|
نواب کرناٹک کرناٹک (آرکاٹ) دے نواباں نے جنوبی بھارت دے مشرقی حصے اُتے 1690ء توں 1801ء تک حکومت کیتی ۔ ابتدا وچ انہاں نے آرکاٹ، ویلور شہر نوں اپنا دار الحکومت بنایا سی ۔ انہاں دا عرصۂ اقتدار تامل ناڈو دی تاریخ وچ اک اہم دور اے، جس وچ مغلیہ سلطنت دا شیرازہ بکھردا چلیا گیا تے متحدہ ہندوستان وچ طوائف الملوکی دا دور دورہ سی ۔ اس پرآشوب دور وچ انگریز نت نئی پالیسیاں تے سازشاں نال ملک دے چپے چپے اُتے قابض ہو رہے سن تے تمام ملک ہمالیہ توں لے کے راس کماری تک قتل، غارتگری تے لوٹ مار دا جولان گاہ بنا ہویا سی ۔ جغرافیہ تے سرحداںماضی دا کرناٹِک موجودہ تامل ناڈو تے آندھرا پردیش دے پاس واقع سی ، شمال وچ دریائے کرشنا توں جنوب دے کولیدم دریا تک وسیع، تے مغرب وچ کڈپہ، سیلم تے ڈنڈیگل سن ، جو بعد وچ سلطنت خداداد میسور دا حصہ بنے۔ عام طور اُتے مشرقی گھاٹ تے ساحل کورامانڈل تے مغربی گھاٹ دے درمیان وچ جنوبی بھارت دے علاقے نوں کرناٹک دا ناں دتا جاندا سی ۔ کرناٹک، پالگھاٹ توں بیدر تے شمال وچ آندھرا پردیش دے ضلع گنٹور توں جنوب وچ راس کنیاکماری تک وی کسے حد تک کہیا جاندا رہیا اے۔ نواب زیر اثر مغلیہ سلطنت 1690ء توں 1732ءخود مختاری 1732ء توں 1801ءکمپنی بہادر دا دورکرناٹک دے نواباں دی فہرست     کرناٹک یا کارناٹک نواب جنہاں آرکا ٹ نواب وی کہیا جاندا اے 1690ء توں 1801ء تک انہاں نے سلطنت کیتی ۔ ابتدائی دور وچ انہاں نے آرکاٹ ویلور نوں اپنا دارالحکومت بنائی۔ انہاں دا دور نہایت ہی اہم دور رہیا۔ جو مغلیہ سلطنت، مراٹھا سلطنت تے برطانوی راج وچ منتقل ہویا۔ کرناٹک یا کارناٹکپرانی کرناٹک ریاست شہر چینائی توں لے کے شہر سیلم تے دنڈیگل تک تے شہر کڈپہ توں لے کے کنیاکماری تک پھیلی ہوئی سی ۔ تے مغرب دی جانب مغلیہ سلطنت دے حدود سن تو شمال دی جانب سلطنت خداداد میسور دے حدود سن ۔ انہاں دے حدود مراٹھا سلطنت نال وی ملدے سن ۔ اُس دور وچ کرناٹک ناں عام طور اُتے اس علاقے نوں دتا گیا سی ، مغربی گھاٹ توں لے کے کورامانڈل ساحل تک تے بیدر توں پالگھاٹ تک، تے آندھرا پردیش دے ضلع گنٹور توں لے کے جنوب وچ راس کنیاکماری تک دا وسیع علاقہ۔ تریخکرناٹک نواباں دی نسب خلیفہ دوم حضرت عمر بن خطاب نال جا ملتی اے۔ [۱] نوابی سلسلے دی شروعات پہلے نواب ذوالفقار علی خان توں شروع ہوندی اے جنہیں 1692ء وچ مغلیہ سلطان اورنگزیب عالمگیر نے مقرر کیتا سی ۔ کرناٹک نواب حکمرانی دے بانی ذوالفقار علی خان سن ۔ اس توں قبل ایہ حکمرانی مراٹھا سلطنت دے ماتحت سی جو راجارام چھترپتی دی حکمرانی وچ سی ۔ [۲] وجیانجے سلطنت شدید کمی دے نال ، کارناٹک دے نواب نے دریائے کرشنا دے جنوب وچ اک وسیع و عریض علاقے اُتے قابو پالیا۔ نواب سعادت اللہ خان اول (1710–1732) نے اپنا دربار گینگی توں آرکوٹ منتقل کردتا۔ اس دے جانشین دوست علی (1732–1740) نے فتح تے 1736 وچ مدورائی نوں منسلک کيتا۔ 1740 وچ ، مراٹھا افواج آرکوٹ اُتے اتری۔ دمالیچری دے نواح وچ انہاں نے نواب ، دوست علی خان اُتے حملہ کيتا۔ اس دے بعد دی جنگ وچ ، دوست علی ، اس دا اک بیٹا حسن علی تے متعدد ممتاز افراد اپنی جاناں توں ہتھ دھو بیٹھے۔ اس ابتدائی کامیابی نے جنوب وچ مراٹھیا دے وقار نوں اک نال ودھایا۔ دمالچیری توں مراٹھا آرکوٹ دی طرف روانہ ہوگئے ، جس نے بغیر کسی مزاحمت دے انہاں دے سامنے ہتھیار ڈال دئے۔ چندا صاحب تے انہاں دے بیٹے نوں گرفتار کرکے ناگپور بھیج دتا گیا۔ محمد علی خان والاجاہ (1749–1795)، 1765ء وچ حاکم بنے۔ انگریزی تے فرانسیسیاں دے بڑھدے ہوئے اثرات تے انہاں دی نوآبادیاتی جنگاں نے کارناٹک اُتے بہت وڈا اثر ڈالیا۔ والجہا نے فرانسیسیاں دے خلاف انگریزی دی حمایت دی تے سلطان حیدر علی ، اسنوں بھاری قرض وچ ڈال دتا۔ اس دے نتیجے وچ اسنوں اپنا بیشتر علاقہ ایسٹ انڈیا کمپنی دے حوالے کرنا پيا۔ تیرہويں نواب ، غلام محمد غوث خان (1825–1855) ، بغیر کسی مسئلے دے دم توڑ گیا ، تے انگریزاں نے نظریہ ختم ہونے نوں لاگو کردے ہوئے ، کارناٹک نوابوم توں الحاق کرلیا۔ غوث خان دے چچا عظیم جاہ نوں ملکہ وکٹوریہ] نے 1867 وچ آرکوٹ (امیرِ ارکوٹ) دا پہلا پرنس بنایا سی ، تے اسنوں مستقل طور اُتے ٹیکس فری پنشن دتا گیا سی۔ اس استحقاق دا حکومت ہند دی طرف توں اعزاز بدستور جاری اے۔ ایہ حیثیت دستور ہند دے ذریعہ محفوظ اے ، تے کنبہ اس دے استحقاق تے لقب نوں برقرار رکھے ہوئے اے۔ ارکوٹ دے موجودہ شہزادہ ، عبد علی نے جولائی 1994 وچ ایہ لقب وراثت وچ ملیا سی۔ فہرست حکمرانکرناٹک یا آرکاڑ یا آرکاٹ دے صوبہ دار نواب
کرناٹک دے نیم آزاد نواب
یورپی اثر رسوخ وچ کرناٹک نواب
آرکاٹ دے نواب
ہور ویکھو
حوالے
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
