Že
|
Informacje podstawowe
|
Postać izolowana
|
ړ
|
Postać początkowa
|
ړـ
|
Postać środkowa
|
ـړـ
|
Postać końcowa
|
ـړ
|
Podstawowe pismo
|
arabskie
|
Pochodzenie
|
Oparty na grafemie
|
ز
|
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.
|
Že (ژ) – litera rozszerzonego alfabetu arabskiego, wykorzystywana w językach: kurdyjskim, ujgurskim (w Chinach), urdu, paszto, perskim[1][2][3][4][5]. Używana jest do oznaczenia dźwięku [ʒ], tj. spółgłoski szczelinowej zadziąsłowej dźwięcznej.
Litera ta wchodziła także w skład alfabetu języka osmańskiego[6].
Postacie litery
Postać:
|
izolowana
|
końcowa
|
środkowa
|
początkowa
|
Wygląd:
|
ژ
|
ـژ
|
ـژ
|
ژ
|
Kodowanie
Zobacz też
Przypisy
- ↑ K.K.K.K. Kurdojew K.K.K.K., Z.A.Z.A. Jusupowa Z.A.Z.A., Kurdsko-russkij słowarʹ (sorani), Moskwa: Russkij jazyk, 1983, s. 16-18 (ros.).
- ↑ Pashto language, alphabet and pronunciation [online], omniglot.com [dostęp 2020-10-02] .
- ↑ Persian alphabet, pronunciation and language [online], omniglot.com [dostęp 2020-10-02] .
- ↑ RichardR. Delacy RichardR., Beginner's Urdu script, Lincolnwood, Ill.: NTC/Contemporary Pub, 2001, XV–XVI, ISBN 0-07-141987-X, OCLC 52770901 [dostęp 2020-10-02] .
- ↑ Uighur romanization. Institute of the Estonian Language, 23.09.2012. (ang.).
- ↑ Turkish language, alphabets and pronunciation [online], omniglot.com [dostęp 2020-10-02] .
Podstawowe litery |
|
---|
Inne litery |
|
---|
Dwuznaki |
|
---|
Ligatury |
|
---|
Znaki dodatkowe |
|
---|
Znaki samogłoskowe |
|
---|