|
ශ්‍රී ලංකාවේ අධිකරණ පද්ධතිය
ශ්රේෂ්ඨාධිකරණයශ්රි ලංකාව තුළ ක්‍රියාත්මක වන උත්තරීතර සහ අවසානාත්මක අධිකරණය ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය වේ.එහි ප්‍රධානියා අගවිනිසුරුය.අගවිනිසුරු ඇතුළු අනෙකුත් විනිසුරු මඩුල්ල නිර්දේශ කිරීම සහ පත් කිරීම ජනාධිපතිවරයා විසින් සිදු කරනු ලැබේ.18 වන සංශෝධනයට පෙර අගවිනිසුරු සහ ශේෂ්ඨාධිකරණයේ අනෙකුත් විනිශ්චයකාරවරු පත් කිරීමට ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යාවස්ථා සභාවේ අනුමැතිය අවශය විය. නමුත් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවට කරන ලද 18 වන සංශෝධනයෙන් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සභාව අහෝසි කර පාර්ලිමේන්තු සභාව පත් කරන ලදි. එනිසා වර්තමානයේ අග්‍රවිනිෂ්චයකාරවරයා සහ ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ අනෙකුත් විනිශ්චයකාරවරු පත් කිරීම ජනපති විසින් සිදු කිරීමේ දී පාර්ලිමේන්තු සභාවේ නිරීක්ෂණ සලකා බැලීම පමණක් සිදු කරනු ලබයි. . බලතල
අභියාචනාධිකරණයශ්රි ලංකාව තුළ ක්‍රියාත්මක වන දෙවන ජ්‍යෙෂ්ඨතම උසාවියයි. මෙහි ප්‍රධානියා අභියාචනාධිකරණ සභාපතිය.උපරිම 11සහ අවම 06වශයෙන් විනිසුරු මඩුල්ල සමන්විත වේ. බලතල
පළාත් බද මහාධිකරණය1988 වසරේ ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවට ගෙන එන ලද 13 වන සංශෝධනය මගින් මෙය පිහිටුවන ලදි. අධිකරන බලය විමධ්‍යගත කිරීම සම්බන්ධව මෙය සාර්ථක නිදසුනකි. බලතල
මහාධිකරණයශ්රි ලංකාව තුළ ක්‍රියාත්මක වන ඉහළම මුල් අවස්ථා අපරාධ අධිකරණය මෙය වේ.ජූරි සභාවක් ඉදිරියේ නඩු විභාග වන එකම අධිකරණයයි. අධිකරණ සේවා කොමිෂන් සභාවේ නිර්දේශය අනුව ජනාධිපති විසින් විනිසුරුවරු පත් කරනු ලබයි. බලතල
දිසා අධිකරණයඉහළම මුල් අවස්ථා සිවිල් අධිකරණයයි.මෙය පවුල් අධිකරණය ලෙසද හදුන්වයි. බලතල
මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණයමුල් අවස්ථා අපරාධ අධිකරණ බලතල ක්‍රියාත්මක කරනු ලබයි.සිවිල් නඩු විභාග කිරීමේ බලයද ඇත. නමුත් මූලිකව "අපරාධ අධිරණයක්" ලෙස හදුන්වයි. දණ්ඩ නීති සංග්‍රහය හා අපරාධ නඩු විධාන සංග්‍රහය අනුව මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණය වෙත බලය ලබාදී ඇත ප්‍රාථමික අධිකරණයමුල් අවස්ථා සුළු අපරාධ අධිකරණ බලතල හා සුළු සිවිල් අධිකරණ බලතල ක්‍රියාත්මක කරනු ලබයි. ආරවුල් හැකිතාක් දුරට සමථයට පත් කිරීමට විනිසුරුවරයා බැඳී සිටී. බලතල
ආශ්‍රේය
මේවාද බලන්න
|
Portal di Ensiklopedia Dunia
