ยังเป็นอีกหนึ่งของจุดประสงค์หลักของการเกิดการทัพเมดิเตอร์เรเนียน ค.ศ. 1798 ซึ่งเป็นการยุทธวิธีทางการทัพเรือรวมถึงการยึดเกาะมอลตาและเกาะครีตของกรีก ต่อมาถึงท่าเรืออเล็กซานเดรีย การทัพจบลงด้วยความพ่ายแพ้ของนโปเลียนซึ่งนำไปสู่การถอนทหารฝรั่งเศสออกจากภูมิภาค

ในด้านวิทยาศาสตร์ การสำรวจนำไปสู่การค้นพบศิลาโรเซตตา ทำให้เกิดสาขาอียิปต์วิทยา แม้จะได้รับชัยชนะและการเดินทางสู่ซีเรียที่ประสบความสำเร็จในขั้นต้น แต่ในที่สุดนโปเลียนและกองทัพของเขาก็พ่ายแพ้และถูกบังคับให้ถอนกำลัง โดยเฉพาะหลังจากกองเรือฝรั่งเศสประสบกับความพ่ายแพ้ในยุทธการที่แม่น้ำไนล์

อ้างอิง

1. Warfare and Armed Conflicts: A Statistical Encyclopedia of Casualty and Other Figures, 1492-2015. p. 106.

บรรณานุกรม

• Napoleon Was Here! An interactive journey following Napoleon's expedition to Egypt, The National Library of Israel
• Burleigh, Nina. Mirage. Harper, New York, 2007. ISBN 978-0-06-059767-2
• Cherfils, Christian (1914). Bonaparte et l'Islam d'après les documents français & arabes. Pedone. OCLC 253080866.
• Cole, Juan (2007). Napoleon's Egypt: Invading the Middle East. Palgrave Macmillan. ISBN 1-4039-6431-9.
• Herold, J. Christopher. Bonaparte in Egypt. Hamish Hamilton, London, 1962.
• Jourquin, Jacques, Journal du capitaine François dit 'le dromadaire d'Égypte', 2 vol., introduction critique et annexes par Jacques Jourquin, éditions Tallandier (couronné par l'Académie française), 1984, new edition, 2003.
• Mackesy, Piers. British Victory in Egypt, 1801: The End of Napoleon's Conquest. Routledge, 2013. ISBN 9781134953578
• Miot, Jacques. Narrative of the French expedition in Egypt, and the operations in Syria. Translated from the French. (1816)
  • Miot, Jacques-François. Mémoires pour servir à l’histoire des expéditions en Égypte et en Syrie. Deuxième édition. (1814).
    • "Review of Mémoires pour servir à l'Histoire des Expéditions en Égypte et en Syrie by J. Miot". The Quarterly Review. 13: 1–55. April 1815.
• Rickard, J French Invasion of Egypt, 1798-1801, (2006)
• Strathern, Paul. Napoleon in Egypt: The Greatest Glory. Jonathan Cape, Random House, London, 2007. ISBN 978-0-224-07681-4
• Melanie Ulz: Auf dem Schlachtfeld des Empire. Männlichkeitskonzepte in der Bildproduktion zu Napoleons Ägyptenfeldzug (Marburg: Jonas Verlag 2008), ISBN 978-3-89445-396-1.
• Napoleonic Egypt Digital Collection; Rare Books and Special Collections Library; the American University in Cairo